?MDADIM

Baran Temizer;

Öfkem insanlığımın önüne geçmişti, merhamet duygumu yok etmişti. Babam 18 yaşıma girdiğimde ağlı üzerime vermek istemişti. İstemeyip İstanbula gitim mühendislik okudum işimi kurdum Mardine geldim. Ama yine kadarimden kaçamadım, babamın istediği üzerine ağa oldum. Zalim acımasız bir adama dönüştüm, bütün Midyetın dediği gibi zalim ağa. Kalkanların oğlu Civan ağa benden en değerli mi almıştı. Ya kardeşim ölücekti ya'da berdel olucaktı. Canıma karşı canını alırım diye düşündüğüm kadına, o evde cehennemi yaşatınlarını öğrendim. Amcamın intikamını kızlarıyla evlenmedende alabilirdim. Dildanın da dediği gibi onu karım yaparak canını acıtarak onlardan intikam alamazdım. Hayata ki insanlara merhametim yoktu. O kadın benim öfkemin kurbanı olucaktı.

"Baran."

Korku dolu sesle gözlerimi araladım.

"Hı."

"Şey...gece lambasını yaksak olur mu? Karanlıkta uyuyamıyorum."

O zaman da ben uyuyamazdım. Dolgun gögüsleri yeterince uykumun içine etmişti zaten. Dediğim şeylerin aksine çok güzel bir vücuda sahipti. Özelikle O dolgun gögüsleri.

"Git yat zıbar benim asabımı bozma!"

Bir şey diyemeden koltuğa ilerledi battaniyele üzerini iyice sardı. Dolgun göğüslerini saklamak için siyah up uzun saçları okşama istediğimi artıyordu. Gür kirpikleri siyah gözlerini daha çok bakma isteği getiriyordu, aklımı bulandıran şeylerle gözlerimi kapatım.

Kapının çalma sesiyle yataktan zıpladım. Ne için geldiklerini çok iyi biliyordum. Kapıyı açtığımda korku dolu gözlerle anamın bana baktığını gördüm.

"Ne var ana sabah sabah!"

"Çarşafı almak için gelmiştim oğlum."

Kafamı sağa sola büktüm sonra Baran niye sinirleniyor diyorlardı.

"Ana! Ana! Hangi devirde yaşıyoruz Allah için. Ben maheremimi kimseyle paylaşmam! Şimdi git benim tepemin tasını atırma!"

Kapıyı yüzüne kapatım arkamı döndüğüm de siyah hanelerinin şaşkınca bana baktığını gördüm. Hala göğüsleri ve bacakları battaniyenin içindeydi.

"Ne bakıyorsun. Kalk hazırlan kahvaltıya ineceğiz."

Ayağa kalktı, Siktir çok güzeldi! Ne zamana kadar dayana bilecektim ben bu kadına dokunmamaya.

"Şey elbiselerim yok."

Çekinerek söylediği şeylerle nefesimi dışarı verdim.

"Bekle burda."

Kafasını küçük çocuk gibi aşağı yukarı salladı. Aşağa inip Evinin odasına kapıyı çalıp girdim.

"Buyur abim."

Yatakta uzanmış telefonla oynuyordu.

"Kalk. Yengenin bavulunu götür. Kapıya bırak çal ve uzaklaş."

Kaşlarını çatı.

"O niye ki?"

Göğüslerini ne bacaklarını benden başkası görsün istemiyordum.

"Soru sorma dediğimi yap hayde!"

Ayağa kalkıp üzerini düzleti.

"Tamam ağam."

Evini odasından çıkıp kendi odama girdim. Yatağımın toplandığını görünce gözlerim kadını aradı. Banyodan çıkıp ürkek adımlarla yanıma geldi.