"Bu devir, s?radan insan?n en parlak zaman?; duygusuzlu?un, bilgisizli?in, tembelli?in, yeteneksizli?in, haz?ra konmak isteyen bir ku?a??n devridir. Kimse bir ?eyin üzerinde durup dü?ünmüyor. Kendisine bir ülkü edinen ?ok az. Umutlu birisi ??k?p iki a?a? dikse herkes gülüyor. "Yahu bu a?a? büyüyünceye kadar ya?ayacak m?s?n sen?" ?te yanda iyilik isteyenler, insanl???n bin y?l sonraki gelece?ini kendilerine dert ediniyorlar. ?nsanlar? birbirine ba?layan ülkü tümden yitti, kay?plara kar??t?. Herkes, yar?n sabah ?ekip gidecekleri bir handaym?? gibi ya??yor. Herkes kendini dü?ünüyor. Kendisi kapabilece?i kadar kaps?n, geride kalanlar isterse a?l?ktan, so?uktan ?lsün, v?z geliyor."
~ Fyodor Mihaylovi? Dostoyevski/Budala