G?ZEL KIZ |texting|

***

"Sınava üç gün kalmış ve ben hâlâ bu konuyu anlamaya çalışıyorum ya."

Bakışlarımı yakınırcasına konuşan Furkan'a çevirdim. Dediği gibi sınava üç gün kalmıştı ve biz onunla tanıştığımız andan beri ara ara buluşup ders çalışmaya devam etmiştik. Tabii bir ara Egemen'in durumu ortaya çıkınca görüşmeyi bırakmıştık.  Fakat o durumdan sonra Furkan beni arayarak çalışmalara kaldığımız yerden devam etmek istediğini söylemişti. Ayrıca sadece matematik çalışmayı bırakalı da çok olmuştu. Bunun yanında başka derslere de çalışmıştık.

"Ya aslında sen bu konunun sorularını falan çözebiliyorsun." dedim elimdeki kalemi masaya bırakırken. "Buna rağmen hâlâ neden bu konuyu anlatmamda ısrar ediyorsun?"

Sorduğum soru karşısında cevap vermeyince kaşlarım çatıldı. "Anlamadın mı yoksa?" diye sordum şüpheyle. "Yani ben anladığını falan mı zannettim?"

"Ya şey... Bazı şeyler bir türlü kafamda oturmadı." deyip oturduğu yerde bana doğru döndü. "Ayrıca o soruları da bilmem kaç saatte anca çözüyorum."

"İyi de bu zamana kadar anlamamışsın son üç günde mi anlayacaksın?"

"Yani sen tekrardan bir anlat. Onu o zaman görürüz." deyip sırıttığında önüme döndüm. Diğer derslere ait konuları hâlletmiştik. Şu an tek sıkıntımız -yani onun sıkıntısı- bahsettiğim konuydu. Bunu da hâlletse hiçbir şeyi kalmıyordu ama bir türlü yapamıyordu işte.

"Ya ama ben yoruldum." dedim elimdeki kalemi masaya bırakarak. "Senin isteğin üzerine tekrar yaptığımız yetmiyormuş gibi bir de bu konuyla uğraşıyoruz."

"Bence yorulmadın. Sadece sıkıldın." Alıngan bir ifadeyle konuşunca bir şey demedim çünkü haklıydı. Sıkılmıştım. "Al işte sıkılmışsın." dediğinde sıkıntıyla ofladım. "Sıkılmak değil de..." diye mırıldandıktan hemen sonra sustum. Sıkıldığımı dile getirmemek için küçük bir yalan atayım demiştim ama aklıma bir şey gelmemişti.

"De?"

"Sıkılmadım." dedim tekrardan. "Yani olmuyorsa zorlama sen de. Hem belki bu konudan soru gelmez bu sene."

"Aa olur mu öyle şey." diyerek kitabı önüme doğru ittirdi. "Kesin gelir. Çalışalım biz."

Israrlı tavrı karşısında masada duran kalemi aldım elime. "Bak, bu son anlatışım." Usulca aşağı yukarı salladı başını. "Bu arada anlattıktan sonra bir şeyler mi yapsak?" Teklifi karşısında hiç düşünmeden olumsuzca sağa sola salladım başımı. İstemiyordum böyle bir şeyi.

"Neden ki?"

"Ne gerek var bu saatte?"

"Saatin nesi var?" derken kolundaki saate çevirdi bakışlarını. Ona 'ciddi misin' der gibi baktım. Saat şu an on falandı. "Gerek yok." dedim bir kez daha. "Hem konuyu dinlemek gibi bir amacın yoksa da bitirelim çalışmayı." Bana hiçbir şey demeden bakınca masanın üzerinde duran kitapları kapatmak için bir hamlede bulundum fakat kollarımı tutarak engelledi beni.

"Az önce çalışalım dedim ya. Neden kapatıyorsun?" deyip sırıttı. "Ayrıca sen bugün biraz fazla mı atarlısın?"

Hayır dercesine salladım başımı. Üzerimde sadece üç gün sonra sınava girecek olmanın verdiği stres vardı. Atarlandığım falan yoktu yani. "Değilim." dedim kolumu ondan yavaşça çekerek. "Peki." diye mırıldanırken önüne döndü.

"Hadi, devam edelim biz. Anlat."

Onu onaylayıp önüme döndüğüm sırada karşı taraftan gelen Alperen girdi görüş alanıma. Kısa süre içinde yanımıza vardığında Furkan'a kısa bir bakış atıp bana döndü. "Seni almaya geldim. Bitti mi çalışmanız?" Ona tam cevap verecekken Furkan girdi lafa.