After The Lie

{ Y A D E }

Het is inmiddels donderdag. Dat betekent dat ik zometeen na de pauze les heb met Jayce en Madison. Dat hinderlijk wijf. Gek genoeg is Jayce er nu niet. Misschien zit hij nog in een gesprek? Madison zit ook niet bij ons, maar aan een andere tafel. Gelukkig.

"Ze snapt het eindelijk," zegt Kylie.

"Hé wat?" Vraag ik. Ze laat haar telefoon zien.

"Loran zit in haar les nu, maar ze snapte een opdracht niet," zegt ze. Ik kijk naar Loran die op Kylie's telefoon te zien is. Ze heeft een foto van haar zelf gemaakt met een tekst. "I snap it now ty bb!"

"Gek kind," lach ik.

"Ik mis het wel met de anderen," zucht Kylie.

"Ik mis Bryce man, Jayce is de laatste tijd zo anders aan het doen," zegt Chase.

"Hoe anders?" Vraag ik nieuwsgierig.

"Ik zit hem net hele tijd te appen van waar die is en hij reageert niet. Vroeger binnen no time kreeg ik een reactie terug. Hij is te vaak met dat hinderlijke wijf," zegt hij.

"Ah ja mensen veranderen," zegt Kylie. De bel gaat en ik zeg mijn vrienden gedag. Als Jayce er niet is, is er eindelijk een les waar Jayce en Madison niet aan elkaar zitten.

Ik neem achterin plaats. Madison komt ook aangelopen en neemt voor mij plek, voordat ze gaat zitten kijkt ze me walgend aan. Oké genoeg.

"Wat is er mis met jou? Kun je opeens niet meer normaal kijken ofzo?" Vraag ik. Ze draait zich om.

"Waarom zou ik? Als je geen leugens ging vertellen dan deed ik het niet, maar je bent gewoon jaloers," zegt ze gemeen. Wacht wat?

"Wat?" Vraag ik verward.

"Ja wat, Jayce is je ex en je bent jaloers dat ik nu iets met hem heb, je wil hem weer voor je zelf daarom loog je over dat hij slecht is en ik voor hem moet uitkijken. Maar de enige hier die gevaarlijk is dat ben jij. Nee weet je wat je bent scheinheilig! Accepteer gewoon dat hij je ex is en niks meer in je ziet!" Ik schrik van elk woord dat ze zegt. Ze heeft gelijk. Leerlingen maken een 'oooh' geluid en draaien allemaal naar ons om. Ik negeer ze, sta op en verlaat het lokaal. Ik voel tranen in mijn ogen. Ik haat het dat ik als ik boos ben tranen komen. Snel ren ik  door de gangen ik wil naar huis.

"Yade?!" Shit de stem van Jayce is achter me te horen. Ik negeer hem en loop gewoon door. Bij mijn kluis trek ik snel mijn vest aan en app ik mijn vader dat ik me niet lekker voel. Ik sluit mijn kluis en loop naar de uitgang. Ik ga me niet ziek melden dat duurt allemaal te lang. Bij mijn scooter wordt ik vast gepakt bij mijn hand en omgedraaid.

"Wat doe je? We hebben-" hij stopt met praten als hij in mijn ogen kijkt. "Ik eh wat is er?" Vraagt hij. Ik ruk mijn hand los van de zijne.

"Ik ben ziek," lieg ik. Als ik hem de waarheid moet vertellen gaat hij me haten. Geen twijfel aan. Ik zou hem ook haten als hij me zwart maakte bij andere.

"Je bent niet ziek, vertel dat maar aan iemand die dom is als een ezel, ik ken je goed genoeg om te zien dat er iets anders aan de hand is, vertel," zegt hij en stopt zijn handen in zijn buidelzak van zijn hoodie.

"Sorry," zeg ik. Hij kijkt me verward aan.

"Wat bedoel je?" Vraagt hij.

"Waarom was je laat?" Vraag ik om een ander onderwerp te beginnen. Hij grinnikt.

"Van onderwerp veranderen?" Lacht hij. Zijn lach is perfect. Ik zou hem zo graag willen zoenen. Nee Yade dat wil je niet.

"Oké ik vertel het," zeg ik terwijl ik aan mijn nagels friemel.

"Als je het niet wilt dan hoef het niet. Ik wil je niet het idee geven dat ik je dwing," zegt hij. Hij is zo lief hé. Ik schud mijn hoofd.

"Ik wil het beter dat iemand anders het vertel," zeg ik. Hij knikt. Ik ga op mijn scooter zitten en hij op een bagagedrager van een fiets die naast mijn scooter staat.

{ END 14}

Vergeet niet het sterretje te vullen!

Liefs Noor x