From nerd to popular ?Dutch? {voltooid} (herschreven)

P.O.V. Thomas
Klara en ik zitten samen in de 'woonkamer' te ontbijten. Ik zit op de bank en Klara zit op de grond bij de salontafel te eten.

We hebben namelijk geen eettafel, want dat past niet...

Na het ontbijt gaan we samen naar boven en help ik Klara eerst met aankleden. "Is Emelie je vriendinnetje?" Vraagt ze met pretoogjes. Ik grinnik en schud mijn hoofd. "Waarom niet?"

Ze is veel te nieuwsgierig...

"Dat gebeurt niet zomaar Klaartje." "Gaat het wel gebeuren dan?" "Het kan gebeuren, maar je moet elkaar wel leuk vinden. Anders gaat het niet" "Vind je haar leuk?" Ik haal mijn schouders op. "Maak je er maar niet te druk om. Kom, dan gaan we naar beneden" Ze knikt en huppelt vrolijk achter mij aan.

Vind ik Emelie leuk? Ze is een heel interessant meisje met zeker een goed lichaam. Ze weet mijn hele verhaal en dat weet niemand. Dat betekent dat ik haar vertrouw en ik hoop dat ze niks doorvertelt, maar ik vind haar niet zo'n type die dat doet. Ze is daar veel te aardig voor. Ze heeft een mooie glimlach en adembenemende ogen...

Okeeee, houd maar weer op. Ik vraag wel of ze een keer iets leuks wil gaan doen. Dan kan ik uitvinden of ik haar leuk vind.

Klara en ik poetsen samen onze tanden en dan is het alweer tijd om naar school te gaan, helaas.

————

Het is pauze en ik zit met mijn drie beste vrienden Tyson, Usain en Erik in de aula. Ik kijk om mij heen en dan komen mijn ogen uit bij Emelie.

Ze moet lachen om iets dat Jacob zegt en haar ogen twinkelen. Ze is schattig...

Ja, dit gaat zeker de verkeerde kant op.

"Jo, man, waar ben je naar aan het kijken?" Vraagt Usain, terwijl hij tegen m'n schouder aan slaat om me uit mijn gedachten te halen. "Hmm, niks" mompel ik. "Is er een meisje?" Vraagt Tyson, terwijl hij met zijn wenkbrauwen wiebelt.

Ik zucht. Ik wil niet te hard van stapel gaan lopen. Straks wijst ze me af en lachen de jongens me allemaal uit.

"Nee, ik dacht gewoon ergens aan" zeg ik. "Oké" zegt Erik, terwijl hij me niet-gelovend aankijkt.

De bel gaat en iedereen in de aula staat op om naar zijn of haar lokaal te lopen. We slenteren met de hele groep mee en als ik Emelie in het lokaal passeer, geeft ze me een glimlach. Ik glimlach terug en ga naast mijn vrienden zitten.

De rest van de les kan ik mijn ogen niet meer van Emelie afhouden.

Ik weet niet wat er die dag in het park met me is gebeurd, maar ik ben er onbewust door veranderd... Ik ben stiller in de lessen en ik pest en treiter geen mensen meer.

Het gesprek dat ik gisteren met Emelie had, was ook heel fijn. Ze was oprecht geïnteresseerd en bezorgd en toen maakte mijn hart wel een sprongetje.

"Thomas, blijf jij ook bij de les" roept de docent door de klas heen. Ik kijk op en kijk recht in de ogen van de docent. Ik knik snel en mompel een sorry. Jezus, wat is mijn gedrag veranderd...

"Gaat alles wel goed?" Vraagt Tyson, die naast me zit. Hij is al het langst mijn beste vriend, maar hij weet niks van mijn thuissituatie af. Ik wil hem echt niet kwijt...

"Het gaat prima. Alleen een beetje moe" "Dat ben je de laatste tijd. Krijg je wel genoeg slaap? Als er iets is kan je met me praten" "Thanks" zeg ik. "Geen probleem man"

————

Na school loop ik naar mijn kluisje en haal mijn jas eruit. Ik dump al mijn boeken erin en sluit hem dan. Ik trek mijn jas aan en loop snel richting de uitgang, zodat ik Emelie niet mis kan lopen.

Ik sta te wachten en na een tijdje komt ze samen met Katie de deur uitgelopen. Ik loop snel naar ze toe en als Emelie me ziet, begroet ze me en zegt ze tegen Katie dat ze er zo aankomt.

"Wat is er?" Vraagt ze nieuwsgierig. Haar mooie ogen kijken me vragend aan. "Ik weet niet of je het wilt, maar zou je het leuk vinden om samen iets te gaan doen volgende week woensdag?" Vraag ik. "Ja, leuk! Had je al iets in gedachten?" Ik schud mijn hoofd. "Ik verzin nog wel iets leuks, hoop ik. Zal ik je dan om 17:30u ophalen?" "Ja perfect. Nu moet ik gaan, want Katie staat op me te wachten." Ik knik en zeg haar gedag. Ze drukt snel een kus op mijn wang en rent weg. Ik grinnik en loop naar mijn fiets toe, voordat ik naar de school van Klara fiets.

————

P.O.V. Emelie
Ik loop met een grote glimlach naar Katie toe. "Zo, wat is er met jou gebeurd?" Vraagt ze grinnikend. "Thomas heeft gevraagd of ik met hem uit wil" zeg ik. "Ik dacht dat hij je pestte?" Vraagt ze, terwijl we samen naar onze fietsen lopen. "Klopt, maar toen was ik mezelf niet en we hebben gisteren een heel goed gesprek gehad, dus ik heb het hem al lang vergeven" zeg ik. "Oké, als jij blij bent, kan ik niks anders doen dan blij voor jou zijn" zegt ze glimlachend. Ik sla even snel mijn armen om haar heen als bedankje en samen pakken we onze fietsen.

We zijn in de stad aangekomen en we lopen eerst naar een gezellig restaurantje waar we iets gaan drinken, om elkaar een beetje beter te leren kennen.

Ik heb een thee besteld en Katie een koffie. We praten en lachen over een aantal dingen.

Even later gaat Katie even naar de wc en pak ik mijn telefoon erbij om wat appjes te checken. Als er iemand tegenover me gaat zitten, kijk ik op. Als ik Liam zie zitten, komt er een grote glimlach op mijn gezicht. "Broertje!" Roep ik vrolijk, terwijl ik opsta en mijn armen om hem heen sla. "Hé, ik ben 3 minuten ouder. Ik ben jouw broer" zegt hij bijdehand. "Die drie minuten zijn maar details"

Katie komt erbij staan en kijkt ons vragend aan. "Katie, dit is Liam, mijn tweelingbroer. Liam, dit is Katie, een vriendin van mij" Ze stellen zich aan elkaar voor. "Ik ga maar weer eens naar mijn vrienden toe. Ze staan buiten te wachten" Ik knik en zeg hem gedag. "Zullen wij ook maar gaan shoppen?" Vraag ik aan Katie. Ze knikt en dan lopen we naar de balie om af te rekenen.