I Just Bought a Kpop Idol

CHACHI'S POV'

It's been 2 hrs at hindi pa din ako makapaniwala na kasama ko sa isang hotel ang nag iisang Park Jimin. Ang bias ko na matagal ko ng pinapangarap. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako dahil kasama ko siya dito o maiinis kasi kanina pa siya nambubwisit. Siya nagsabi na sasamahan niya ako dito tapos wala siyang ibang bukam bibig kundi nabuburyo daw siya.

"Jimin. Umuwi ka na please hahanapin ka ng Bangtan." Tiningnan niya ako ng masama.

"The hell I care? Bakit hindi ikaw ang umuwi? You're acting like a high school student na nagrerebelde sa magulang." Umirap naman ako sa kanya saka ako bumuntong hininga.

Hindi talaga ako mananalo sa lalakeng to.

"Bakit ba kasi pinuntahan mo pa ako dito? I thought you don't want to see me at all? Atsaka diba yun naman gusto mo? Mawala ako ng tuluyan sa paningin mo?" Nawala naman ang kunot sa noo ko ng bigla niya akong samaan ng tingin.

"You don't know what you're talking about." Tumayo siya saka nilagay ang dalawang kamay niya sa bulsa saka lumakad sa may view ng baba ng hotel. "Hanggang kelan mo balak mag stay dito?" Tanong ko sa kanya.

"Hanggang sa umuwi ka." Mahina niyang sabi. Ako naman ang tumayo saka ko siya hinarap sakin.

"Jimin sagutin mo nga ako. Alam mo hindi na kita maintindihan eh. You're acting like you care about me pero pagbalik sa mansion ano? You will go back to your usual self! A self centered and cold Jimin." Napakunot noo naman siya. Gusto kong maiyak pero pinipigilan ko lang sarili ko.

This is the time na kailangan kong sabihin lahat ng nararamdaman ko sa kanya.

Lahat ng sakit at pagtitiis ko sa kanya.

"W-what?" Tanong niya.

"What what ka dyan! Wag kang umasta na kala mong hindi mo alam ang sinasabe ko. You are so intense all the time hindi ko alam kung bakit ayaw na ayaw mo saakin? I'm just your fan Jimin. I AM YOUR FAN. I'M JUST LIKE YOUR OTHER FANS. Pero bakit iba trato mo sakin? Dahil ba sa binili kita? Oh c'mon Jimin everyone wants to buy you. Lahat ng fan girls mo gagawin ang lahat para lang mapansin at makuha ka nila."

Umiwas siya ng tingin. "Tss. Retard."

Napanganga ako sa haba haba ng sinabe ko yun lang ang sagot niya? What did I expect? Babalik na sana ako sa kama ko ng bigla siyang magsalita.

"I don't have your money." Humarap ako ulit sa kanya. Nakatingin pa din siya sa view sa baba ng hotel. "Hindi ko tinanggap ang pera ng Lolo mo." Saka siya tumingin saakin.

"Huh? Pero diba--"

"Nope. I accepted your Grandpa's request but not the money. Are you that stupid? I have enough money and do you think I'll let myself be bought by someone na hindi ko naman kilala at all? Well think again Mariah. Tinanggap ko lang ang gusto ng lolo mo na makasama mo ako sa mansion pero hindi ko kinuha ang pera na inaalok niyo."

Napanganga ako. Hindi ako makapaniwala.

"P-Pero bakit?"

"No more questions Mariah. I'm tired." Lumakad siya sa sofa saka siya nahiga doon. "Turn off the goddamn lights and please ayoko ng ingay."

All this time akala ko he's mine. Kaya pala lagi niya akong nasusungitan at nasusuway dahil hindi naman pala niya tinanggap ang pero ni Lolo. Pero bakit siya pumayag sa request ni Lolo? Hindi ko siya maintindihan. He's really mysterious.