Love Tae???????????????????(???)

????????

     "ដេតឌី!!" នាយតួចតំឡើងសំឡេងបើកភ្នែកធំៗសម្លុកឪពុកពេលឃើញគាត់ឌឺដងដាក់នាង

     "បាទ..."

     "ម៉ាមី~~~" នាយតូចពេបមាត់ស្រែកហៅឲ្យម៉ាមីគេជួយ បានប៉ាមួយយាយពីថាឌឺដងនាងសម្បើមណាស់

     " អ៊ាក!!គេអត់ខ្វល់!!" នាយសង្ហារជាឪពុក លៀនអណ្ដាតឌឺដាក់ សឹមដឹកដៃនាយតូចដើរទៅឆ្នេរដោយមាននាយតូចជាកូនដើរត្រុកៗតាមពួកគេទាំងពីដូចជាមើលខ្វល់ពីនាងសោះ

     "ដេតឌី~~~ ចា៎ស~~"ពេលឃើញប៉ាៗមើលខ្បល់នាងតូចស្រែកឡើងហៅប៉ាៗឲ្យខ្វល់ពីនាងខ្លះបានម៉ាមីគេទៅលែងខ្វល់ពីនាងហើយ

     "បាទ..."

     "អូនចុកជើងដេតឌី ពរអូនផងចា៎ស" នាយតូចត្រដាងដៃចាប់ឪពុកចូលមកបីខ្លួន ឃើញកូនដូចជារលីងរលោងចង់យំទៅហើយនាយក៏លែងដៃនាយតួចដើរទៅរកកូនលើកបីនាងដាក់នឹងចង្កេះ

     "ឈប់ឌឺដេតហើយឬនៅ?"

     "អូនមានឌឺដេតឌីណា...មែនទេម៉ាមី?"

     "មកពីកូនឌឺដេតឌឺ"

     "ម៉ាមីអត់ចាប់ជើងកូនផង ហ្ហឹក ហឹក" ពួកគេទាំងពីផ្ទុះសំណើចព្រមគ្មាពេលឮសម្ដីកូនពូជ និយាយពាក្យកំប្លែង ធ្លាប់តែឮថាកាន់ជើង មកចាប់ជើងទៅវិញ

     "អា៎..ម៉ាមីនិយាយលេងតើ" នាយតូចស្ងាត់យំបន្តិចពេលឮម៉ាមីលួងលោម

    ពួកគេទាំងពីដើរតាមមាត់ឆ្នេរនូវមាយ់ សមុទ្រក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យរៀបលិច ពន្លឺចែងចាំងរស្មីពណ៌លឿនក្រហមលាយបញ្ចូលគ្នាស្រា់ស្អាតគ្នាពិត ជាសមុទ្រដែលថេយ៉ុងគេ ប្រាថ្នាចង់មកពេលពេលគេមានគ្រួសារហើយពេលនេះក៏ដូចក្ដីស្រម៉ៃគេពិតមែន។

     "ស្អាតណាស់ម៉ាមី!!" កំលោះតូចអាយុ8ឆ្នាំជេកហ្គូងាកមកប្រាប់ម្ដាយពេលឃើញ ដើមឈើព្រៃព្រឹក្សាដើមតូចដើមធំតាមដងផ្លូវ

     "ស្អាតណាស់ម៉ាមី មានសត្វទៀតបងប្រុស" ជេតថូស្រែកពេញក្នុងឡានដល់ថ្នាក់ប្អូនៗទាំងពីត្រូវយកដៃខ្ទប់ត្រចៀកខហលួនឯងសម្លុកមុខបងប្រុសភ្លោះខ្លួន

     "ថ្លង់ណាស់បងប្រុសជេតថេ" នាងតូចខាំមាត់តំឡើងសំឡេងដាក់បងប្រុស ដឹងអត់គេថ្លង់ មកស្រែកទៅកើត ខឹងៗ

     "បងចង់ស្រែក!!" មិនណយទេកំលោះតូចយើងហ៊ានតំឡើងសំឡេងទៅកូនពូជវិញ

     "ងាប់ហើយខ្ញុំមិនរស់ទេ" នាយរអ៊ូរម្នាក់ឯងស្ងាត់ៗភ្នែកមើលតាម កញ្ចក់ឡានមើលទៅកូនៗទាំងបួនរបស់នាយ កូនច្រើននូវតូចៗមើលថែពិតជាហត់ខ្លាំងតែក៏សប្បាយដូចគ្នា  តែឮថាប្រពន្ធដូចរៀបគម្រោងចង់យកកូនម្នាក់ទៀតនៅឆ្នាំក្រោយ មិនដឹងថានាយស៊ូរួចឬអត់ទេ បើថែមម្នាក់ទៀត><

     ចំណាយពេលយូរគួរសមពួកគេក៏មកដល់លើភ្នំកោះជីជូ ព្រៃពណ៌បៃតងស្រងាត់ខ្ពស់ដើមចង្កេះត្រឹមជង្គង់ ពួកគេមួយគ្រួសារមាន សមាជិកប្រាំមួយនាក់ដើរទៅលើអាចមើលឃើញកោះទឹកសមុទ្រទាំងមូល ខ្យល់អាកាសបរិសុទ្ធបក់ល្ហើយត្រជាត់ដល់ខ្លួនប្រាណ។

    "សមុទ្រស្អាតណាស់ដេតឌី" ជេមយ៉ាងកំលោះតូចស្រដីឡើងទាំងទឹកមុខញញឹមសម្ដីសំដៅគេដូចជាមនុស្សធំអញ្ចឹងទាំងដែលអាយុម៨នទាន់ដប់ឆ្នាំនូវឡើយ ដោយសារតែការព្រានប្រដៅអប់រំរបស់ឪពុកម្ដាយទើបកូនម្នាក់ៗចេះដឹងចេះយល់ដូចមនុស្សធំ

     "លើកក្រោយដេតឌីនឹងនាំអូនមកលេងម្ដងទៀតពេលអូនធំឡើងណា" ជីយ៉ូកូនស្រីពៅងើបមុខញញឹមស្រដីទៅឪពុកសមឲ្យឪពុកនាំនាងមកម្ដងទៀតពេលនាងធំ

     "ប្រាកដណាស់ដេតឌីនឹហនាំកូនមកលេងម្ដងទៀត" ជុងគុកលើកបីនាងតូចឡើងដៃម្ខាងចាប់ដៃកូនប្រុសទីបីដោយថេយ៉ុងចាប់ដៃកូនប្រុសបងនូវម្ខាង ចំណែកជេតថេឈរនៅកណ្ដាលកាន់ដៃបងភ្លោះនិងប្អូនទីបីពួកគេទាំងអស់គ្នាសម្លឹងមើលទៅ សមុទ្រដ៏ធំល្វឹងល្វើយ។

     "បងសូមសន្យាថាបងនឹងមើលថែអូននិងកូនៗពួកយើងឲ្យបានល្អបំផុត"

     "អូននឹងធ្វើជាប្រពន្ធដ៏ល្អម្នាក់មើលថែស្វាមីនិងកូនៗ អូននឹងនៅក្បែរបងនិងកូនៗ អូនស្រឡាញ់បងជុងគុក អរគុណបង អរគុណខ្លាំងណាស់ ដែលបងមកស្រឡាញ់មនុស្សដែលថ្លង់ស្ដាប់មិនឮដូចជាអូន"

     "បងអរគុណអូនដែលអូនព្រមស្រឡាញ់បង ទឹងដឹងថាបងជាមនុស្សមិនល្អ បងអរគុណអូនដែលអូនតែងតែបារម្ភបងពេលបងពិបាកចិត្តមើលថែបងពេលបងលំបាក"

     ក្ដីស្រឡាញ់មិនថាអ្នកមានមុខមាត់បែបណា ជីវិតបែបណា ពាក្យថាស្រឡាញ់វាលើសលប់ដែលយើងអាចមើលរំលងគ្រប់យ៉ាងទាំងអស់មិនថាគេបែបណារូបរាងមុខមាត់ សូមស្រឡាញ់មើលថែផ្ដល់ស្នាមញញឹមភាពកក់ក្ដៅឲ្យទៅដៃគូ សូមជឿទុកចិត្តគ្នាទៅវិញទៅមក ទើបយើងអាចស្រឡាញ់គ្នាកាន់ដៃគ្នារួមដំណើរទៅមុខជាមួយគ្នាបានយូរ។

_______