?????????? ????????

       “ជុងហ្គុក បងធ្វើអីហ្នឹង?” ថេយ៉ុង ខាំបបូរមាត់ លើកដៃក្បាប់យ៉ាងណែនលើកគក់ទៅលើចង្កួយស្មាស្វាមីទាំងអារម្មណ៍ស្រេវស្រាញ។

       “អាស!” រាងតូចភ្លាត់មាត់ស្រែកថ្ងូររងុំ ម្តងនេះគេតាំងចិត្តប្រមូលស្មារតីខំប្រឹងបើកត្របក់ភ្នែកឡើងសម្លឹងមើលរាងកាយអាក្រាតដែលយោលយោកសម្រុកឥតបញ្ឈប់ចលនាចង្កេះដ៏ស្វាហាប់ពីខាងលើខ្លួនប្រាណននលគករបស់ខ្លួន ហើយខិតខំពើតពើងត្រគាកដើម្បីទទួលយកសាច់មួយកណ្តាប់មានរូបរាងមូលវែងស្រឡូនសភាពរឹងដូចជាថ្មលូនចេញចូល កាន់តែស៊ុបចង្វាក់ទៅក្នុងច្រកទន់ល្មើយយ៉ាងញាប់ស្អេក។

       “ស្វាងនៅ?” ជុងហ្គុក ប្រមូលដង្ហើមមកដកស្ទើរតែមិនដល់គ្នា រួចឈោងម្រាមដៃស្ទាបប៉ះវែកសក់ទន់ល្មើយ ថេយ៉ុង ផាត់ចេញសើរៗបន្ថែម។

       “ដេតឌីធ្វើអីអូន?” ថេយ៉ុង បង្ហើបបបូរមាត់សួរឡើងតាមដោយសំឡេងស្អករងុំ ដ្បិតឈឺបំពង់កហើយណាមួយគ្មានកម្លាំងទៀត។

       “ដេតឌីធ្វើសរសៃឱ្យអូនហ្នឹងណា!”

       “ត្រជាក់ណាស់ ជុងហ្គុក អូនរងារណាស់!”

       “បងសុំរំខានអូនបន្តិចទៀត ចាំគេងចុះ!!!”

       “អ៊ឹមហ៊ឹម..អឹសៗ!” ថេយ៉ុង ស្រែកថ្ងូរខ្លាំងៗ បិទភ្នែកទទួលយកការវាយលុករហូតដល់ឮសូរសំឡេងប៉ះសាច់លាន់ប្រគុំឡើង ខណៈការថើបដ៏រោលរាលចាប់ផ្តើមបឺតជញ្ជក់ខាំរហូតដល់ធ្វើឱ្យរាងតូចភ្ញាក់ស្វាងងងុយ។

       “ជុងហ្គុក..អូនសូមអង្វរ!!” ថេយ៉ុង ដាច់ចិត្តអង្វរករបើកភ្នែកធំៗសម្លឹងមើល ជុងហ្គុក ក្នុងសភាពស្រេកឃ្លាននិងបែកញើសហូរជោកថ្ងាស់ ទឹកមុខរបស់គេពោពេញទៅដោយភាពសុខស្រួល ចង្កេះនិងកម្លាំងដែលបុកផ្ទប់ចូលមកញ៉ាំងឱ្យស្បែកដ៏ទន់ល្មើយនៃដងខ្លួនដ៏ស្រឡូនតូចច្រឡឹងចាប់ឡើងជាំក្រហមរិចរិល ព្រមទាំងស្នាមបឺតនិងខាំគួរឱ្យកត់សម្គាល់។

       “អឹស..អ៎ស!!” ជុងហ្គុក ចាប់ផ្តើមទទួលបានការយល់ចិត្តខ្លាំងជាងមុន ទើបនាំឱ្យចិត្តដែលរោលរាលស្ទើរកកឈាម ប្រញាប់ចាប់ក្រឡាស់កាយតូចស្រឡូន ថេយ៉ុង ឱ្យបែរខ្នងច្រតដៃទប់នឹងពូក បន្ទាប់មកគេក៏ស៊កអាវុធសំដៅចូលទៅក្នុងច្រកទន់ល្មើយជាថ្មីម្តងទៀត។