IMPOSSIBLE ( ? )

[Unicode]

ဒီနေ့ သူနဲ့ Seokjin လက်ထပ်ထားတာ တစ်လပြည့်တဲ့နေ Seokjin ကျေးဇူးကြောင့် လုပ်ငန်းတွေလည်း ပြန်အဆင်ပြေခဲ့တယ် သူ့ကြောင့် စိတ်ဆင်းရဲထားတာများတော့ သိပ်မဟုတ်ပေမဲ့
1 ပတ်နီးပါးလောက်လေ့ကျင့်ပြီး ချက်ကျွေးချင်တဲ့ဟင်းကို Yuri လည်းမပြန်ခင် ချက်ကျွေးချင်လို့ company တောင် အဖေကို မနည်းပြောပြီး ပြန်လာခဲ့တာကို
မြင်ကွင်းက လှလှပပ ဆီးကြိုမနေ

တကယ်ဆို သူ seokjin ကိုချစ်နေပြီလို့
ထင်နေပေမဲ့ မုန်းနေတုန်းပင်။
Yuri ကိုပြန်လွှတ်လိုက်တာမို့ သူလည်းငိုယိုပြီး ပြန်သွားသည်မဟုတ်ဘူးလို့ ရှင်းပြနေတာတောင် ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိတဲ့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်နားမလည်နိုင်တော့

"အကို ဒါအကို ပိုင်တဲ့ ဆိုင်မဟုတ်ဘူး ခွက်တွေကို မခွဲပါနဲ့ "

ဟုတ်လည်း ဟုတ်တာပဲ ဆိုင်ရောက်ထဲက Seokjin ကို မကျေနပ်တိုင်း ခွက်တွေ ပေါက်ခွဲနေတာ အခုနဲ့ဆို ဘယ်နှစ်ခွက်မြောက်မှန်းမသိတော့...မလုပ်ဖူးတာတွေလုပ်ပြီး သူတကယ် ရူးနေပြီပဲ

“Sorry..
Card ထဲကကြိုက်သလောက်ဖြတ်လိုက်”

ကဒ်ထိုးပေးပြီးဆက်လည်းမထိုင်ချင်တော့တာနဲ့ ကားကိုထိန်းမောင်းပြီးသာ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့မိသည်
တစ်ယောက်သောသူ Kim seok jin ကို ပြောစရာတွေရှိနေသေးသည်မို့ အခန်းတံခါးကို
ထုနေပေမဲ့ ဖွင့်မလာတာကြောင့် ဒေါသကအထွတ်အထိပ်ရောက်နေပြီးသားပင်

“Kim seok jin မင်းငါ့ကို တံခါးဖွင့်ပေးလို့ပြောနေတယ်နော်”

“Jungkook မဟုတ်တဲ့ ကိစ္စတွေနဲ့ ငါ့ကို ထပ်မစွပ်စွဲနဲ့”

“အဲ့လို မစွပ်စွဲချင်တော့လို့ မင်းက ငါ့အပိုင်ဆိုတာ ငါတံဆိပ်တပ်ပေးမယ်”

“မင်း မယုတ်မာနဲ့ jungkook”

့်“ ငါက မင်းရဲ့ ကာမပိုင် ယောကျ်ားပဲလေ မင်း မကြိုက်လည်း ငါကတော့ သတ်မှတ်ပေးရမှာပဲ တိတ်တိတ်လေးနေ”

စတင်ဝင်ရောက်လာတဲ့ အနမ်းတွေဟာ နူးညံ့နေပေမယ့် နောက်ပိုင်း ရမ္မက်ဆန်တဲ့ အနမ်းတွေဟာ ကြမ်းတမ်းနေခဲ့တယ် ငြင်းဆန်သင့်တယ်လို့ထင်ခဲ့ပေမယ့် မငြင်းဆန်မိခဲ့ နာကျင်ခြင်းရော သာယာမှုတစ်စွန်းတစ်စပါရောယှက်နေတဲ့
အပြာရောင်ညတစ်ညကို ကုန်ဆုံးမိသည်