Love Tae???????????????????(???)

???:??????

     "អា...ក៏បាន"

     "ហិហិ តោះអាអូនជេមយ៉ាង" ជេតថេដឹកដៃប្អូនប្រុសរត់ទៅរកអ្នកលក់ការ៉េម

     "លោកតាបាទអូនសុំការ៉េមមួយដើមបាទ" កំលោះតូចញញឹមលិបភ្នែកប្រាប់ដល់លោកតាលក់ការ៉េម

     "ចាំបន្តិចកំលោះតូច តើកំលោះតូចយកប៉ុន្មានដើមដែរចាំតាដាក់ឲ្យ"

     "អូនយកពីរបាទ" គាត់ឱបសម្លឹងមើលទៅឃើញពេលងើបមុខឡើងមកក៏ឃើញមនុស្សម្នាក់សម្លឹងមើលមកគាត់ដូចគ្នា

     "ប៉ា!!"

     "ថេយ៉ុង!" លោកគីមសម្លឹងមើលទៅកូនប្រុសទាំងក្ដីនឹករលឹកតាំងពីគាត់ជាប់គុករហូតដល់ចេញមកវិញគាត់មិនដែលបានឃើញកូនទៀតនោះទេ តាំងពីចេញមកវិញគាត់កែប្រែគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់ធ្វើជាមនុស្សល្អមកវិញប្រឹងធ្វើការរកលុយចិញ្ចឹមជីវិត

     "ប៉ាចង់ទៅណា?" នាយតូចរហ័សចាប់ដៃគាត់ជាប់កែវភ្នែករលីងរលោងចង់យំ

     "ប៉ាមិនចង់ជួបខ្ញុំទេឬ?បានជាប៉ាចង់ចាក់ចេញ?"

     "ប៉ាមិនសមជាប៉ាកូនទេ ប៉ាធ្វើបាបកូន ទើបប៉ាមិនចង់ឲ្យឃើញមុខប៉ា" គាត់ស្រក់ទឹកភ្នែកតែមិនឲ្យកូនឃើញឡើយ គាត់ខុសហើយ ដូច្នេះទើបគាត់មិនចង់ឲ្យគេឃើញមុខគាត់

     "ហ្ហឹក ហឹក អត់ទេប៉ាកូនបំភ្លេចរឿងកាលពីមុនអស់ទៅហើយ កូននឹកប៉ា..." នាយតូចស្រវាឱបចង្កេះផ្អិបមុខទៅនឹងខ្នងក្រាស់របស់គាត់យំសស្រាក់ចំណែកកូនៗនឹងនាយក្រាស់បានត្រឹមតែឈរមើលទាំងមិនហើរស្ដី

     "ប៉ាសូមទោសកូន ប៉ាមិនល្អ ហឹក" គាត់បែរមកឱបកូនយំ

     "កូនស្រឡាញ់ប៉ាណាស់ទោះជាពេលនោះប៉ាមិនខ្វល់ពីកូនក៏កូនមិនថាអីដែរ"

     "ប៉ាសូមទោសៗ" មួយសន្ទុះក្រោយពីយំហើយថេយ៉ុងក៏បានណែនាំគាត់ឲ្យស្គាល់នាយកក្រាស់ថាជាអ្នកណា

     "គាត់ជាស្វាមីរបស់កូនចំណេកនេះជាកូនរបស់ខ្ញុំជាមួយនឹងគាត់ "

     "ជំរាបសួរលោកប៉ាក្មេក"

     "ជំរាបសួរលោកតា" ក្មេងៗទាំងបីនិយាយដំណាលគ្នាឱន គោរពដូចទៅនឹងឪពុករបស់កូន