I nodded my head, which caused him to gasp purposefully. The next thing I knew, his eyes twinkled because of happiness and excitement. Wala pa sa dalawang segundo na umupo siya sa aking tabi at sinimulang kuhanan ng litrato ang cake sa harapan namin. Hindi lang isang beses, ngunit sa iba't iba ring anggulo, pwesto, at lugar din. He even took numerous selfies with it, both by himself and with me. There's a time that he even made me the background of the cake too. Everything right there was like a photoshoot, with my baked cake as the main subject.
I shook my head and snatched it away from him, when he was already near the bathroom. Galing na siya rito, sa sala, at maging sa kwarto, kaya baka mamaya, eh, pumasok din siya ro'n.
"Follow me and behave yourself." I said while walking back to his common couch.
Muli kong nilapag 'yon sa coffee table at pinagpalit ko ang hawak naming dalawa nang makalapit na siya. Nasa kamay na ngayon ang kutsilyong kakakuha ko pa lamang, habang ako na ngayon ang may bitbit ng cellphone niya.
I sat down, pulled him beside me, turned the video on, and signaled him to cut his cake. No'ng una ay ayaw niya pa base sa nakangusong niya bibig at magkadugtong niyang magkabilang kilay, pero bumigay din naman ng kunutan ko siya ng noo.
At the end, he just stomped his feet as I captured how he sliced a single piece after his so-called tantrums. Nilagay niya 'yon sa platito at balak na sana akong subuan, pero umiling ako, "You eat it first." utos ko sakanya.
Nang marinig 'yon ay inikot niya ang kutsara at dineretso sa kaniyang bibig. His head was tilted to the side, gradually thinking about it, and his eyes were closed too, like he was savoring every flavor it had.
I bit my lip, "How was it? Masarap ba..?" kinakabahan kong tanong.
He opened his eyes and gave a two thumbs-up, "Sobra at sobra pa sa pinakasobra. Syempre, gawa mo, eh. Pa'nong papangit 'to, diba?" tuwang-tuwa na sabi niya bago rin ako subuan.
For a few seconds, it was only inside my mouth, avoiding munching them and just tasting the icing and bread as they slowly melted. Nang walang maramdaman na kahit anong pait o hindi nakaka-ayang lasa, ay tsaka ko pa lamang 'yon kinain ng tuluyan ng may ngiti sa aking mga labi.
Sinubuan niya ulit ako, pero dahil medyo malaki na 'yon ngayon kaysa kanina, nagkalat tuloy sa gilid ng labi ko ang ibang icing. Because of what happened, I couldn't help but look at him with my knitted eyebrows, while he only exchanged a single wink at me.
I rolled my eyes at the end and was about to lick it, but Draven did it himself. Sa bilis ng pangyayari ay naiwan akong nakatulala at nanlalaki ang mga mata sakanya. Ultimo ang pag-init ng magkabilang pisngi ko, mga tainga, at ang aking leeg ay hindi na namalayan pa at kusa na lamang sila umusbong mula sa aking loob.
My eyes slowly looked away from him as I gulped repeatedly. Nang binalik ko ang tingin ko sakanya ay saktong nakalapit nanaman ang mukha niya sa'kin. He was looking straight at my lips, with his head tilted a bit. Halos mawalan ako ng hininga sa pwesto naming dalawa, kaya kusang bumuka ang bibig ko nang kaunti na hindi niya naman pinalagpas. He suddenly cut the space between us, which made our mouths clash with each other.
Right then, I felt him holding my jaw with his right hand, caressing its surface softly and also gripping at the same time with his fingertips. Sa gano'ng paraan ay hindi niya ako hinahayaang makaalis o kahit gumalaw man lang. He was doing everything by himself — pressing even more, sucking in between, and licking the center to fully open them.
Nang dumulas ang daliri niya hanggang sa mahawakan niya ang baba ko, ay hindi ko na maiwasang buksan 'yon para sakanya. He literally pulled my skin right below my lower lip, using his thumb, while the rest of his fingers remained on my neck and jaw.

BINABASA MO ANG
THE SECLUDED TRAILS OF DECEIT '. ruler of fate series l first book
RomanceAt the very end of her heart's beating, there's someone hiding, purposely locked up and sealed by none other than her own loving. That girl is known as Giovanna Chantria Asuncion. Who chose to forget what was all in the past but faced it again when...
KABANATA 26
Magsimula sa umpisa