Love Tae???????????????????(???)

     ជុងគុកនិងថេយ៉ុងចេញដំណើរមកកាន់ មន្ទីរពេទ្យមកមើលជេសាពេលនេះគេអាចនិយាយបានខ្លះៗហើយទោះជាមិនអាចកម្រើកបានក៏ដោយ។

     "បងថ្លៃ...គាត់យ៉ាងម៉េចហើយ?" ថេយ៉ុងដើរចូលមកដោយមាននាយដើរតាមពីក្រោយក្នុងដៃមាន កន្ត្រកផ្លែឈើនាយទុកវាលើតុក្បែរអ្នកជំងឺសឹមដើរទៅអង្គុយនឹងសាឡុង

     "គាត់រាងធូរជាងមុនហើយ"

     "បងថ្លៃស៊ូៗ ដើម្បីកូននិងប្រពន្ធបង" នាយតូចញញឹមនិយាយលើកទឹកចិត្តដល់ជេសាដែលគេងលើគ្រែមើលមកពួកគេ

     "ជុងគុកនេះបងអត់ចង់និយាយអីជាមួយគាត់ទេហ៎"'នាយធ្វើមិនខ្វល់មិនរវល់មិនខ្ចីឮសំឡេងនាយតូចហៅ គេនូវមិនទាន់បាត់ខឹងទេីរឿងឡានបុកលើកមុនសឹងតែយកថេយ៉ុងចេញពីគេទៅហើយ គេចង់ខឹងឲ្យបានយូរៗម្ដង

     "ឬនូវខឹងគាត់ទៀត?" នាយតូចដើរមកទាញថ្ពាល់អ្នកជាប្ដីលេងច្របាច់ចុះឡើងៗនិយាយញោះនាយសង្ហារកូនមួយ

     "ទាល់តែគាត់ជេរទើបបងបាត់ខឹង" គេងាកមកសម្លុកអ្នកជាបងថ្លែទឹកមុខងរងករករឿង ឃើញបងប្អូនបែបនេះគេក៏ បារម្ភដែរតែមាត់រឹងមិនចង់និយាយពាក្យល្អៗឲ្យគេដឹងចិត្ត

     "បងថ្លៃឮទេ...?បើបងឆាប់ជាគាត់នឹងបាត់ខឹងបង" ជេសាញញឹមមើលទៅប្អូនទោះមាត់គេនិយាយមិន ពីរោះតែចិត្តគេល្អណាស់ ទោះដឹងថាគេធ្លាប់ធ្វើអាក្រក់ទៅលើគេក៏គេមិនយកទោសពៃរ៍

     "បង..នឹងខំ..កុំឲ្យ..ឯងខឹង ទៀត!"

     "បងឈប់និយាយទៅពិបាកស្ដាប់ណាស់ ចាំពេលជាចាំនិយាយ"

     "បងឯងនេះ! និយាយជាមួយគាត់ឲ្យពីរោះបន្តិចទៅ និយាយកំបុតៗ" នាយតូចមូលក្ដិចសាច់ដៃនាយទាំងខាំបបូរមាត់ខ្នាញ់នឹងប្ដីខ្លួនឯងជាខ្លាំង បើនិយាយតែម៉ាកៗនេះអ្នកស្ដាប់ឮ បាក់ទឹកចិត្តស្លាប់

     "អូយ...អូនបងឈឺ!!"

     "ឈឺឲ្យដឹង បងថ្លៃបើអញ្ចឹងខ្ញុំទៅពិនិត្យពោះសិនហើយ  ថ្ងៃស្អែកខ្ញុំនឹងមកលេងទៀត"

     "ទៅចោះ"

    "តោះបង"

#ពេលយប់