Unbinding Ties of Sloth

BINABASA MO ANG

General Fiction

METANOIA SERIES 2 [COMPLETED] "No. It's the other way around. Because when God made you, He must have been thinking about me." -Ladyma I am Lady Marionette Romero, as sinful as a sloth. But He unbinds me from the ties of the enemy. DATE STARTED: Jun...

#accident #bestfriends #blame #church #crush #death #discernment #freedom #friendship #generalfiction #laziness #manhid #mindreader #perception #prayer #preach #relationship #sevendeadlysins #sins #sloth #spiritual #tragic #unbindingties #waiting #wattys2021

Kabanata 6

Magsimula sa umpisa

ni chersarjan

Until we became best of friends!
Akalain niyo 'yon? We're two different people with unique personalities. But we clicked.

Halos lahat ng mga damit namin, especially T-shirts and maong pants, pareho.

And since we do the laundry at the same time, sinusulatan namin ng initials 'yong loob ng dulo ng manggas para di magkapalit. Halos pareho lang din kami ng body size. Small.

One time when we were lazily killing time sa sofa sa loob ng room niya habang nagbabasa ng 抖阴社区, I got curious. So, I asked her why did she befriend me.

"Bakit mo ako kinaibigan?"

"Mukha ka kasing kawawa." Paliwanag niya.

"Lol. 'Di nga?"

Tumawa siya. "Ewan, basta noong nakita kitang mag-isa parang may nag-udyok sa akin na lapitan ka at kausapin."

"Tapos?"

"Tapos...hayun, parang ang lungkot mo habang mag-isa. Kaya sabi ko, kahit na masungit ka, kakaibiganin kita. Parang ang intimidating mo pa ngang tignan at lapitan. Muntik na akong magback-out."

"What made you change your mind?" curious kong tanong. "Bakit?"

"Well, sometimes God doesn't give us the people we want. But He gives us the people we need."

"So, kailangan mo ako? User!" Paratang ko sa kanya. I know it's the other way around. I need her.

Kasi mas masaya pala kapag may kasamang kumain, manood, umiyak, tumawa, at siyempre accomplice sa mga kalokohan.

Tumawa lang siya.
"Simba tayo bukas?" Yaya niya.
Matagal na niya akong niyayayang magchurch but I always refused. Ang lagi kong rason, tinatamad ako. O kaya mas gusto kong matulog.

"Isama mo na lang ako sa prayers mo."
Pinaningkitan niya ako ng mga mata. "Sige na. Tutulugan ko lang yong pari doon." Rason ko.

"Magaling magsermon yong church pastor."

"Tinatamad ako."
Kahit ang totoo, hindi talaga ako nagsisimba. Paano kong papasok pa lang ako, umuusok na? Tapos biglang magliliyab na? Baka maipahiya ko pa si Joya. Kaya 'wag na lang talaga. Next life time na lang siguro, kapag masipag na ako.