TEKTA?

Merhabaa. Yeni bölüm geldi. Keyifli okumalar dilerim. Oy ve yorum yapmayı unutmayın.

  ⛓️

" Kızım, derslerin nasıl gidiyor?" diye seslenen babamımduyduğumda elimdeki telefonu yavaşca koltuğun kenarına bıraktım. Günlük ders konuşmamıza giriş yapmış bulunmaktaydık.

"İyi diyelim, iyi olsun babacım." diye cevapladım.

Babamın televizyonda olan bakışları bana dönerken verdiğim cevaptan memnun kalmadığənı anladım. Çatık kaşlarıyla bana bakarken ardından gelecek soruyu biliyordum.

O ne demek?

"O ne demek?" diye soran babama tam gülecekken kendimi engelledim. Hiç yeri değildi.

"Sağlığına duacı yani babam." diye ciddi bir şekilde konuştum.

Babamın yüz ifadesi daha da sertleşince oturduğum koltukta küçüldüm. Ne bu sinir ne bu celal yani.

"Kızım sen benimle dalga mı geçiyorsun?" diye sordu babam.

Evet.

"Estağfurullah baba ya." diye konuştum gülmemeye çalışarak.

"Kızım sınavın yaklaşıyor, seni sıkmak değil derdim ama sorumluluklarının farkındasın değil mi?" konuştu babam düz bir ifadeyle.

Tabii ki sorumluluklarımın farkındaydım. Babamın üstüme yüklediği sorumluluklarında gayet farkındaydım. Onun gibi doktor olmamı istiyordu. Bense bilmiyordum. Açıkcası sınava az kalmasına rağmen hala ne olacağını bilmiyordum. Düşünme eylemini de sonraya bırakmıştım. Hep erteliyorum ve bunun ilerde büyük sorun olabileceğinin farkındayım. Ama ailemin sesinden kendi iç sesimi dinlemekte zorlanıyordum.

"Baba her şeyin farkındayım. Derslerimde beni sınavda iyi bir puan alabilecek kadar başarılı. Merak etme." diye ona güven vererek konuştum.

"Aferin kızım. Abin gibi yapma sende. O beni dinlemedi şimdi her gün dağlarda. Eve geldiği yok. Yüreğimiz ağzımızda her saniye." diye konuştu babam.

Annem ve babam abimin asker olmasına çok karşı çıkmıştılar. Çünkü biliyorduk. Bir gün onun şehit haberinin geleceğini biliyorduk. Ama abim bizi dinlememişti. Annem, babam kadar olmasa da bende direnmiştim çocukken ama sonra anlamıştım. Abim Vatan için, bizim için savaşıyordu. O koruyucuydu.

"Baba böyle konuşma. Abim Vatanını koruyor. Bana okulda " abin kim? ", diye sorduklarında" asker" diye  cevap verirken ne kadar gurur duyuyorum biliyor musun? Sen de artık onun mesleğini eleştirmek yerine biraz oğlunla gurur duyabilirsin. Çünkü bunu hakediyor. " diyerek abimi savundum. Abim bu söylediklerimi duysa" Aferin cimcime! " diyereke bana sarılırdı. Emindim. Abimi çok çok çok özlemiştim.

" Tamam bir şey demedik. Abisinin avukatı. " diye babam çatık kaşlarıyla cevapladı.

Onu sinirlendirdiğim için gidip şirinlik yapmam lazımdı. Sakince oturduğum koltuktan kalkıp onun yanına gittim. Usulca babamın yanına oturduğumda koluna sarıldım ve başımı omzuna koydum.

" Baba, abimi çok özledim." diye kısık sesle konuştum.

Babamın inip kalkan göğsünden derin bir nefes aldığını hissetdim. Kolumu karnına sararak babama daha çok sokuldum. O da kolunu bana dolayarak kendine çekti ve sıkı sıkı sarıldı. Abim gibi hissetdirmişti.