I want you

• POV Liv •

Ik merk dat het stil word in de kamer. Stil open ik mijn deur en kijk voorzichtig door een klein kiertje. Het enige wat ik zie zijn een Luc en een Jason die samen druk aan het praten zijn. Als ik een tijdje zo sta te kijken heb ik door dat ik Jake nog steeds niet heb gezien. Vastbesloten loop ik door de deur en plof op de bank. Meteen houden Luc en Jason op met praten. 'Vertel op.' zeg ik op een serieuze toon. Jason kijkt met een twijfel in zijn ogen goedkeurend naar Luc. 'Nadat jij Lic had gezoend is Jake Bols weg gelopen. We hebben geen idee waar hij is en omdat we weten wat er vroeger is gebeurd maken we ons best zorgen.' 'Bedoel je met zijn vader.' Gelijk schudden ze nee. 'Wat dan?' 'Als Jake er behoefte aan heeft om jou dat te vertellen, verteld hij jou dat wel.' Langzaam knik ik met mijn hoofd. Maar waar kan Jake nu zijn? Ik zat al minstens 1,5 uur op mijn kamer dus dat houd in dat hij al 1,5 uur weg is. Ik geef een snelle blik naar buiten en zie dat het donker word. Snel trek ik mijn schoenen aan. Voordat ik de deur uit wil rennen geef ik nog een vragende blik op de jongens die mij raar aan kijken. 'Schatjes het word donker buiten en we hebben geen idee waar Jake is. Wat dachten jullie ervan om hem ff te gaan zoeken.' Als mijn woorden zijn doorgedrongen staan ze snel op en rennen samen met mij door de gangen. Eerst zoeken we in school maar hij is nergens te bekennen. Dan maar buiten zoeken. Zodra we voor de school staan merk ik dat het echt donker is. Niet heel raar als het 22.00 uur 's avonds is. 'Hebben we allemaal ons telefoon?' Vraag ik aan de jongens. Snel knikken ze ja. 'Mooi. Ik maak een rondje om de school en jullie gaan buiten het schoolterrein kijken.' Meteen als ik het heb gezegd rennen we weg.

Ik loop langs het hek, kijken of ik wat kan ontdekken. Als ik in de hoek sta merk ik dat hier een gat in het hek zit. Zal hij echt hier door heen zijn gegaan? Ik schijn heel even met mijn zaklamp op de bosjes die daar zijn maar ik zie niks. Met twijfel besluit ik door het hek te lopen. Ik zie dat er een klein paadje op de grond loopt. Als ik die volg kom ik uit bij een meer. Het is hier echt prachtig! Als ik om me heen kijk zie ik dat er verderop, bij een omgevallen boomstam, een jongen zit. Zo snel als ik kan ren ik erna toe. Als ik op 5 meter afstand sta stop ik met rennen. Wat als hij mij niet wilt zien? Ik ben wel de reden dat hij hier zit. 'Liv kom gewoon naast me zitten.' Zegt hij met zijn hoofd tussen zijn benen. Langzaam loop ik nara hem toe en laat mezelf zakken. Ik kijk hem aan maar hij zegt niks. Nog steeds zit hij daar met zijn hoofd tussen zijn benen. Ik scan de omgeving. Het is hier prachtig. Een zachte 'wauw' laat ik horen. Wat bij Jake ren grinnik los laat. 'Het is hier mooi he' snel knik ik ja.

'Jake waarom zit je hier.' 'Het werd me teveel.' 'Wat?' 'Dat jij met Brandon had gezoend.' 'Wat vind je dan zo erg?' 'Brandon!' 'Wat is er tussen jullie gebeurd?'
'Toen ik 16 was had ik een vaste relatie. Jess heette ze. Net voordat we bijna een jaar samen waren is ze verhuisd. 15 kilometer bij me vandaan. We zagen elkaar zo vaak mogelijk. Toen ik op een dag wist dat ze vrij was had ik me ziek gemeld en ben ik als verrassing naar haar toe gegaan. Toen ik daar was, was ze op haar kamer. Ik klopte aan maar ze dacht dat het haar moeder was. Ik deed de deur open maar daar zat ze, met een andere jonge. Naakt. Ze draaide zich woest om maar toen ze zag dat ik het was schrok ze. Ik ben boos het huis uitgelopen en heb haar nooit mee gezien.'

Ik kijk hem met open ogen aan. Maar wat heeft dit te maken met Brandon? 'Waarom vertel je me dit?' 'Brandon was die jongen.' Met mijn mond vorm ik een oh. Hoe kan je zoiets doen? En zeker bij Jake. Ik bedoel als je Jake al vriendje heb zal ik het wel weten hoor. 'En dat is de rede dat ik geen relaties heb en dat ik meiden gebruik.' Zegt hij er zacht achteraan.
———————-
Song : The story of my life -> One Direction