D?LHUN

Selamlar.

Nasılsınız bakalım?? İnşallah çok iyisinizdir...

Bu aralar sık sık bölüm atamıyorum, sizi bekletiyorum. Kusuruma bakmayın. Ama bir şekilde halledeceğiz ve eskisi gibi aktif olmaya çalışacağım.

Bu arada 100 bin olmuşuz... hepinize çok çok çok teşekkür ediyorum. İyi ki varsınız♥︎

Lütfen bölüme başlamadan önce ☆ basarak oy vermeyi ve satır aralarında düşüncelerini bizimle paylaşmayı unutma canım!!!

Umarım severek okuduğun bir bölüm olur♡

Keyifli okumalar🎀

°°°

Saatlerdir aradığım tek bir kişi vardı. Telefonu kulağıma yapıştırdığımda,"Serkan,"dedim cevap vermesini beklemeden."öğrendin mi?"

Saatler geçmek bilmiyordu ve ben neredeyse her dakika başı Serkan'ı arayıp duruyordum. İstemesem bile onu merak ediyor, sesini duymadan içim rahat etmiyordu.

Karşı taraftan birkaç hışırtı sesi geldi."değişen bir şey yok, sorgu'dan çıkmadı hâlâ."diye bir açıklama yaptı. Ağız şapırtısı kulağımı tırmalıyordu. Yemek yediği belliydi.

Önüme gelen bir tutam saçı kulağımın arkasına sıkıştırdım."kaç saat oldu, ne soruyorlar bunca zamandır? Yalan mı söylüyorsun yoksa?"diye sordum. Gideli 2 saat olmuştu.

"Al işte anladı. Tamam canım söyleyeceğim ama çok sinirlenme."dedi sıkıntılı bir nefes bıraktığında."Azad kızlarla içeride mercimeği fırına veriyor."sonrasında hunharca gülmeye başladı. Ben ortada gülünecek bir şey görmüyordum."Kızım ne diye yalan söyleyeyim, sorguda işte."diyerek sakince karşılık verdi."çıkar birazdan merak etme."

"Ne gerizekalı bir insansın sen, Serkan."yersiz şakaları beni sinir ediyordu.

Minderlerin üzerine oturduğumda aşağıdakilere baktım."Demir mi yapmış?"sesimde ki merak fazlasıyla ortadaydı. Kaşığın bardağa vurma sesi geldi."bilmem. Onu sen söyle canımın içi, Azad mı yapmış?"

Görmediğini bile bile göz devirdim."dayıcım ben salak değilim. Ayrıca soruma soruyla karşılık verme."

"Emredersiniz Deniz hanım."dedi alaycı bir sesle. Sonrasında ise ciddileşti."yemin ederim odun gibisin ha, şakadan falan anlamıyorsun. Azad seni nasıl çekiyor anlamış değilim."

Söylediklerine alınmak yerine gülüp geçtim. Serkan ile aramızda hiçbir zaman dayı yeğen gibi bir ilişki olmamıştı, o her zaman bana arkadaş gibi yaklaşmıştı.

Yıllar önceki o geceden sonra Serkan bana çok yardımcı olmuştu. Birkaç ay onunla birlikte yaşamak zorunda kalmıştım. Oğlunu öldürdükten sonra babamla aynı evde yaşamak bile cehennem gibi olacaktı. O yüzden annem beni dayımın yanına göndererek aklınca beni babam'dan korumuştu.

Serkan'ın beni askerlik arkadaşıymışım gibi gördüğüne emindim. Zaten aramız da sadece yedi yaş vardı. Bazen gerçekten kadın olduğumu unutuyordu. Her yediği boku hemen gelir anlatır, hiçbir şey saklayamazdı. Harika bir insandı ama çok boş konuşuyordu.

Saçlarımı bir arada tutan siyah tokayı yolarcasına çıkardığımda bileğime geçirdim."seni ilgilendirmeyen şeyleri anlamaya çalışma zaten Serkan, kapat şu telefonu."