The Secluded Trails of Deceit
written by : riyanisity
Sabay kaming napatingin kay Helix matapos niyang tumawa nang malakas. Halos hawak niya ang kaniyang tiyan gamit ang kaliwang kamay niya, na may isang hati ng pizza pa rin, habang nakatakip naman sa mga mata niya ang likod ng kanang palad niya. He still had his right elbow pinned on the table before it went down. With the same arm, he rested his hand on his lap, grabbing his thigh because of how much fun all of this was for him.
He gulped, but it wasn't enough for him to breath properly. Paulit-ulit niya tuloy na hinampas ang dibdib niya, kaya kaagad kong inabot ang juice ko para ibigay sakanya. Just as he was about to drink it, Draven stood up from his seat and went behind us. Ang sunod niyang ginawa ay nagdulot para matapon ang ibang inumin kay Helix.
My lips parted, trying to process how he continuously tap my cousin's back with brute force, just when he's in the middle of gulping the food stuck in his throat. It's as if he was helping Helix, who's slightly choking already, but the truth is, what he did was making things worse. Hindi lang sa damit ni Helix tumalsik ang inumin, kundi meron na rin sa kaniyang mukha.
My lips parted apart, "Draven, what the hell..?" saad ko ng may kalituhan.
His eyes blinked innocently before he peeked at my cousin, who was already looking at him with his furrowed brows. Matapos no'n ay ngumiti lang naman si Draven kasabay ng madiin na paglunok ni Helix, "Tarantado ka ba?! Papatayin mo ba 'ko, ah?!" sigaw niya nang makabawi na.
"Parang gano'n na nga. Ikaw kasi, eh... Pumapapel ka masyado." His nose scrunched as he nodded his head repeatedly at him. "Isipin mo nga..? Pa'no kami magsasama sa hirap at ginhawa kung sa selos pa lang nahihirapan na 'kong huminga?"
"Pakielam ko naman do'n?! Lalo na sa'yo kung mamatay ka man?!" Helix immediately glanced at me after that, "At ikaw naman! Gan'tong ugali... Hinahayaan mong lumapit sa'yo?!" panduduro niya kay Draven.
"Ayan... 'Yan ang tinutukoy ko." Draven heaved a deep sigh in return. "Sabi ko na nga ba, eh. Dapat lang talaga sa'yo 'yan nang magising ka rin sa ilusyon mo."
"Ano'ng ilusyon pinagsasabi mo?!" Inambahan siya ni Helix ng sapak na iniwasan niya naman. "Tangina, mahuli ko lang 'yang mukha mo! Ingungodngod kaagad kita sa lupa, gago!"
"Alam ko namang maraming nagkakagusto kay Chantria, pero huwag kang mag-ilusyon na gusto ko siya." He suddenly smirked at him, now shaking his head as well, "Na mapunta sa iba." dugtong niya bigla.
"Pinagsasabi mo?!"
"Basta do me a favor na lang, oh... Alis na, tsupi." Tinaboy niya si Helix gamit ang kamay niya. "Pumunta ka na sa banyo, brad. Kung pwede rin, lunurin mo na 'yang sarili mo para hindi ka na makapanggulo pa rito."
My lips twitched, seeing how my cousin's patience ran out. And just like that, Helix had both anger and eagerness written on his face as he tried to throw Draven the remaining liquid inside the can, which in the end happened. Dalawa na silang may mga patak at namumuong basang bahagi sa mga mukha nila. Even some of it sprinkled around their upper shirts too, because they kept pushing the opening of the can towards each other.
I tried stopping them, but they didn't listen. Halos hindi ko na nga mahawakan ang pinagaagawan nilang lata dahil sa bilis ng mga galaw nila. My hands were just following theirs, behind their shadows, which were moving in an alternate manner.
Amidst our scenario and after a while, my eyelids suddenly squinted voluntarily on its own as I felt a sudden drop of liquid coming inside and hitting my one of my orbs.
"Ah, fuck! Putangina naman kasi — ang haharot." Nang maramdaman ang kaunting hapdi ay tuluyan na akong napapikit at hinawakan ang nakasaradong talukap ng kaliwang mata ko. I was already rubbing the area since it started to become uncomfortable for me too.

BINABASA MO ANG
THE SECLUDED TRAILS OF DECEIT '. ruler of fate series l first book
RomanceAt the very end of her heart's beating, there's someone hiding, purposely locked up and sealed by none other than her own loving. That girl is known as Giovanna Chantria Asuncion. Who chose to forget what was all in the past but faced it again when...