No escape possible

POV Julia

Ik word wakker van een luide knal waardoor mijn ogen openschieten en mijn oren zich spitsen. Wattafuck is dat een vaas? Waarschijnlijk was dat een vaas. Ik lig ondertussen niet meer als een teddy bear in James zijn armen, waarschijnlijk sliep ik weer eens te wild. Zelfs in mijn slaap ben ik op mijn hoede wat dan wel weer van pas zou kunnen komen. Maar ik sla en schop dus altijd om me heen als ik slaap, whoops. Ik draai me voorzichtig om om te kijken of James al wakker is, ja dus. 'Goedemorgen prinses, dit keer wel lekker geslapen?' Vraagt hij. Ik geef geen antwoord en stap moeizaam uit bed. 'Wat ga je doen' vraagt hij verward. 'Hoorde je die knal niet dan?' Vraag ik met een super sexy ochtendstem. 'Kom nou gewoon terug in bed liggen' zegt James half smekend en hij slaat de dekens open.

'Nee ik moet weten waar die knal vandaan kwam' zeg ik strompelend naar de deur. 'Zou je zo vriendelijk kunnen zijn om de deur open te maken?' Vraag ik nieuwsgierig. Hij zucht, staat langzaam op en draait de deur met een sleutel van het slot af. Een sleutel, die sleutel moet ik hebben. Ook Benjamin en Carlos staan nu met een ochtendhoofd verward op de gang. 'What the fuck was dat' vraagt Carlos . Ik haal mijn schouders op en wil de trap aflopen, maar word teruggetrokken aan mijn arm. Ik frons als er weer een pijnscheut door m'n rug gaat.' Wij gaan wel voorop, voor het geval er gevaar is' zegt Benjamin alsof mijn leven er vanaf hangt. 'Mijn held' zeg ik sarcastisch. Ik trek me los en loop langzaam de trap af. 'Hallooo?' Roep ik. 'Zie je er is niks aan de h- AAAHHHH' roep ik.

James, Benjamin in Carlos rennen nu de keuken in met paniek in hun ogen. 'Grapje' grijns ik. Benjamin geeft me een boze blik man niet normaal. Als ik nu een telefoon had maakte ik er een foto van en zou ik z'n hele kamer volhangen met die foto. Ik grijns nog breder bij het idee. 'Wat sta jij nou weer te dom te grijnzen, ik dacht echt dat er iets was' zegt James nogal chagrijnig. Mission completed. Er klinkt nu een harde gil die de kamer vult. Dit keer kun je de paniek van mijn ogen aflezen. 'Wat gebeurt daar, en waarom was dat een meisjes gil?' Vraag ik dringend. James geeft geen antwoord en loopt de gang weer op. 'Jullie zijn toch niet we-' voordat ik mijn zing af kan maken weet ik het antwoord al. 'Nee!' Roep ik. 'Blijf nou eens een keer rustig' zegt Carlos terwijl hij plaatst neemt aan het keukeneiland. 'Ja het zijn maar wijven' zegt Benjamin alsof hij over afval praat. Nu hebben ze me boos, nee rustig blijven Juul. Ze moeten denken dat je geleerd hebt van je straf.

'Ik wil naar James' zeg ik alsof hij dat nooit gezegd heeft. 'Dat kan helaas niet' zegt Carlos geïrriteerd. Ik loop naar de deur maar Benjamin blokkeert mijn weg. 'Aan de kant, alsjeblieft?' Vraag ik lief. Hij slaat zijn armen over elkaar en kijkt me uitdagend aan. 'Mag ik dan naar mijn kamer?' Vraag ik met puppyoogjes. 'Oké' zegt hij zuchtend. Ik doe net alsof ik naar de trap toeloop, maar net daarvoor sluip ik zoekend naar de juiste kamer.

'James' roep ik. 'Ja?' word er terug geroepen. Dat geluid kwam, uhhmmm. Daar vandaan, denk ik. Ik loop naar de deur toe en duw voorzichtig de deur open. 'Waar kwam die knal vand-' ik kan mijn zin nog niet eens afmaken of mijn ogen worden weer groot. 'James, wat gebeurt hier?!' Sis ik. Hij kijkt me alleen maar emotieloos aan. Een kamer vol met cellen, dit keer geen 6, maar zeker wel 12. En in sommige zitten zelfs 2 meisjes. Ik sla mijn hand voor mijn mond en wil naar binnen lopen maar word naar achter getrokken. Er schiet een pijnscheut door mijn rug. Wat zullen we nou krijgen. Als ik me omdraai zie ik een boze Carlos. 'Waarom kun je nou nooit eens rustig blijven zitten?' Zegt hij chagrijnig. Ik trek mijn arm los. 'Lopen' commandeert hij weer chagrijnig.

Ik slaak een zucht en loop (eigenlijk strompel ik) mee. Als we weer in de keuken zijn zitten nu ook Jack en Kevin aan tafel. Ugh. 'Nou wat ga je voor ons maken?' Vraagt Jack alsof ik een of ander slaafje ben. 'Rude' zeg ik. Ja man puur en alleen omdat ik een meisje ben kan ik super goed koken. Hoe bedoel je ouderwets. Ik rol met mijn ogen en loop naar de koelkast. Ik pak er een dood eieren en boter uit en zoek naar een pan. Nu nog uitvinden hoe dit gas werkt. Na eeuwenlang dat ding aan proberen te krijgen lukt het en gooi ik boter in de pan en bak ik een eitje. Als ik klaar ben leg ik mijn eitjes op mijn bord, pak nog een glas water en ruim alles weer op. 'Hé waar zijn onze eieren?' Vraagt Kevin verward. 'Je stikt maar in je eieren, je weet hoe een pan werkt!' Ze kijken me allemaal verbaast aan. 'Eetsmakelijk' roep ik er nog achter voor ik naar boven loop. Tot zover mijn doe-alsof-je-van-je-straf-geleerd-hebt plan. Ja doei wat denken ze wel niet, dat ze nadat ze me een pak rammel hebben verkocht ik vrolijk een ei voor ze ga bakken. Ammehoela.

Ik eet op het balkon mijn ei op starend naar de groene wereld die zo dichtbij is, maar toch zo ver weg. Nadat ik mijn ontbijt op heb loop ik de  kast binnen en zoek naar een outfit. Precies dezelfde kleren als waar we eerst waren, waarschijnlijk hebben ze die uitgepakt toen ik weg was. Ik snap nog steeds niet waarom ze überhaupt met het idee kwamen dat we nog wel even snel koffers in konden pakken voordat de politie binnen zou kunnen vallen. Waarom viel de politie het huis eigenlijk niet binnen, anders had ik nu niet met deze Mongolen opgescheept hoeven zitten. 

Na een tijdje zoeken heb ik een leuke outfit gevonden, een blauwe spijkerbroek, een witte top en een roze-achtig jasje. [foto in bijlage] Ik loop naar de badkamer en trek het aan, wat nogal moeilijk gaat doordat ik in een pose moet gaan staan zodat mijn rug en mijn benen geen pijn doen. Staat best leuk. Ik Krul mijn lange blonde haar, doe nog wat mascara op en loop de badkamer weer uit. Man het is wel warm hier. De balkondeuren doe ik weer dicht en ik maak het bed nog even snel op. Ze boffen maar met mij, stelletje idioten. Zouden ze een zwembad hebben? Zou niet heel gek zijn, meisjes verkopen brengt blijkbaar stapels geld op. Als het bed opgemaakt is loop ik naar beneden. Ik heb nu al spijt van deze outfit doordat als ik de keuken binnen loop, alle ogen op mij gericht zijn. 'Damn' zegt James die er blijkbaar ook bij zit. 'Ja doei' zeg ik en ik loop door naar de woonkamer. 'Oke doei' zeg ik meteen als ik Nathan zie zitten. 'Je bent zo lekker nu, ik had alleen liever een rokje gezien' grijnst Nathan met ogen vol lust 'Nee doei' zeg ik en ik loop langzaam weg. Wat een Varken, nee dat is zielig voor de varkens.

Dan maar bij die andere mongolen. Ik weet nu nog steeds niet waar die knal van was.Ik ga aan tafel zitten naast James. Hij slaat zijn arm om me heen maar ik sla hem al weer weg. Een paar  jongens grinniken maar stoppen als snel. 'Het is fucking warm hier' zucht ik. 'No shit sherlock' zegt Jack. 'Je mag best wat uittrekken hoor' grijnst James. Ik steek mijn middelvinger op als antwoord. 'Niets geleerd van je straf?' vraagt Jack. Ik geef geen antwoord. James legt zijn hand op mijn bovenbeen en net voordat ik zijn hand weer weg wil slaan knijpt hij er hard in. 'AUUW LUL!' Roep ik en geef hem een klap voor zijn wang. Ik sla mijn hand voor mijn mond. 'S-sorry, dat waren mijn reflexen' mompel ik geschrokken. Fuck. Voor ik het weet krijg ik een klap terug. Ik kijk hem woedend aan en grijp naar mijn wang. James staat op en sleurt me aan mijn arm mee naar boven. Hij duwt me grof de kamer in en trekt de deur met een klap dicht. 'Ik zei toch het spijt me' roep ik. Wacht waarom spijt het me, hij verdient het. Ik wil gewoon niet weer geslagen worden, dat is het.

Hij blijft me woedend aankijken. 'Het spijt me oké?' Roep ik weer. De woede in zijn ogen verdwijnt. Ik sta moeizaam op en loop langzaam naar de badkamer. De deur gooi ik met een knal dicht en ik loop meteen door naar de spiegel. 'Ga alsjeblieft weg James' vraag ik 'snikkend'. Ik laat me dramatisch tegen een muur naar beneden zakken en trek mijn knieën naar mijn borst. 'Juul, het spijt me' hoor ik James vanachter de deur zeggen. 'GA WEG!' schreeuw ik nu. James komt de badkamer in en kijkt me medelevend aan.

'Kijk me niet zo aan, jij bent degene die dit doet.' vuur ik op hem af. Hij loopt naar me toe en trekt me in een knuffel. Een pijnscheut schiet voor de zoveelste keer vandaag door mijn rug. 'Ga weg! Ik hoef geen knuffels van jou zeg ik met een pijnlijk gezicht. Na een tijd wat eeuwen blijkt de duren laat hij los. 'Ga weg!' Zeg ik wijzend naar de deur. James kijkt me weer vernietigt aan. 'Kijk me niet zo aan! Jij hebt het allemaal verpest had me gewoon laten gaan!' zeg ik met 'angst' wat er nu gaat gebeuren.

Een extra lang hoofdstuk omdat we op #2 staan van ontvoerd!! <3 We zijn helaas pindakaas weer een plekje gezakt, maar daar kunnen we wat aan doen!

Het spijt me btw heel erg dat het zolang duurde, maar ik heb geen inspiratie en probeer een beetje op mezelf te focussen. Ik hoop dat jullie dit begrijpen!<3