"NEXT IN LINE"

Sa corridor ng isang paaralan, may isang babaeng estudyante na nagmamadaling naglalakad at maraming dala-dalang libro. Siya ay maganda at maputi. "NERD" siya kung titignan dahil sa kanyang pananamit at kilos. 

Habang naglalakad, hindi niya napansin ang isang babae na papasalubong sa kanya. Nabangga siya sa isang babae na kilala sa School bilang isang Social Climber, si CORA. Pagkabangga niya kay Cora, siya ay nadapa at nagsitalsikan ang mga hawak niyang libro. 

Nilapitan siya ng isang lalaki at tinulungan siya. "Miss are you alright?" Tanong ng lalaki sa babae habang tinutulungan nitong pulutin ang mga libro niya.

"I'm alright, by the way thanks for the help" Tugon ng babae.

"Dont mention it. My name is Manuel, Manuel Luis. So what's yours?" Nagpakilala ang lalaki sa babae.

"Clara. Maria Clara" Nagpakilala naman ang babae.

"I've never seen a girl like you before" Sabi ni manuel kay Clara.

"Really?" Tanong ni Clara

"Its just a matter of time that we met. I've easily fell in love with you" - sabi ni Manuel

"However, dont you think that I will also fall in love with you?" - tanong ni Clara

"Even if thats for an hour that we met, I felt that we knew each other for almost a decade" - sabi ni Manuel

"Stop telling that kind of sentence, your getting crazy" sabi ni Clara. K itang kita sa mga mata at sa mukha nito ang pagkakilig at siya ay napangiti.

Day 1: Nagtapat na ng pag-ibig si Manuel kay Clara. 

Day 2: Sinimulan na niya ang kanyang panliligaw

Day 3: Napapadalas ang pagyayaya ni Manuel kay Clara kapag vacant.

Day 3: Medyo nagkakamabutihan na ang dalawa. Kapag naglalakad magkahawak ang kanilang mga kamay at si Manuel na ang nagbibitbit ng mga gamit ni Clara.

Day 4: Madalas lumabas, mamasyal at manood ng sine ang dalawa

Day 5: Sinagot na ni Clara si Manuel

Isang araw. Namamasyal ang dalawa sa Luneta. Tuwang tuwa si Clara. Para sa kanya yun na ang pinakamasayang araw sa buhay niya dahil ni minsan, wala pang nagdadala sa kanya doon maski ang pamlya niya. Habang nag-iikot sa Luneta, unti-unting nagpapakita ng kahinaan si Clara. Nahihilo at namumutla. Maya maya, siya ay hinimatay.

Nagising si Clara, wala na siyang damit. Siya ay nakahiga sa kama at katabi niya si Manuel na wala ring damit. Isa lang ang pumasok sa kanyang utak, at iyon ay "MAY NANGYARI NGA SA KNILANG DALAWA" . Pinaalis niya si Manuel. Umiyak si Clara hindi dahil sa nangyari sa kanila nung gabing iyon kundi dahil sa isang bagay na madalas bumabagabag sa kanyang isipan. Oo, tuwang tuwa siya sa nararamdaman nitong pagmamahal kay Manuel ngunit may isa paring bagay ang humahadlang sa kanya para mahalin si Manuel. Dahil doon, napagpasiyahan niya na umiwas at magpakalayo nalang kay Manuel para wala ng umasa at para walang masaktan.

at SCHOOL . . . 

"Ayyy, sige, nandiyan na mga kaibigan ko. Nice to meet you Manuel" biglang nagpaalam si Cora kay Manuel nang makita niya na ang mga sosyalin niyang mga kaibigan.

"Ahh sige. siya nga pala, dito ako nagtatrabaho at nakikituloy. Yan ung dormitory na pinagtatrabahuan ko. Puntahan mo lang ako diyan kapag may problema o kung may kaylangan ka" Sinulat ni Manuel sa isang pirasong papael ung Address ng dorm at ibinigay kay Cora. 

"Sige, salamat ulit Manuel" nagpaalam ulit si Cora. 

Pagkaalis ni Cora, nakita ni Manuel si Clara na mabilis na naglalakad.

"Hey Clara! Hey!" Tinatawag ni Manuel si Clara, hinahabol niya ito pero tila parang walang naririnig si Clara. Maya maya biglang huminto sa paglalakad si Clara at nilapitan si Manuel.

"I Know what you must be thinking of. Yung nangyari sa atin kagabi, isa lang 'yong....." Nagpapaliwanag si Manuel sa nangyari sa kanila kagabi pero biglang sumabat si Clara.

"Manuel! Manuel you need to know something!" sabi ni Clara.

"If your going to tell me something, tell me later at the Dorm. 6PM okay? I'll see you there" - sabi ni Manuel at siya ay umalis.  

Tumupad sa usapan si Clara. Gaya ng sinabi ni Manuel sa kanya sa school kanina, nakarating siya sa dorm eksaktong 6:00pm

TO BE CONTINUED. . . .. . .. CHAPTER 3