��������

Yıllarca evlat acısıyla yüreği yanan bir baba... Babasız büyümüş bir kadın... Yıllar sonra öğrenilen gerçekler... (GERÇEK AİLEM+ASKER) •••••• Oldukça farklı versiyonnnn🫶🏻 Beğeneceğinizi düşünüyorum...🙃 •••••• (Düzenli bölüm geliyor.) ••Bu kitapta geçen olaylar ve karakterler yazarın hayal gücüne dayalı bir...kurgudur.••

"Bir kadın susarsa, dünya ağlamalı, Ama dünya sağırdı, duymadı feryadı..." Pamir Gülşah Tütüncü (Sahraf), yaşadığı ağır hayat yüzünden sesiyle bir veda gerçekleştirerek, kendini sessizliğe mahkûm etmişti. Bedeninde ve ruhunda var olan yara izleri yıllar sonra bir hastahane odasında başlayan yeniliklerle değişecekti. Annesinin ölümü ve babasının gözünde bedeni büyüse bile ruhu büyümeyen kız, ağabeyi tarafından baba sevgisini içindeki küçük kız çocuğu ile tanıştırmayı başarmıştı. Bir kokunun can bulduğu bu evrende, bir hayatın ölümü derin izler bırakarak, ruhlara işleyecekti. Annesinin ölümü onu zaten öldürüyordu...

"Rüzgar onu alıp götürdü,Karadeniz'in hırçın dalgaları onun adını haykırdı." "Eylül... Adı sonbahardı.Yıllar sonra rüzgar onu gerçeğine,ailesine geri getirecekti."

•Abilerim ve gerçek ailem kurgusudur iyi okumalarrr ................................. Minicik bir yürek, koca bir adamın bedenini doldurmaya yeter miydi? ................................... Floressloraa'nın kaleminden

14 yıl boyunca birbirleri ile konuşmayan iki arkadaşı kader yine birleştirirse ne olur? Mabel neden konuşmadığını Mauro'ya söyleyecekmi? Sırlar ortaya dökülecekmi? Herşey Galatasaray'a transfer olan Mauro ile yeniden devam edecekmi? Mabel ile Mauro tekrardan eskisi gibi olabilecekmi?

Ne adam bir daha cebinde ezilmiş papatyalar buldu, ne de kız ezdiği papatyaları hatırladı. ❋

"Size bir teklifimiz var. Bir ay, bir ay bizimle kalın. Birbirimizle vakit geçirince daha iyi ısınacağımıza inanıyorum. Bu bir ayın sonunda, gitmek isterseniz gidersiniz. Kalmak isterseniz kalırsınız. Her türlü sizi seveceğiz, unutmayın. Evet, ne dersiniz?" Gözlerim Meriç'i buldu. O da bana bakıyordu. İsteyip, istemediğini çözememiştim. Bizden cevap bekleyen bir aile vardı karşımızda. Peki; biz bu aileye katılacak mıydık? Yoksa arkamızı döndüp gidecek miydik?

Yanlız bir adam düşünün. İşkolik, kaba, sert, iri yarı. Öyle ki insanlar onun gözlerine bakmaya korkarken bir anda hayatına giren minicik bir bedenin bu adamı bir kediye dönüştüreceğini kim bilebirdi ki? ○○○○○○○○○○○○○○○ Kucağındaki minik kızına baktı içine dolan sevgiyle. "Babasının güneşi, güzeli. İyiki geldin babam. İyki girdin hayatıma. Mis kokulum.." ○○○○○○○○○○○○○○○

"Türk'ün kanı deli akar"

Alt tarafı deniz kabuğu toplarken yaralı bir asker gördüm ne olabilir ki?

Amcası ve abisiyle beraber hayatını sürdüren Akça,öz ailesi tarafından bulunur. Bu durumu 3 yıldır bildiği için normal karşılayan Akça Sevenler ailesine bir şans verir.

Ahu 17 yaşında vurdumduymaz bir gençtir.Küçük bir mahallede bir fırında çalışıyordur.Ama birden hayatına gerçek ailesi habersiz bir şekilde dalıcaktır. Ahunun komedi dolu hikayesini okumaya var mısınız?🍰 Rekorlarımız:🍰 Abilerde 1. Sıra Arkadaş'da 1.sıra Gerçek ailem'de 1.sıra Aile'de 2.sıra İkiz'de 1.sıra Kardeş'de 1.sıra Abilerim'de 1.sıra Aksiyon'da 2.sıra Abi'de 2.sıra

Annesi ile küçük bir köyde yaşayan 17 yaşında Arin, bir gün annesini bir yangında kaybeder ve bir başına kalır. Köylü kızı evlendirmeye karar verir. Ağalardan birisi kızın yaşlı bir adamla evlenmesine göz yumamaz ve oğlu ile evlendirir. Kapak tasarımı @paralevm

Mihra annesiyle büyüyen genç bir kız takı annesi ölene kadar annesini ölümüyle genç kız yıklır ama annesinde bir mektup kalır O mektupta annesinin bir asker adamı bulup mektubu ona vermesini söyler ama geç kız adamı babası olduğunu bilmez ve onu arayıp mektubu okumadan verir. VERDİĞİ SAHNE ALBAY"bekle " Oturduğu yerden okumaya başlayınca almak için elimi uzatım ama tutup bağırdı"dokunma!" Elimi bırakmadı ta ki annemin okuma dediği yeri gelince bıraktı gözleri kocaman açılıp ayağa kalktı bende korkarak ayağa kalktım ALBAY "NE DİYOR LAN BU!" adeta odada sesi yanıkılyor du son cümleyi okuyup masaya bir tekme atı atmasıyla geri çekildim "NE diyor LAN BU!" Diye tekrar bağırdı yüzü kıpkırmızı olmuş halde bana bakıyordu sinirle Anne ne yazdın ya. O kağıdı attığı gibi alıp okuyacaktım Masadaki eşyaları da fırlatmaya başladı"BU SİKTİĞİM KAĞITTA NE YAZIYOR LAN " Duvarın yanında oturup bacaklarımı kendime çekip ellerimi kulaklarımla kapatım elindeki bardağı da yere fırlattı çığlık atmaya başladım duymuyor du kimse çığlıkları mı hıçkırıp ağlamaya başladım anne ne yazdın ki bukadar sinirlenecek "SAKİN OL ÇOCUĞU KORKUTUYOR SUN!" Babasının konuşmasıyla bana baktı sanki daha yeni ne yaptığını anlayınca durdu ben ise ağlayan 😭 gözlerimle onlara baktım. Sinirle odadan çıktı yaşlı adam bana doğru yaklaştı elimi dokunma dercesine salladım "tamam korkma geleceğim burada kal bir yere ayrılma "der........

Kardelen, yetimhanenin soğuk duvarları arasında dünyaya gözlerini açmıştı. Annesi orada çalışan bir hizmetliydi, fakat minicik bebeğini kucağında bir kez koklayıp sessizce bırakıp gitmişti. Ne kimse soru sordu ne de yadırgadı bu durumu; sadece titreyen o küçücük bedeni kucaklayıp büyütmeye çalıştılar. Yıllar geçti... Kardelen artık on iki yaşına basmış, masum bakışlarıyla içine kapanık ama bir o kadar da sevgi dolu, tatlı bir kız olmuştu. Çocuk ruhu, büyüyen bedeninin içinde hâlâ saklıydı. Ve işte o gün geldi... Yetimhanenin kapısından içeri giren bir aile, kalabalığın içinde onun mahcup gülüşünü fark etti. O an her şey değişti; Kardelen'in kaderi, o bakışlarla birlikte yeni bir yola doğru akmaya başladı.

Kesilen daldan yeşerir yeni çiçekler, umudu kalbinize çiçek gibi iliştirin diye... 🌿🌸

"Beni Nesrin Karaaslan yetiştirdi, düşecek olursam bile sadece topu kurtarmak için düşerim ardından hiç bir şey olmamış gibi geri kalkarım. En fazla canım yanar ama bunu belli etmem neden biliyormusun? Çünkü o an önemsediğim tek şey galibiyet olur." 11/11/2025 - gerçekaile etiketinde 1 3/12/2025 - Güç etiketinde 1

Lidya, 17 yaşında normal bir hayat süren sıradan bir kızdı; ta ki bir okul çıkışı abisinden gelen aramaya kadar.

sırtım soğuk duvara değince korkmaya başladım, amk bu herif'ten dayak yemeyecek'tim. O kadarda uzun boylu değildi ama şu an kıpırdaya bilirmiydim ondan emin değildim. yanımdaki duvara atığı yumruk ile gözümü kapattım. Bismillah ne oluyoruz ya. Elimle göğsünden ittim ama nafile azıcık bile kıpırdamadı. Öküz herif. Tabi kas yaparlar yaparlar bizim gibi garibanları düşünmezler. Şerefsiz adam zaten sinirlerim bozulmuştu sayesinde. "Olum bu ne hal ya! mal mal hareketler çekil başımdan odama çıkacağım, senin ile uğraşamam" Dediğimde çenesindeki kaslar seğirmişti. Kopardı inşallah! Elini hızla havaya kaldırdı. Sanırım şimdi boku yemiştim. Yada o yemişti çünkü kimseye boyun eğecek bir insan değildim. Başlama tarihi: 22 Ocak 2025 Kitap tamamen şahsıma aittir. Çalınması veya kopyalanması durumunda gerekli işlemler başlatılacaktır.

Dört yaşında, yalnız, sessiz ve hep kucakladığı bir ayıcıkla hayata tutunan minik bir kalp... Açelya'nın dünyasında oyun arkadaşları yoktu, örülü saçlar hayaldi, gülümsemelerse çok uzaktaydı. Yetimhanenin soğuk duvarları arasında, tek dostu kahverengi peluş ayısı Momo'ydu. Ta ki o gün parkta karşılaştığı o adamla göz göze gelene kadar. Şahin, soğukluğuyla tanınan genç bir adamken, bir çocuğun peltek sesiyle yeniden gülmeyi hatırladı. Korkut Ailesi'nin kalabalık ama sevgi dolu evinde, küçük bir kız için yer açıldı. Küçük adımlarla girilen büyük bir hikâye başladı. Bu kitap; Açelya'nın yuva buluşunu, Bir ailenin eksik parçasını tamamlayışını, Ve kalbin yalnızca kan değil, sevgiyle de bağ kurduğunu anlatıyor. Kimi zaman gözlerin dolacak, kimi zaman kalbin ısınacak. Ama en çok da şunu hissedeceksin: Aile, bazen kanla değil, kalple kurulur.