#WIAS_Simula
Date
"Uh, I think pasikipan ng onti yung dito sa may waist ko. Medyo maluwag pa eh." Bela said to the dress maker.
Andito kasi kami ngayon sa isang botique na gumagawa ng gown. We will be having our junior prom soon, kaya nagpagawa na kami agad ng gown. Kailangan talaga paghandaan kasi this will be our first and last prom. By grade 10, graduation ball nalang daw ang ihe-held sa amin.
"Out of us eight, only Annika's gown remains unseen. Gawa ba sa gold gown mo at ayaw mo ipakita?" reklamo ni Pauleen.
Ever since we started planning for our prom dresses, they kept on discussing the styles, colors and whatever they want to do with their gown swankily. Some of our schoolmates are having some ideas tuloy on how to make their gowns more elegant than theirs.
We are from an all girls school, that is why events like this are like competitions for all of us. Sino may mas magandang suot, sinong mas maganda, sinong mas nag stand out, and etc. That is why todo kayod kami ngayon sa pag papaganda ng gowns namin. But for me, I chose to keep quiet nalang until the day of our prom. It won't hurt a little naman to hide your own masterpiece right?
"Oops. Except me. I saw it na." my bestfriend, Chloe said. Kinindatan pa niya ang mga ito sabay tumawa
"Kahit kailan ang daya niyo talagang dalawa!" inirapan nalang kami ni Pauleen na siyang badya ng pagtawa namin
Ofcourse, there will always be an exception. Chloe and I started out being bestfriends during first year highschool. Since then, we're inseperable. She knows everything about me and I know everything about her. We are like two peas in a pod. She's my partner in crime, foodtrip buddy, shopping buddy, roadtrip buddy; name it, that's what we are. Cliché as it may sound, but we promised each other to be together until the very end.
I went to Chloe and sat beside her. I leaned on her shoulder and asked if she already had the back of her gown fixed. She asked me for some help kasi.
"Yeah. I added na rin yung details na sinabi mo." she wiggled her brows to me.
Mga 2pm na when we finished checking on our dresses. My friends decided to go to Starbucks first before running our errands to have some you know, a little chitchat.
"By the way!" nagulat kami sa biglaang sigaw ni Claire
"How about our dates? Sa prom? Don't tell me magiging 'Squad of the Night' tayo dahil wala tayong date walo?!" she's obviously serious regarding this topic.
Well, its kinda a big problem though. All girls kami so technically, sariling sikap magka date sa prom. We had an interaction sa all boys but that doesn't mean naman na sila na dapat prom dates namin... and wala rin naman akong naging ka close dun kaya okay lang.
"Bahala kayo, basta ako stag ako. Kaya ko sarili ko." lakas maka 'strong independent woman' netong si cheska, palibahasa boyish.
"Feel ko cousin ko date ko sa prom" Chloe pouted. Sabagay medyo strict si Tito sa umaaligid na boys sa mga anak niya. Puro babae kasi sila Chloe.
"Yikes. Corny!" asar ko sa kanya. She looked at me with a frown and mouthed 'I know right'
"How about you, Annika? Do you have someone in mind?" Fatima asked.
"Wala eh. If ever stag nalang din siguro ako."
The short chikahan became long. Inabot na kami ng alas singko sa starbucks. Since kapos na rin sa oras, bukas ko nalang gagawin lahat ng dapat kong gawin. I decided to go home nalang din and have some rest.
"Saan ka galing?" bungad sa akin ng magaling kong kuya na nahalatang kakatapos lang maglaro ng basketball.
"I checked my gown, why?" I replied not even looking at him.
"Wala" he simply answered.
I was in my room, browsing and listen to music when my brother suddenly knocked on my door
"What is it this time?" he won't bother knocking at my door if wala siyang kailangan. Most of the time laging text yan or chat, kahit nasa kabilang kwarto lang siya. Tamad no?
"I need your help little sister!" he said. Tumayo naman ako ng kama at pumunta sa kanya. Sabi ko na nga ba
I stared at him for over a minute and he just keep on smiling. Feeling ko alam ko na 'to.
"Lucas' parents were about to come. We had a little party last night... and ayun makalat-" hindi pa siya natatapos sinaraduhan ko na siya agad ng pinto
Matagal siyang kumakatok at hindi ko naman iyon pinapansin. Manigas siya dun. Lagi nalang ako taga linis ng mga kalat nila! Ano akala nila sa akin? Katulong?
"Fine fine." he sigh "Driver mo ako for two days, your choice when."
"Nope. Not working."
"Three days, then?"
"Still a no"
"Five days?"
"Na-uh. Try harder."
He growled, "One week! That's final. I can't go beyond that. That's my limit."
I opened my door with a wide smile. Samantalang si kuya ay kulang nalang plantsahin ang muka sa sobrang lukot nito.
"Call. Tara punta na tayo kila Lucas."
Halos manghina ako ng makita ko kung gaano kakalat yung bahay nila Lucas, ni hindi ko alam kung saan ako magsisimula. Pero may nadatnan naman akong mga naglilinis. Anim silang nagkalat sa first floor na nag aayos.Hindi lang ako sigurado kung may mga naglilinis ba sa ibang floors.
"Little party?" bumaling ako kay Kuya, "Asan yung little dito?"
"Hehe. Dali na kapatid, magiging driver mo naman ako eh." hinatak ako ni Kuya papuntang kitchen.
Kitang kita ko kung gaano karaming plato ang naka tambak sa sink. Tutal wala naman akong magagawa, nagsimula na akong mag hugas ng pinggan.
Buti nalang talaga at marunong ako ng gawaing bahay. Nakakaawa ang mga magiging asawa ng mga lalaking 'to! Puro kalat na ang bahay hindi man lang marunong mag ayos. Kailangan na pre-pressure pa para gumalaw.
Binabanlawan ko na ang mga plato ng may biglang tumalbog na bola sa may gilid ko. Sa gulat ko ay nabitawan ko ang isang platong hawak ko.
"Shit." dali dali kong inabot ang basag na pinggan
Napansin ko namang may lumapit sa akin na lalaki. Siya siguro ang may pakana neto!
"Hala miss sorry. Hindi ko nahabol agad yung bola, papunta pala dito sa kitchen." he explained. Well, kuya, the damanged has been done. Wala na tayong magagawa.
"Nah. It's okay.. for me. Ewan ko sa may ari ng bahay." sagot ko sa kanya, hindi ko siya tinitignan.
"It's okay lang din." he chuckled.
Sa kanila ba bahay na 'to? Kala ko kila Lucas?
"I'm Lucas' cousin, don't worry." sagot niya na para bang alam niya yung tanong sa isip ko
Gusto ko na sanang pag sabihan siya na sa susunod, wag mag lalaro ng bola sa loob ng bahay. Kaya man nilang bumili ng isang truck ng plato, sayang parin kung babasagin lang. Kaso nahihiya talaga ako kasi hindi kami close.
Kasalukuyan akong nag aayos ng mga bubog ng bigla niyang hawakan ang magkabilang kamay ko.
"Sige na, ako na dito. Sa may sala ka nalang." he said then smiled at me.
Tumango nalang din ako tutal siya naman talaga may kasalanan dito, papaubaya ko na sa kanya ang pag lilinis.
Pumunta ako sa salad at kitang kita ko kung gaano ka seryoso sila kuya mag linis. Akala mo naman talaga sa bahay nag lilinis siya!
"Niky, ikaw ba yung naka basag?" my brother asked me.
"Uh.. oo?" counted ba yun? Kahit may ibang taong rason bakit ko na bitawan?
"Careless mo talaga. Pag napansin yan nila Tita, lagot tayo!" pagalit ni kuya.
So ayon nanaman po, kasalanan ko nanaman.
"FYI kuya, hindi naman ako talaga makakabasag if hindi tumalbog yung bola no. Kasalanan ko bang nagulat ako?" umupo ako sa gilid at pinanood sila mag linis, "At isa pa, bakit kasi dinamay niyo pa ako dito? Asan ba mga kasambahay bakit wala akong nakikita kahit anino man lang nila?"
"Ha?! Sinong nag pasok ng bola sa loob?" biglang tanong sa akin ni kuya Lucas
"Yung pinsan mo daw kuya"
"Si Jameson ata, Cas. Siya yung nakita kong may bola kanina." ah.. jameson pala name nun?
"Hey couz, saan nakatago yung mga newspaper?" pumasok sa sala yung lalaki kanina sa kusina. Ayan! Siya po ang salarin!
"Ano gagawin mo sa dyaryo?" tanong ni kuya Lucas sa kanya. Ngumiti naman ang loko at lumayo ng onti. Alam na niya siguro ang gagawin sa kanya dahil naka basag siya.
Nagkamot ito ng ulo at umamin na rin kalaunan, "Nabasag yung plato kanina na hinuhugasan eh"
Binitawan ni kuya Lucas ang mop at lumapit dito. Bigla naman din napaatras yung lalaki kanina.
"Ah. So ikaw ba yung may hawak ng bola at hindi si Jameson?!" tanong niya. Teka, so hindi siya si Jameson?
"Teka teka, its not my fault! Kinukuha ko kay James yung bola tas ayon hinagis niya sa akin and napunta sa kitchen." he made face on his cousin and continued his argument, "Technically, its not my fault. You should be thankful na linilinis ko siya no"
Ah now I understand. Hindi siya yung talagang may kasalanan kung bakit tumalbog yung bola. Okay, inosente siya.
"Whatever. Just fix it." tinuloy na ni Lucas ang pag lilinis.
After one hour ng paglilinis, kahit papaano ay masasabi kong medyo tumino naman ang bahay nila Kuya Lucas. We did our best and that's more than enough.
"Thank you, Annika!" kinurot ni Kuya Lucas yung pisngi ko
Tinampal ko naman ang kamay niya hinimas ang pisngi ko. Ang sakit non! Tumulong na nga ako, nasaktan pa ako.
Pag ka uwi naman namin kuya sa bahay ay dumiretso na ako sa kwarto at nagpasya nang matulog. Wala na akong ganang kumain dahil na rin sa pagod.
2 weeks after..
Chloe and I went for a date. Ganyan kami mag bestfriend. Kapag bored o nabubulok ma sa bahay, magkaka-yayaan kami lumabas.
"After this week, prom na. Hindi pa ako ready!" yumuko si Chloe sa may table.
Natatawa ko siyang tinitignan habang iniinom ang milktea ko. Hindi ko alam kung ano nga ba ang pinoproblema niya about prom?
"Stop it, Chloe. Para kang bata diyan." tinusok ko ang tagiliran niya. Tinignan naman niya ako ng naka pout.
"Baby mo naman ako diba?" sabi niya at mas nag pout pa. Nakakaloka! Nabaliw na ata bestfriend ko!
"Ew. Straight ako no!" sumeryoso ako ng onti "And hello, hindi pa ako nanay"
Inismiran niya ako at ininom na rin ang milktea niya.
"Hindi man lang nakisakay!" ani niya at tinawanan ko lang siya.
Fifteen minutes after, hindi parin kami tapos sa pag-uusap. Kung anu-ano na ang napag chismisan namin. Parang hindi ata kami mauubusan ng topic at ng laway.
"Pero diba? Yung ex mo pinopormahan ngayon si Joyce?" tanong ni Chloe sa akin ng may ngiti sa labi. Akala siguro niya affected pa ako at hinihintay ang reaksyon ko.
"For heaven's sake, Chloe! Change topic. Ayoko pag-usapan yung mga pinaglumaan ko na" taas kilay ko siyang sinagot
"WOAH THERE!!" at ayun, nagtawanan nalang kami. Nakakahiya dahil pinagtitinginan kami ng mga tao sa ingay namin. Pero wala parin kaming pake, kasi atleast kami, masaya.
Joke. Syempre nanahimik naman kami kahit papaano.
"Sus! If I know, pupunta ka nanaman sa BGC right after prom. As always." may bahid ng pagtatampo sa tono ni Chloe.
"Alam mo, niyayaya kita na sumama sa akin everytime na may pinupuntahan ako, pero lagi mo akong nire-reject!" explain ko sa kanya. Hindi ko nga alam kung ayaw ba talaga niya akong kasama pag nasa ganong lugar.
"Kasi naman wrong timing ka lagi. Biruin mo yayayain mo ako ng dis oras ng ga---" hindi naituloy ni Chloe ang argumento nito dahil may biglang nagsalita sa gilig namin
"Hey? Ikaw yung kapatid ni Kiel diba?" sabi ng lalaki. Teka kilala niya si kuya...
Pinagmasdan ko ng maigi ang muka niya at pamilyar nga ito. Nginitian niya ako at umupo sa may gilid namin ni Chloe.
"Ah. Ikaw yung pinsan ni Lucas right? Yung humabol sa bola papuntang kitchen." pag kumpirma ko sa kanya. Hindi ko kasi nalaman yung pangalan niya that time kaya wala akong masabi ngayon.
"Yes! That's me!" he chuckled. Saya naman niya masyado?
Sinipa ni Chloe yung paa ko kaya napatingin ako sa kanya. Tinaas niya ang isang kilay niya at tinuro ang lalaki sa harap namin gamit ang mga mata niya. Ah, tinatanong niya panigurado kung kakilala ko ba 'tong lalaki na 'to. Sinenyasan ko naman siya ng 'slight' at inirapan niya lang ako.
"By the way Im Jaden. And you guys are...?" oh I see, his name is Jaden pala.
"Annika." maikling sagot ko sa kanya
"Akala ko your name is Niky, nickname mo ba yun?" chismosong lalaki pala 'to!
"Well since madaming name ang pwedeng kunin sa 'Annika' marami silang tawag sa akin." I explain and he just nod. He looked at Chloe then smirked. Aba, iba din siya.
"How about you beautiful? What's your name?" pinagmasdan kong mabuti ang reaksyon ng bestfriend ko. Kung dati ay mabilis kong mabasa ang nararamdaman niya, ngayon parang hindi ko masyadong ma gets. She's too invisible right now.
"Chloe Elliot. Just call me, Chloe.." she then smiled. I think there's nothing going on naman with her.
Yung akala kong saglit na pag upo ni Jaden sa table namin ay tumagal. Nakipag daldalan siya sa amin. And, I must say, masaya siya kausap. Feeling close man siyang tignan, hindi siya yung tipong annoying ang pagiging "fc". Parang normal lang sa kanya kasi madali siyang makipag blend in sa iba. He looks friendly naman talaga though.
"Yikes. My brothers are looking for me na. I should get going." he stood up and smiled, "It is really nice knowing you both! Until next time!"
Nag ba-bye na kami sa kanya and the next thing we knew, pinag uusapan na namin siya ni Chloe.
"Akala ko new guy mo nanaman" nakatitig sa akin si Chloe nang sinabi yon.
"Excuse me?! Lahat nalang ba ng lalaking lalapit sa atin 'new guy' ko?" tinaasan ko siya ng kilay
"Pwede rin." ani niya at tumawa. Inirapan ko nalang siya at nagkunwaring naiinis.
Pag ka uwi ko ay bumalik ako sa dati kong gawain...
Ang mag adik sa kdrama!
Kasalukuyan kong pinapanood ang 'While You Were Sleeping' at nasa episode 17 na ako agad. 6:30 na at palagay ko ay matatapos ko rin siya ngayong araw.
Mga bandang 8:00pm ay kumatok si kuya sa pinto.
"Niky, hindi ka pa ba kakain ng dinner? Hindi ka na lumabas ng kwarto mo!" masyado akong tutok sa panonood kaya hindi ko na rin namalayan ang oras.
"Malapit na 'to kuya. Three minutes nalang oh." sagot ko sa kanya.
Right after I finished watching that episode, I decided to go down and eat dinner na.
While walking towards the dining are, my phone buzzed. It was a chat from Chloe.
February 10, 8:20pm
Chloe:
ANNIKA!
Your friend, Jaden...
Annika:
Oh?
What about him?
Chloe:
He added me on facebook!
Weird guy
How did he even found me?
Annika:
Uh.. idk??
In-accept mo naman?
Chloe:
Well..
Im trying not to be rude
So.. yeah
I did
8:25pm
Chloe:
Oh..god
Nag chat na siya sa akin
Guess I have another weirdo friend
Thanks to you.
Annika:
Good for you.
Wait. I'll eat lang :)
Chloe:
Okay, sure.
Eat well, hun :*
seen
Binaba ko na ang phone ko at tinuloy na ang pagkain. While eating, I kept on thinking about Jaden. Is he hitting on my bestfriend? Maybe... he added and chat her on fb tapos ako hindi. So baka nga... tama ang hinala ko.
"Princess," I looked at the man who called me. It's my Dad.
"Daddy!" I sounded like a kid, but I don't care. He told me before that regardless of my age, I will always be his princess.
"You're eating late again, princess. Hindi ba't sinabi ko sayo na unahin muna ang pagkain?" I bet my Dad knows what I am doing up stairs.
"Sorry, Dad. Nakalimutan ko lang yung oras. Hindi ko namalayan na late na pala." I said. He sat down infront of me.
"Next time ah?" Dad said. I have no choice but to nod and obey.
"Darling, have you seen my key sa drawer?" napatingin kami pareho ni Dad kay Mom na papunta sa amin ngayon. When Mom saw me, nanlaki ang mata niya.
"Annika Gabrielle! I told you to always eat on time. Nagpapalipas ka nanaman!" haaaay, another sermon.
"Yeah, Mommy. Sorry na, okay?" nagpa cute nalang ako sa kanya. She shook her head and sat beside Daddy.
"Anyways Niky, your prom is next week na diba?" Mom asked.
I nodded, "Do both of you have some time to check on my gown?"
My dad smiled at me, "Of course, princess, we'll make time for that."
"I'll buy you heels on tuesday, are you free?" Mom asked me again. Masyado kasi silang busy these past few days kaya we don't have much time to talk about prom and some stuffs.
"Yes, I am."
"Good." she said and pinched my cheeks.
"Wait, how about your date? Do you have one?" pag ka tanong ni Mommy sa akin non ay kita ko ang pagbabago sa muka ni Daddy.
"I don't have one po" I answered politely
"Bring your brother with you" Dad said.
WHAT? WHO?!
"Daaaad! Alam mo naman ayaw sumama ni kuya sa mga gala ko eh. And besides, my friends won't bring any dates too. I am fine, okay." I explained. Ayoko kasi mag alaga ng nagmamaktol na kuya sa prom!
Magsasalita nanaman sana si Dad pero pinigilan siya ni Mommy.
"Okay. But atleast let your brother drive you to the venue?" si Mom na nagsabi so again, wala ng choice kung hindi um-oo nalang.
Right after eating dinner, I went upstairs and continue watching. Kaso biglang pumasok sa isip ko si Chloe... ano na kaya nangayari doon?
I paused what I am watching and opened my messenger. Im starting to look for Chloe and I's convo when something caught my attention. It was a notification from the messenger app!
New Message Request from Jaden Miguel Ferrer
Laking gulat ko ng buksan ko yung request niya. Ang dami na pala niyang chat!
February 10, 7:00pm
Jaden:
Hello??
7:35pm
Jaden:
Hey, Annika!
It's me, Jaden!
8:00pm
Jaden:
Oh.. I see
Baka busy ka
8:30pm
Jaden:
Online ka na!
Hello!
9:00pm
Jaden:
Accept my friend request man lang.
:(
I felt really guilty nang makita ko na ang dami pala niyang chat. Bakit kasi hindi nag no-notif yung mga message request eh! I accept his request and immediately reply.
Annika:
I'm really sorry, Jaden!
Hindi ko agad nakita :(
Wala pang five seconds ay agad na rin siyang nag reply.
Jaden:
Its okay, really.
I just thought na busy ka.
Annika:
I am not.
Or... slight?
Jaden:
What are you doing ba?
Annika:
Watching kdrama
Hehe
Jaden:
Ah..
So you're one of them
Annika:
One of what?
Jaden:
One of those people na kinain na ng kdrama!
HAHAHAHAHA
Annika:
Hmm..
You can say that
Hahahaha
Yung pinause ko na pinapanood ko ay tuluyan ko nang pinatay. Sa susunod ko nalang ito panonoorin ulit. Humiga ako sa kama at tinuloy ang pakikipag usap kay Jaden at Chloe Hindi ko rin alam kung ano ang sumagi sa utak ko at nakipag-usap ako sa makulit na 'to.
Jaden:
So I heard you guys will be having your prom?
Annika:
Yeah
Before he even reply, I went to Chloe's message.
Chloe:
Are you and Jaden chatting?
Annika:
Yeah, why?
Chloe:
Oh.. I see
Kaya pala.
Annika:
Anyways, have you mentioned our prom kay Jaden?
Chloe:
Yes.
Hehehe.
Ang dami niya kasing tanong, so ayun napunta about sa prom yung usapan namin.
Annika:
Ikr!
Nabanggit niya rin sa akin yung prom eh.
I went back to Jaden and I's convo.
Jaden:
Alex told me eh.
How about you, is your gown done na?
Annika:
It is.
Pero I'll let my parents check muna
so baka hindi pa siya gaanong tapos
Jaden:
Oh..
How about your date?
Meron ka ba?
Ano meron sa mga tao sa paligid ko at lagi nilang pino-problema ang date ko?
Annika:
Date?
I don't have. Lol.
Jaden:
When is your prom again?
Annika:
February 17!
Jaden:
Its a saturday, right?
Annika:
Yeaaah
Jaden:
Im free on that day :)
Napatigil ako ng kaunti. Ako lang ba or may meaning yung reply niya na yun?
Annika:
....and so?
Jaden:
I can be your date, if you want.
OMG. Masyado naman rude if tanggihan ko diba? Kaso kasi I already told my parents na wala akong date. Baka sakalin ako ni Daddy pag biglaan kong sinabi na meron na pala. Bahala na, papatulong nalang ako kay kuya.
Annika:
Jaden!
Okay na. Hahaha.
You can be my date sa 17
Jaden:
Hay nako.
You should be the one asking me
C'mon take two
Annika:
Whatever!
Jaden:
Pleaaasee :(
Pag bigyan mo na ako
Annika:
-.-
Jaden, come to prom with me?
Jaden:
The pleasure is all mine, Annika.
Napa-'ooh' nalang ang mga kaibigan ko sa kwento ko. Sinabi ko kasi sa kanila kung paano kami naging mag bestfriends nila Jaden. Kung dati ay duo lang kami ni Chloe, ngayon trio na. After nung prom kasi nung grade nine, mas naging close kaming tatlo.
We're now Senior High School students. Kaming tatlo ay nasa iisang university. Pinlano? Siguro..
Ang mga kasama ko ngayon ay mga barkada ko ngayong shs, yung barkada ko nung jhs ay nasa ibang mga universities na. Pero nag uusap parin naman kami.
"Pero kung mag bestfriend lang talaga kayo ni Jaden, bakit ganyan kayo sa isa't-isa?" tanong ni Valerie.
We get that a lot. Paulit-ulit ko na rin sinasabi sa lahat. Same explanation everytime, but they dont seem to understand! Hindi ko alam kung ano bang meron sa nakikita nila pero... isn't it a bestfriend thing?
to be continued...