?lümün K?rm?z? ?izgisi (18+)

Merhabalar nasılsınızz? Umarım iyisinizdir. Hiç uzatmadan bölüme geçelim ama lütfen bölüm bittikden sonra ki kısmı okuyun.

İyi okumalar;

Hazırlanmıştık. Üstüme kırmızı renkte, straplez bir elbise giymiştim. Uyluğuma kadar uzanan bir yırtmaca sahipti. Göğüslerimin üst kısmı oldukça belliydi. Saçlarımı elimle dalgalandırdım. Dudağımdaki kırmızı ruj, hep olduğu gibi makyajımın yıldızıydı.

Melodi’nin üzerinde siyah ve neredeyse uyluğunun birkaç parmak aşağısında biten askılı, dar bir elbise vardı. O kırmızı ruj sevmez, mat renkler kullanırdı. Bu yüzden dudağında bordoya çalan bir ruj vardı. Saçını sıkı bir at kuyruğu yapmıştı.

Benim ayağımda asla vazgeçmediğim Saint Laurent topukluları vardı. Melodi’nin ise Christian Louboutin markasının tabanı kırmızı, üst kısmı parlak siyah olan topukluları vardı. Üzerime bir şey almayı düşünmüyordum ama o siyah bir kaban giymişti.

Kapıyı açtım ve arabasına yaslanmış şekilde duran Alexander’a baktım. Ben önde ilerlerken, Melodi kapıyı kapatıp arkamdan gelmişti. Sağ taraftan kapıyı açtım ve arabaya oturdum. Melodi’yi izlerken, o daha araba kapısının koluna uzanmamışken Alexander kapıyı onun için açtı.

“Teşekkür ederim ama bunu kendim de yapabilirim.”
Hırçın tavırlarını görmeye alışkındım. Arabaya bindi ve kapıyı çarparak kapattı.

“Elin Azraili benim için araba kapısı açıyor.” diye kendi kendine söylendi.

“Ne var bunda?” diye sordum kaşlarımı çatarak.

“Sen, neredeyse tüm dünyayı sahiplenen zalim bir mafyayla evli olup bunu kabul edebilirsin ama ben bu adamın yüzünü her gördüğümde olduğum yerden nefret ediyorum.” Kaşlarım iyice çatılmıştı.

“Sence de abartmıyor musun? Bu onların işi, ne seni ne de beni alakadar eder. Ayrıca…” Bakışlarım, arabanın dışında telefonla konuşan ve gözlerini Melodi’den çekmeyen Alexander’a kaydı. “Alt tarafı arabanın kapısını açtı.”

Konuşurken Melodi’nin bu hırçınlığıyla eğleniyordum.

“Çok mu komik, Cess?” diye çıkıştı. Kahkaha attım. Şimdi de onun kaşları çatıktı.

“Sen onunla daha önce karşılaşmış gibisin. Yoksa bu nefret, sırf haber kanallarında gördüğün katile karşı olamaz.”
Sorgulayıcı bir tavırla konuşmam onu sinirlendirmişti.

“Evet, kendisiyle çok başka şekilde tanıştık.” Sinirle mırıldandı. Kaşlarım çatıldı. Daha önce tanışmışlar mıydı?

“Anlatırsın herhalde?” diye sorarken Alexander arabaya binmişti.

“Başka bir zaman, hatırlat.” Bakışlarını elindeki telefona düşürdü. Nasıl tanıştıklarını deli gibi merak ediyordum.

“Nereye gidiyoruz, Alexander?” diye sordum.

“Patron, sizi ona götürmemi söyledi.” Sesi sertti.

“Onu ben de biliyorum, sana nereye gidiyoruz diye sordum.”
Sessiz kaldı. Bu adama sinirlenmemek elde değildi.

Araba bir süre sonra durduğunda, arabadan hızla indim. Bakışlarım büyük restoranı bulduğunda gülümsedim. Kesinlikle açtım ve bu restoranı çok iyi biliyorduk. Ne zaman canımız dışarıda yemek istese Melodi’yle hep buraya gelirdik.

Senin hakkında her şeyi biliyor. Bilmiş sesim kendi kendine konuşurken, onu umursamadan restorana doğru ilerledim. Melodi de yanımda ilerliyordu ama kulağına yasladığı telefonda annesiyle konuşuyordu. Türkçeyi az da olsa biliyordum ve annesine benimle olduğunu söylüyordu. Restorana girdiğimizde telefonu kapattı.