Kaylin's POV
"Hey sleepy Sky, you're allowed to be mad. You can curse me. Thank you for being the reason I smile and I'm sorry for hurting you over and over again. Baby we had the right love at the wrong time. I'm leaving for a while so I want you to be healthy. Live your life and do what makes you happy.
Let's see who's living a normal life 8 years from now. And don't cheat, I'm watching you. So Please Take care of yourself.
Hey don't cry, remember you didn't lose me, I lost you. I love you"
Wala na akong ibang maramdaman habang binabasa ko ulit itong Iniwan niyang sulat. Iniwan na naman niya ako. And what? 8 years? 8 fu years!!!
Alam ko kung bakit niya ginagawa ito. Gusto niyang mabuhay ako ng normal sa loob ng walong taon. Gusto niyang maniwala akong buhay siya. Iniisip ba niyang makaka move on ako at makaka limutan siya sa loob ng walong taon?!
"Kaibigan tama na inom. Makaka sama na yan sa kalusugan mo eh"
"Avigail! She left me! Iniwan na naman niya ako! Ganon ba ako kadaling iwan? Beb?! Kaibigan?! Am I not worth it! Naging Masama ba akong kasintahan?!!"
"N-no"
"Then why?!"
"Kaloka mali ang lines mo Kaylin, dapat pangit ba ko? Kapalit palit ba ko? Dapat gan-- sabi ko nga shut up Bell"
Natulad na ata ako Kay Ashgray na tingin palang nakaka matay na. Tumitigil sila sa sasabihin nila pag Tinignan ko sila ng Masama.
"Pero tama na nga ang inom" Pigil pa sa akin ni Avigail
"Gusto ko pa uminom eh" Sabi ko sabay inom ulit. Ngayon lang ako nagkaganito
"Okay lang kung Alak ini inom mo eh. Pero Beb C2 yan! C2! Nakaka UTI yan! " Sabi ko nga hindi ako umiinom ng alak diba. Dahil sa C2 palang lasing na ako.
"UTI? Umasa Tapos Iniwan?"
Hahahaha May UTI nga ako. At baliw na din ata ako. Ganito ba nagagawa ng broken hearted? Sa Sobrang sakit wala ka nang maramdaman.
"Nice sa hugot But Kaylin ano ngang gagawin mo pag nawala siya?" Tanong naman ni Bell
"I. . . .I don't know" Hindi ko talaga alam. Hindi ko ma imagine ang buhay ko na wala na siya sa Mundong ito. Alam kong maling gawing Mundo ang isang tao pero bakit ganito padin ako? I love her so much.
"That's why she left. Minsan iniisip ko din na balak mong sumunod sa kanya o kaya naman buhay ka nga pero parang hindi. Yun ang ayaw niyang mangyari sayo. Hindi ko alam kung anong plano niya but I understand her"
"She's being unfair. Hindi ko alam kung maniniwala pa ako sa kanya. 8 years? Ang sabi ng doctor hindi na siya aabot ng isang taon!! Kaya nga todo Kumbinsi ako na magpa opera siya kahit maliit lang ang chance"
Gusto kong kumapit sa 5% na chance niyang mabuhay pag nag pa opera siya. Kahit na hindi na niya ako maalala o ma paralyse siya Aalagaan ko siya habang buhay.
"But what if nag decide siyang mag pa opera na? If naging successful Babalik siya sayo and if hindi naman. . . . "
"Gusto niyang maniwala ako na buhay pa siya. Gusto niyang umasa ako ng walong taon sa wala"
Yun ang plano niya. Ang mabuhay ako ng wala siya. Gusto niyang kalimutan ko siya.
She underestimate my love for her. Kahit lumipas pa ang Ilang decada hindi ko siya makaka limutan.
Kahit baliktarin ko ang Mundo mahanap lang siya gagawin ko.
"Hey San ka pupunta?" Pigil sa akin ni Avigail
"I'll find her"
"At saan naman Aber? Wala ngang nakaka alam kung asan siya diba?"
Alam kong mas makulit pa ako sa makulit sa kaka tanong kung alam nila kung saan siya nag tatago. Pero hindi ako titigil, tatlong araw palang siyang nawawala pero feeling ko tatlong taon na.
"Alam kong humingi siya ng tulong sa isa sa mga kaibigan niya. Kailangan ko lang alamin kung sino yon"
"Uhh bayan. Fine sasama kami!"
"Thank you"
Wala na akong oras para umiyak at mag mukmok sa isang tabi. Wala akong magagawa pag ganon. Bawat segundo ay mahalaga sa amin kaya hindi ako pwedeng mag aksaya ng oras.
.
.
"Kaylin promise wala talaga kaming alam. Pumangit man ang asawa kong si Stel--OUCH!!" Sabi ni Hunter, Hindi na niya natuloy dahil hinampas na siya ng asawa.
Nakipag kita ako sa mga kaibigan niya ngayon para humingi ulit ng tulong.
"I'm so sorry Kaylin. Mag divorce man kami ng Bakla kong asawa wala talaga akong alam. But promise sa oras na malaman namin Kung nasaan siya sasabihin agad namin sayo" Sabi naman ni Stella
"Pasensya na kung makulit ako. Gusto ko lang talagang makita siya ulit" Naka Ilang tanong nadin kasi ako. Alam ko ding busy silang lahat pero andito pa din sila.
"Im sorry Kaylin, Gustong gusto kitang tulungan kung alam mo lang. How about you Atarah?" Sabi sa akin ni Zhafire. Bigla naman akong napa tingin kay Atarah
"Huh? Naka Ilang sabi na ba ako na hindi ko din alam? You guys are wasting my time here. I'm sorry Kaylin" Alam kong sa kanilang lahat si Atarah ang nakaka intindi sa relationship namin kaya naman may tiwala naman ako sa kanya kahit papano pero. . .
"S-salamat. And sorry din sa istorbo. Pasensya na talaga sa inyo. Kahit kasi family niya hindi din siya mahanap eh. Nag aalala nadin kasi sila lalong lalo na ang Mom niya. Ahm Monkeys tara na"
"Huh? Ahm agad agad? Sige. Bye muna Minion ko. Hindi ko siya pwedeng iwan eh baka kung ano gawin" Pa alam ni Bell kay Rose, si Bell na mismo ang nag sabi sa akin na wala talagang alam si Rose kaya naniniwala ako. I just trust this monkey.
"Ahm wait! Kaylin bakit hindi ka nalang mag hintay? Wala ka bang tiwala sa kanya?" Napa hinto ako sa tanong Zhafire.
"I trust her with my life. I just want to see her. Kahit sa huling pag kakataon gusto ko siyang makita. Gusto ko ulit siyang pag masdan kahit sa malayo lang" Sagot ko sa kanya
"Then what? Anong gagawin mo pag nakita mo ulit siya?"
"I'll let her go. Kung yon ang gusto niya gagawin ko. 8 years? Kaya kong mag hintay ng ganon katagal para sa kanya. Oo mahirap pero kakayanin ko"
Tatanggapin at susundin ko lahat ng gusto niya. Lahat lahat.
"You really love her. May na aalala kaba sa kanya Atarah?" Ha? Lahat naman kami napa tingin kay Atarah. Bakit?
"W-what?" Kita ko ang gulat sa muka niya.
"Oh Don't mind me please. May na alala lang kasi ako dati"
"Whatever, bahala kayo dyan. Kailangan ko nang umalis kaya Mauuna na ako" Pa alis na dapat siya ng may ma alala ako. Gusto ko lang marinig kung ano ang opinion niya.
"Wait lang " Pigil ko sa kanya
"Ano na naman?"
"Mas makaka buti ba kung mag Hihintay na lang ako? Tingin mo yun ba ang gusto niya?" Tanong ko sa kanya. Kung ano man ang isagot niya ay gagawin ko.
"Y-yeah" May pag aalinlangan sa sagot niya pero . . .
"Okay"
.
.
"Beb bilisan mo naman!! Anong oras na oh!!" Rinig kong Sigaw ni Bell sa akin.
"Beb baka naman gusto mo akong tulungan sa mga Dala Dala ko ano?" May buhat buhat kasi akong mga box at kung ano ano pa pero siya ni isa wala man lang dala
"Malaki ka na kaya mo nayan"
-_-"it's been how many years since we first met pero tamad ka parin talaga noh?"
"Oo na tamad na kung tamad. Bakit ikaw ba? Umaasa pa din sa loob ng Walo--OUCH!!" Buti nga sayo. Kakampi ko talaga itong si Rose eh. Isang batok lang sa Kasintahan tahimik na agad.
"Kaylin Don't mind my Giant. Tara na baka nag Hihintay na sila"
Yup! Papunta kami sa Baguio ngayon para sa isang important na mangyayari. At sa aming lahat ako ang pinaka excited at kinakabahan hahahaha guess why?
"Tayo nalang ba ang wala doon?" Tanong ko
"Yeah, andon na silang lahat. Tayong tatlo na lang" Sagot sa akin ni Rose.
Nang maayos ko na lahat ng gamit ay sumakay na agad ako ng sasakyan para maka alis na kami. Wala naman siguro akong naka limutan diba?
"AY wait! Ahm Rose pwede daan muna ako sa Library?"
"Ha? Beb naman anong oras na oh! Dapat bago mag tanghalian ay andon na tayo para maka kain. Wala kang mapapala don dahil asa--ARAY KO PO!! sabi ko nga tara na Minion ko" told you isang Hampas lang sa kanya.
"Hoping?" Tanong ni Rose sa akin. Napa ngiti lang ako. Kelan ba hindi?
"Always" simpleng sagot ko
"Malapit na. Konting tiis na lang Kaylin"
"Sana nga"
Hindi dapat ako mawalan ng pag asa. Kung nakaya ko ng mga Ilan--AHHH!!
O.o what the!
"Sorry. May Dumaang pusa eh" muntikan pa kaming ma Aksidente.
Pagka dating na Pagka dating namin ay agad akong pumunta sa secret hideout namin, umaasa na andon na siya nag Hihintay sa akin. I miss her so much, nag papaka Tatag lang ako sa harap ng ibang tao para hindi sila mag alala sa akin pero sa loob loob ko hindi ko na ata kaya.
Pag pasok ko ay wala pa din. Wala pa din siya. Naupo muna ako saglit. Napaka daming pumapasok na mga alala namin pag pumupunta ako dito. Yung pangalawang pag kikita namin na hinalikan pa niya ako. Yung mga pang aakit niya sa akin. Yung nalaman niya yung totoo. At yung araw na nag propose ako sa kanya.
Baby I miss you. It feels like forever since I last saw you.
Bumalik ka na please. Hindi ako Nawawalan ng pag asa araw araw. Alam kong buhay ka pa. Babalikan mo pa ako right? May laro pa tayo eh.
8 8 8 8 8 bakit ba 8 years? Lagi kong tinatanong kung bakit?
Now It's been eigh--OUCH!!
-_-
"I'm so sorry Beb. Alam kong mahirap pero kailangan na talaga nating umalis. Don't worry Babalik siya. Malapit na"
"Tsk! Thank you"
Alam mo yung patulo na yung luha mo pero bigla kang babatuhin ng libro? Panira eh. Parang yung otor baliw. Pa iyak na ko eh tapos biglang ano-_-
Sinunod ko nalang ang gusto ni Bell dahil hindi na naman ako titigilan nito. Habang nasa kotse ay nakita ko ang reflection ko sa bintana na ng salamin. Hindi ko napansin medyo mahaba na pala ulit ng buhok ko. Need ko na naman ng haircut.
Baby ano kaya magiging reaction mo pag nakita mo akong long hair? Mas gusto mo ba short hair ako or long hair? Ako kasi gusto ko na short hair, ang init kasi dito sa pinas eh. I'm sure madami akong ikekwento sayo pag nakita ulit tayo. Wala akong sasayanging oras.
Nababaliw na naman ako. Kinakausap kita na parang nandito kalang sa tabi ko. Kapag tumagal tagal pa siguro baka mabaliw na nga ako kaya naman please bilisan mo nang bumalik.
"Hey Kaylin! Andito na tayo"
"Hmmm Baby 5 minutes pa"
"Hindi ako ang Baby mo! Si Beb mo to!! Bango-- Yuck!! Don't hug me!! Minion Help!"
"Ganito lang yan"
"ASHLEY!!"
O.O
"BABY?!!!"
-_- Nice
"Good. We're here so tara na" I hate this couple. Ang tagal na nila pero ganyan padin.
Nag ayos na lang ako at sumunod sa kanila. Ang ganda ng tanawin, puro bundok lang ito pero ang fresh. Asa Resorts ata kami. Ang laki at ganda ng lugar.
"Finally naka rating din kayo!!" Bungad sa amin ni Avigail. Kasama niya ang buong Barkada ni Ashgray pati ang mga partner nila.
"Oh? Kulang nalang nang banda para mas bongga ang salubong. Ano to reunion?" Sabi ko nang maka lapit sa kanila
"Shut up kaibigan! Pa hug nga na miss kita eh. Kumusta na ang Architect namin?"
"Good. And Claire oh ako lang daw ang Architect hahahha di ka kasama" Biro ko kay Claire. Andito din pala siya. Seriously ano ba meron?
"Sanay na ako hahahaha" Napa tawa nalang kaming lahat.
"Hey Kaylin"
"Hmm? Atarah kaw pala bakit?" Nagulat pa ako sa pag tawag sa akin ni Atarah.
"Follow me, may Ipapa kilala ako sayo"
Huh? Sino naman to? Hindi naman sana niya ako I De date sa ibang tao diba? Loyal parin kasi ako kay Baby.
Sumunod nalang din ako sa kanya.
Medyo malayo pa ang nilakad namin hanggang sa mapunta kami sa isang bahay.
Pag pasok namin sa loob ay Manghang mangha ako. Ang ganda kasi. Para siyang Hotel sa loob.
"Just go to that room. You'll see her" tinuro nito ang isang kwarto. At sino daw?
"Bakit anong meron? Baka mamaya may multo dyan ha. Ayoko nga" Ang hilig pa naman nilang manakot
"Seriously? Pumasok ka nalang kaya. And Kaylin? I'm sorry" Sabi nito bago ako tuluyang iwan. Bakit siya nag so sorry?
Dahan dahan kong binuksan ang pinto at Sinilip ang loob ng kwarto. Ang ganda at laki din nito. Familiar yung ayos ng kwarto. May na aalala ako. I remember he. . . . .
Her
O.O
Sobrang daming pumasok sa isip at puso ko. Hindi ko alam ang mararamdaman. She's here. Nandito ang baby ko. Seryoso itong naka tingin sa labas ng bintana. She's beautiful.
Lagi kong iniisip kung ano ang sasabihin ko pag nag kita na ulit kami.
Araw araw akong nag pa practice ng mga sasabihin sa kanya. Pero bakit parang wala man lang pumapasok sa isip ko ngayon?
Gusto ko na siyang yakapin at halikan pero Natatakot ako. Bakit? Bakit hindi man lang ako maka galaw sa kinatatayuan ko?
After all this time, I still miss you everyday, I miss your hugs. I miss your kisses, I miss your everything.
She's still alive. She's still here. Bakit ba ayaw ng Tumigil ng luha ko ngayon? Sobrang laki talaga ng epekto niya sa akin. Kuntento na ako na pinag mamasdan lang siya dito. Dahil baka pag nakita niya ako hindi ko alam kung ano ang pwedeng mangyari.
Lahat ng mga pinag Daanan natin unti unti na namang nag p play sa utak ko. Lahat ng mga asaran at iyakan. Yung mga pag aaway natin. Yung mga break ups. Pero higit sa lahat yung mga Kilig na binigay mo sa akin, yung mga Saya sa muka natin. Ready na akong ulitin lahat ng yon. Ready na ulit akong maka sama ka.
I love you
It's Been eigh--
"It's been eight days right?"Huh?
"Shut up"
"Kung maka emote ka kala mo talaga nag hintay ka ng 8 years dyan ah. Beb 8 days lang yon. 8 days lang po. Drama nito. Eh kung lapitan mo na kaya. Iyak iy--"
-_-
Dahan dahan akong pumasok sa loob at Sinira ang pinto. May unggoy kasi.
Wala naman akong sinabing 8 years na ang nakaka lipas ah?
Dahan dahan akong lumapit para yakapin siya sa likod.
"I miss you" bulong ko sa kanya. Naramdaman kong nagulat siya sa akin.
"Baby please Don't leave me again" hinigpitan ko pa ang yakap ko sa kanya. Ayoko na siyang Pakawalan ulit. Hindi ko pa kaya. Hindi ko kaya.
"Kahit ano gagawin ko basta hayaan mo lang ako sa tabi mo Please. Hindi na kita kukulitin. Ikaw na lagi ang masusunod. Gawin mo kung anong gusto mo, basta andito lang ako sa tabi mo okay? Babasahan kita ng libro everyday. Bubuhatin kita sa likod ko kahit mabigat ka. Kakainin ko na lahat ng luto mo kahit ikamatay ko pa. Basta magkasama lang tayo masaya na ako"
I can feel her tears. Ramdam ko ang mga luha niya sa kamay ko kaya naman Humarap ako sa kanya para halikan ang mga luha nitong pumapatak.
"Hey don't cry. Kita mo ang pangit mo na" Sa sinabi ko ay lalo siyang napa iyak
"Baby joke lang. Tahan na please. I'm here. I'm not gonna leave you. Talk to me please"
"I'm sorry. I'm so sorry. I'm sorry for leaving you. I'm sorry for hurting you. I'm sorry for everything. I'm not a good girl--"
I interrupt her words with a kiss. I miss this. My arms settled around her waist and pulled her close, deepening the kiss.
I love her so much, and finally we're together again.
"I'm not gonna lose you again"
"B-baby I . . . . I . . . .I'm so tired"
"I'm here. I'll take care of you"
Niyakap ko na lamang siya nang mahigpit. Hindi ko na ulit siya ni Bibitawan.
"W-why? Bakit andito ka padin kahit pa ulit ulit na kitang nasasaktan?"
"Because of the word Love. I love you so much"
Please bigyan niyo pa po kami ng oras. Konti pa. Kahit konti na lang parang awa niyo na. I still can't. Hindi ko pa kaya
.
.
.
.
.
Last 3?