Aynanın karşına geçmiş vücudumu inceliyordum, dolgun gögüslerim,ince belim ve etine dolgun kalçalarım vardı. Vücudumun beli bölgelerinde babamın bıraktığı izlerde tabi. Kapımın çalmasıyla gözlerimi aynadan çektim.
"Dildam gelebilir miyim?"
Yatağıma oturdum.
"Buyur abim gel."
Civan abim benden dört yaş büyüktü yirmi beş yaşına yeni girmişti. Yanıma gelip oturdu.
"Nasılsın?"
Kötü, nefes almak istemeyecek kadar.
"İyiyim ağam sen nasılsın?"
Elini koluma koydu beni koruyup kollayan babamın elinden alan tek kişiydi, büyük kuzenimi saymazsam.
"Allaha şükür Dildam."
Tebessüm etim.
"Özür dilerim."
Şaşkınca abimin yüzüne baktım, ne içindi bu özür?
"Ne için özür dilersin ağam?"
Elimi avcunun içine aldı okşadı.
"Babamın zülümlerinden seni koruyamadığım için."
Gözlerimin dolmasıyla bakışlarımı kaçırdım.
"Sen elinde geleni yapıyorsun abim."
Sıkıca sarıldı.
"Hadi aşağı inelim bizi beklerler."
Ne kadar inmek istemesemede mecburdum. Odadan çıkarken annemin odasına gözüm takıldı. Babamın annemin üzerine getirdiği kumadan sonra annem hiç birimizle konuşmaz olmuştu Civan abim hariç, bu durum ilk başlarda canımı acıtsada şuan alışkın olduğum bir hale gelmişti. Merdivenlerden inip oturmama izin verilmeyen aile masasına baktım, acı bir tebessüm belirdi dudaklarımda.
"Kara kızım gel bana mutfakta yardım edi ver."
Gözlerimi babamlardan alıp Newroz ablaya çevirdim dolan gözlerimi silip arkadasından ilerleyip mutfağa girdim.
"Üzülme kara kızım elbet seninde mutlu olacağın gün yakındır."
Saçlarım, kaşlarım gözlerim kara olduğu için Mardinde ki çoğu kişi kara kız derdi bu durum hoşuma gitsede yer yer utanmama sebep oluyordu.
"Umarım."
Umutsuzca gülümsedim. Konağı dolduran sesle yerimden sıçradım.
"Lan Dilda çay getir bana!"
Babamın en ufak sesi vücudumun ürkmesine sebebiyeti oluyordu. Tepsiye koyduğum bardaklara çayları doldurdum, elime alıp konağın avlusuna ilerledim, ayağıma eteğimin kumaşının dolaşmasıyla kendimi yerde bulmam bir oldu. Kaynar çaylar bacağıma dökülürken ağzımdan ufak bir çığlık kaçtı.
"Vay senin becereceğin işin içine ben..."
Ayağa kalkıp yanıma geldi saçımdan tutup kaldırdı, kucağımda ki bardaklar bir bir yere düşüp kırıldı.
"Öz...özür dilerim baba ayağım takıldı."
"Kes lan sesini orosbu!"
Vurduğu tokatla gözlerim kapandı.
"Amca bırak kızı!"
Babam Sidar abim dönüp.
"Sen karşıma Sidar bu orosbu benim oğlumun ölümüne sebep oldu her boku hak ediyor!"
Yutkundum. On bir sene önce olan küçük kardeşim, benim hiç bir suçum yokken üzerime atılan iftira, oysa babamın annemin üzerine getirdiği kadın yapmıştı. Söylememe rağmen kimse bana inanmamıştı o günden sonra hayatım bir daha eskisi gibi olmamıştı.
"Yemin ederim ki ben yapmadım baba kardeşimin canına nasıl kıyarım ben..."
Ağlıyordum. Sidar abim babamın elinden beni alıp odama çıkardı. Yatağıma oturup, elerimle yüzümü kapatım.
"İyi misin bacım?"
Ağlamam kısa süre sonra hıçkırıklara dönüşmüştü.
"Ben...ben yapmadım yemin ede...ederim ki!"
Göğsüne yasladı kafamı.
"Biliyorum xwişk ." (Kız kardeşim)
Yaralı elerimle göz yaşlarımı sildim. Kafamı göğsünden kaldırdım.
"Biraz yanlız kalsam olur mu?"
Kara saçlarımın arasında dudaklarını bastırdı.
"Daha fazla ağlama olur mu?"
Tebessüm edip kafamı aşağı yukarı saladım. Odadan çıkmasıyla kapıyı kilitledim yere çöküp saatlerce ağladım. Ağrıyan kalçamla zorda olsa yerden kalktım, odamın camı konağın arka avlusuna bakıyordu, hava almak istediğimde iznim olmadığı için burdan kaçıyordum biraz dolaşıp yeniden geliyordum. Konakta babamlar, amcamlar, kuzenlerim yaşıyorduk büyük bir aşiret olduğumuz içinde aile epeyce kalabalıktı. Camdan sarkıp kendimi avluya bıraktım bileğim ağrısada umursamadım, arka kapıdan çıkıp uzaklaşana kadar koştum. Büyük kimsenin olmadığı bir araziye gelince durup taşların üzerine oturdum. Mardin çok güzel bir yerdi büyük ve büyüleyici bir şehirdi ama benim acımı duymamasına rağmen eşlik etmişti, hiç arkadaşım yoktu liseyi bile Sidar ve Civan abim sayesinde zorda olsada bitirmiştim, kolumda ki morluklara bakıp acı bir tebessüm etim.
Ne kadar saat geçti bilmiyorum ama hava yavaştan kararmaya başlamıştı yokluğum anlaşılmadan hemen konağa dönmem lazımdı. Ayağa kalkıp yürümye başladım ısız bucaksız bir yoldan geçtiğim için korkmuyor değildim, karşıdan gelen arabanın üzerime sürmesini saymazsak pekte korkmuyordum sanırım, gözlerimi kocaman açıp arbanın üzerime hızla gelmesine bakıyordum ayaklarım lal olmuştu kımıldıyamıyordum neler oluyordu. Ani firenle ayaklarımın dibinde durdu, araban inen siyahlar içinde ki adam öfke oldu gözlerle bana bakıyordu.
"Gebermek mi istiyorsun sen!"
Sesi ürkütücüydü.
"Ben..."
Arabadan tamamen heybetli bedenini çıkarıp yanıma ulaştı, elerim titriyordu.
"Sen ne?"
Ela gözlere baktım.
"Özür dilerim neler oldu anlamadım yerimden..."
Nefesimi dışarı verdim.
"Kıpırdıyamadım."
Dolgun dudaklarını açıp küfür savurdu, arabasına doğru ilerlerken.
"Bide bununla uğraşıyorum amına koyayım."
Sadece bakıyordum ağzımı açıp tek kelime bile edemedim.
"Çekilecek misin artık!"
Sıçrayıp ürkek adımlarla kenara çekildim. Araba hızla yanımdan uzaklaşırken bir süre arkasına baktım, kendime gelmem uzun sürmeden koşmaya başladım. Konağın arka kapısından avluya geldiğimde babamın annemin üzerine getirdiği Beritan ile karşılaştım, kolarını bir birlerine bağlamış bana bakıyordu yine yüzünde o pis sırıtışı vardı.
"Nerden böyle Dilda hanım?"
Odama doğru ilerlerken kolumdan tutu.
"Hangi yavuklunla buluştun de hele bir."
İğrenç bir insandı, bu yaşıma kadar hiç bir erkekle beraber olmamıştım.
"Düzgün konuş kimseyle buluştuğum yoktur benim."
Elinden kolumu çektim.
"Bu saatte kadar dışarıda ne işin vardır o zaman baba ağan öğrense ne der ne yapar hiç mi düşünmesin."
Kısaca söylemekle tehdit ediyordu yılan.
"Hava almak için çıktım istediğine diye bilirsin."
Bu kadından nefret ediyordum hayatımı mahveden yılan buydu. Annemle aynı anda hamile kalmışlar aynı anda doğum yapmışlardı ilk evladı kız olduğu için annemin doğurduğu erkek çocuğu avludan atmış, kıskanıdığı için atı diye de beni suçlamıştı. Çünkü çok iyi biliyordu babamın ona kız evlat verdiği için evden göndereceğini. Bizde böyleydi erkek ele kız ayağa bakardı onlara göre. Babamın bir kere bile olsa bana kızım diyerek sarıldığını, saçımı okşadığı hiç olmazdı bundan sonra da ben kabul etmezdim.
"Nereye daldın öyle?"
Dişlerimi sıkıp odama doğru merdivenlerden çıktım, tam odama gireceken durdu adımlarım. Annemin odasına doğru baktım, nefesimi dışarı verip odaya doğru ilerledim, içeri girdim. Yatağın üzerinde uyuyan anneme baktım, ne kadar güzel bir kadın olduğu geçti tekrar tekrar içimden, yanına geçip baş ucuna oturdum onunda benim gibi siyah gür beline kadar uzanan saçları vardı.
"Anne."
Gözlerini açıp bana baktı babamın aksine nefret dolu değildi, belki inanıyordur bana diye düşünmeden edemezdim hiç.
"İyi misin daye?"
Kafasını aşağı yukarı salladı.
"Aç mısın getiriyim mi sana bir şeyler?"
Yatığı yerden doğruldu.
"İstemem Civanım nerdedir benim?"
Belkide tek bana böyleydi.
"Şirkete giti abim gelir bir kaç saate."
Kafasını salladı.
"Daha ne duruyon geç odana hayde!"
Ayağa kalkıp dolu gözlerimle odadan çıkıp, kendi odama ilerledim. Gece yatmak için giydiğim rahat kıyafetlerle yatağıma girdim, çekmecemden yanık için merhem alıp bu sabah yanan bacağıma sürdüm. Işığımı kapatım karanlıkta uyuyamazdım o yüzden gece lambam hep açık olurdu, gözlerimi daha fazla dayanamadan kapandı...
🖤🖤🖤
Yeni kurgumdan herkese merhaba umarım beğenirsiniz.
Lütfen saygı çerçevesi içinde yorum yapın!
Bana yazmak soru sormak isteyen olursa hesabım piyografimde.