A?k ve ?ntikam

DEMİR SOYDAN

Denizi sonunda ait olduğu yere bırakmıştım. Babasının yanına. Ama Denizi bırakmak çok zor olmuştu. Bende zaten Denizi bırakamamıştım. Hastahaneye gidip doktor elbiseleri giyip babasının yanına gitmiştim. Deniz babası gercekleri bildiği icin haklı demişti ve demesi ile birlikte Deniz çıldırmıştı. Bana hak veriyordu ama aynı zamanda da kafası karışıyordu. Gercekleri bilmediği icin normaldi ama en kısa zamanda Samet bey ile konusacaktım ve gercekleri anlatacaktım.

Deniz bayıldıktan sonra iki gün deliksiz bir sekilde uyumuştu. Bende gece boyunca onu izlemiştim. Çok güzeldi...

Heleki yürüdüğü zaman ki o gülüşü yok mu? Insanı hayata bağlardı. Benim sürekli etrafında olduğumu farketmiş olacak ki bana kimsin diye sormuştu. Bende cevap vermeden resmen kacmıştım. Zaten kolundaki damar yolunuda cıkaramamıştım canını acıtırum diye.

Birde Büşra diye deli bir arkadaşı yok mudur deli ediyor beni. Elimde kalacak bir gün. Denize o sòzleri söylerken bende kapıdaydım. Allahtan Yavuz gelmiştide Büşranın ağzının payını vermişti.

Simdi ise Deniz ve babası evdelerdi. Bende Denizin babasını arasam mı aramasam mı diye düşünüyirdum. Bu durumu bir de Samet beyden dinlemeliydim. Tam telefonumu elime almışken birden bir araba durdu evin önünde. Nerdeyse benim arabama çarpacaktı. Bende tam arabadan inecekken arabanın icinden Denizin kuzeni olacak çocuk indi. Sinirle evin kapısını çaldı. Deniz kapıyı actı ve yavru köprk bakışları atmaya başladı. Herhalde haberi yoktu. Sonra Kumsal bağırmaya başladı. Denizde Kumsalın elinden tuttu ve eve cekti.

Bunlar muhtemelen bu gün evden çıkardı. Anlaşılan bu gün Deniz hanımı takip edecektik.

DENİZ KARADAĞ

Evimizin kapısını çalmamızla Melike teyze hemen kapıyı açtı.

"Kuzum gelmiş."dedi ve kollarını açtım.

Hemen koşup kollarının arasına girdim ve sarıldım.

"Melike teyzem. Ben seni çok özledim."dedim gözlerim yaşararak.

Melike teyzede benim saçlarımı okşayıp basıma bir öpücük kondurdu.

"Birde bana sor."dedi sesi titreyerek.

"Hadi bakalım geçin iceri artık. Ben çok acıktım."dedi babam bizim ağlamamızı engellemek icin.

"Tamam hadi gecin bakalım. Senin en sevdiğin yemekleri yaptım."dedi ve Melike teyze kapıyı kapattı.

Evimize baktım. Herşey yerli yerindeydi. Hemen odama çıktım. Odamda aynıydı. Ne yalan söyleyeyim evimi òzlemiştim. Hemen odamın perdelerini acıp iceri güneş girmesini sağladım. Kapalı perdeleri hiç sevmezdim.

"Kızım hadi yemek hazır."dedi babam aşağıdan.

Bende montumu çıkarıp aşağı indim.

"Geldim. Yemekte ne var?"dedi ve gülümseyerek masaya oturdum.

"En sevdiklerim. Kırmızı mercimek, yaprak sarması, sarımsaksız mantı ve tel şehriyeli pilav."dedi Melike teyze gülümseyerek.

Bende ellerimi birbirine sürtüp dudaklarımı yaladı.

Babam

"Sıpaaa."deyip saçlarımı karıştırdı.

"Rahat bırakda yemeğini yesin benim kızım."dedi ve önüme mercimek çorbası ve limon koydu.

"Aman hepde Deniz hanımın sevdiği yemekler."dedi babam .

"Ne zannetin Samet bey. Benim kuzum bir aydır evde yok. Ev sessiz sedasız."dedi üzgünce.