“ព្រះជាម្ចាស់..ខ្ញុំ-ខ្ញុំបានធ្វើស្អីទៅ?”
ក្រាក!!!
ទ្វារបើកប៉ើងខ្ជាត់..
រាងខ្ពស់ស្រឡៈស្ថិតក្នុងកន្សែងពោះគោ អាក្រាតត្រឹមមួយល្វែងខាងលើ ឈរនៅស្ងៀមទ្រឹងសម្លឹងមើលមកកាន់រាងតូចច្រឡឹងកំពុងឈរភ្លឹកភ្លាំងស្មារតីទាំងអារម្មណ៍ក្តៅផ្សារគ្រាប់ភ្នែក សឹងតែមិនគួរឱ្យជឿថារូបរាង ជុងហ្គុក ពេលគ្មានសម្លៀកបំពាក់វាខុសប្លែក ១៨០° សោះគឺខុសប្លែក កាលពីពេលបានស្លៀកពាក់សម្លៀកបំពាក់បែបធំៗ ដែលមើលទៅឃើញថាធាត់កំពីងកំប៉ោង ប៉ុន្តែឥឡូវនេះខុសឆ្ងាយគ្នាដាច់ស្រឡៈ មុខមាត់ ពណ៌សម្បុរសឈូករបស់គេ រាងកាយស្វាហាប់បូកផ្សំនិងស្បែកដ៏សម៉ដ្ឋរលោង ស្នាមឆូតលើថ្ពាល់ សក់ទទឹកដំណក់ទឹកផ្សើមជោក ក្លិនក្រអូប នឹងបបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូករលោងគួរឱ្យចង់ថើបបឺតជញ្ជក់។
“សម្លៀកបំពាក់របស់ខ្ញុំទុកនៅត្រង់នេះ? ទៅណាបាត់ហើយ?” ជុងហ្គុក ឆ្លេឆ្លាសួរឡើង ហើយដើរតាមទៅវែករកមើលខោអាវមួយកុមភ្លេនោះ។
ថេយ៉ុង សម្លឹងមើលនាយធ្វើភ្នែកឡិងឡង់ៗ ឈរលើកដៃត្រដុស ឈ្លីដងខ្លួន មានអារម្មណ៍ថាក្តៅក្រហាយឆេះឆួលពេញខ្លួនប្រឹងខាំមាត់ទប់អារម្មណ៍ក្តាប់ប្រអប់ដៃនៅមិនស្ងៀមសោះ។
“ចង្រៃមែន!” រាងតូចរអ៊ូរងូវៗ ដើរទៅដើរមកម្តងងាកទៅសម្លឹងមើលរាងក្រាស់ ម្តងទៀតធ្វើជាមើល មិនឃើញឯណាឯណីទៅវិញ។
“ខោអាវរបស់ខ្ញុំ!” ជុងហ្គុក ឈរស្ងៀមធ្មឹងសម្លឹងមើលសម្លៀកបំពាក់របស់ខ្លួនក្នុងធុងសំរាម ហើយងាកទៅមើលសភាពរាងតូចដែលឈរលើកដៃត្រដុសដងខ្លួនរហូតដល់ជ្រុះអាវឃ្លុំនៅលើខ្លួនប្រាណបញ្ចេញរាងកាយននលគកចំពោះមុខបុរសកែវភ្នែកក្រហមឆើត។
“សូម-សូមទោស!” ជុងហ្គុក ដកខ្សែភ្នែកចេញយ៉ាងរហ័ស កាលបើឃើញរាងតូចច្រឡឹងបែរដើរចូលមករកខ្លួនទាំងទឹកមុខតក់ក្រហល់។
“អ្នកប្រុស..អ្នកប្រុស..”
“បិទមាត់របស់ឯងទៅ!!”
“ហ្អឹម!” ដើមកស្រឡូនគ្រហឹមថ្ងូរ កាលបើបបូរមាត់ផ្អែមបឺតជញ្ជក់ទៅលើសាច់បបូរមាត់កំលោះវ័យខ្ចីថ្មីថ្មោង ខាំគ្រញីស៊កអណ្តាតចូលទៅយ៉ាងជក់ចិត្តម្រាមដៃវែងស្រួចដ៏បន្លាក្រូចកោសខ្វាចផែនខ្នងមាំត្រដាងខ្ញាំខ្លាំងៗ ខណៈប្រអប់ដៃធំក្រាស់ប៉ះស្ទាបអង្អែលចង្កេះតូចមួយក្តាប់ អង្អែលត្រដុសចុះឡើងៗ ហើយក្រសោបឱបដោយមិនភ្លេចប្រើចុងអណ្តាតលិឍលើមាត់រលោងទន់ល្មើយទាល់តែប្រឡាក់ប្រតាកទឹកមាត់ស្អិតជាប់គែមប្របេរមាត់យ៉ាងសិចស៊ីុ។
????????????????? (18+)
Start from the beginning
