Laurent's Point of View
"They are here ." Sabi ni Euphemia na parang hindi nya nagustuhan kung sino ang mga dumating .
My heart beats fast when I realized who are the unwanted guests who arrived.
Lumapit ako kay Euphemia ay niyakap ito . Inihilig nya ang kanyang ulo sa dibdib ko at saka pinanuod ang pagbukas ng pinto at pagluwa sa mga bisitang dumating.
Everyone bowed except Euphemia . I respect them even though they treated me roughly .
"Bakit kayo narito ?" Her voice is flat and full of pain . Di ko alam kung paano ko sya patitigilin sa mga salitang nagbabadyang lumabas mula sa kanyang bibig .
Instead of answering , Eureka approached but Orion stopped her . "Anak , please forgive me ."
Mas humigpit ang pagyakap sa akin ni Euphemia . Hindi ko na nireklamo ang sakit na nararamdaman ko . Dahil mas inaalala ko ang mangyayari sa pagitan ng mag-ina .
Euphemia told me that Eureka is the one who sent Vampire Hunter sa bahay ko noong araw na umalis sya . At sa nakita ni Euphemia na pinsala na dulot ng Vampire Hunter na si Yesha . Hindi nya lubusang nalimutan ang kasalanan ng kanyang ina .
"I told you to let the situation chill down , Eureka ." Pagpapatigil ni Orion sa asawa .
"Orion , alam mong di ako ampapakali hangga't hindi ako napapatawad ng anak ko di ba ?" Eureka insisted .
Di ko alam kung bakit pero sa mukha ni Orion na nakatingin kay Euphemia , pakiramdam ko , mas bumigat ang aura ni Euphemia .
"Umalis na kayo dahil wala kayong mapapala sa akin . Wag nyong ipahiya ang sarili nyo sa mga kalahi natin ." Para akong nilamig sa boses ni Euphemia .
"Sorry , Laurent . Please help me . Help me to be forgiven ." Pagmamakaawa ni Eureka .
Kumalas sa pagkakayakap si Euphemia . Nilagpasan nya ang kanyang ina , gayundin ang kanyang amain . "I want to go home Laurent . Sumunod ka na lang ." She said while walking out the classroom .
I looked at Eureka's face . It looks miserable , ilang araw na ba itong di nagpapahinga ?
"I will try , but I will not make any promises ." Naglakad ako at nilagpasan sina Orion at Eureka . Pero bago lumabas ng tuluyan sa pintuan huminto ako at nagsalitang muli . "Sana inisip mo si Euphemia . Bago mo ako pinagtangaang ipapatay ."
I walked toward the shadow I recognized . It's Euphemia whonis waiting outside . Nakayuko ito at nakakuyom ang mga kamao . Alam ko , nasasaktan sya . Tinitiis nya ang kanyang ina dahil sa nagawa nitong kasalanan . I hugged her and combed her hair with my fingers .
She is crying for minutes , ng napagdesisyunan na naming sumakay sa kotse para maka-uwi na . We waited for Christian .
"Masama ba akong anak , Laurent ?" Euphemia suddenly asked .
"Sshh. Don't say that ." Pagpapatahan ko dito .
"Kinaya kong tiisin ang nanay ko . It's her fault anyway. Pero bakit ganito ? Ang bigat ?" She explained while holding her chest .
"Chill ka muna . Okay ? Chill lang . Let the matter cool down ." I replied bago ko sya siniil ng halik na agad nya rin namang sinagot ng mas mainit at mapusok na halik .
"Uhmm .." she moaned as I enter my tongue inside her mouth .
I broke the intense kiss . "Laters , baby ." I smirked as I watch her catch her breath followed by a quick kiss to my kiss .
"Te Amo ." She said 'I love you' in Latin .
"I love you more to the depths of hell ." I smirked and then I hold her hand so tight .
Nah , ayoko nang pakawalan pa ang babaeng ito . She is my everything . At kahit ang masakit na nararamdaman nya'y kaya kong kunin para sa kanya. Para hindi sya masaktan . Ipaglalaban ko sya hanggang sa pagiging abo ng katawang lupang ito .
I kissed the back of her hand as Christian staryed to drive the car to the Wilson's Mansion .
A.N : Napapadalas na ba ang SPG ? Well . Ganun ang vampires eh. Active hahahaha . Matured scenes ahead the new chapter .

BINABASA MO ANG
Blood Bank 2 (Sharp Shooter Series #6) | Completed (PUBLISHED BY CLP)
RandomSa muling pagmulat ng kanyang mga mata'y kadiliman lamang ang sumalubong sa kanya . Walang marinig ni kaluskos , walang maaninag ni kakarampot na liwanag . She can feel herself whole and yet she even pinched herself hoping that she will wake up from...