No escape possible

M'n hart stopt even met kloppen als ik Carlos en Kevin zie lopen. Ik maak mezelf zo plat mogelijk en knijp mijn ogen stijf dicht. Hopend dat ze me niet zullen zien.

POV Julia

Ik klim zo stilletjes mogelijk naar de andere kant. Maar als ik er bijna ben glijd ik weg en slaak een gilletje. Op hoop van zegen dat ze me niet gehoord hebben. Ik trek mezelf weer omhoog en maak mezelf zo klein mogelijk. Dit was vent een heel slecht idee. Ik hoor mensen naar de achtertuin rennen. 'Fuck' vloek ik binnensmonds.

'Kom naar beneden Julia' schreeuwt Carlos. Ik geef geen antwoord. 'Julia we zien je zitten!' Roept Rafaël. Tyfysteringpokkeklerekutzooi. Mijn laatste beetjes hoop verdwijnen langzaam als sneeuw voor de zon. 'Als je nu niet naar beneden komt komen we je halen' roept Jack. 'Ik zit hier eigenlijk wel goed!' Roep ik terug.
'Ga een ladder halen' commandeert James. Na een enkele minuten verschijnt een topje van een ladder aan de rand van het dak. Ik kruip voorzichtig naar de ladder toe en trap hem omver.

'Juul je gedraagt je als een kleuter met een driftbui, kom nu naar beneden!' schreeuwt James pissig. Ik kan geen kant meer op. Fucking hell. 'Julia als je nu naar beneden komt word je straf vermindert' roept James ongeduldig. Tranen vormen zich in mijn ogen maar worden direct weer weggeveegd. Ik zucht luid en klim naar beneden. Nog voordat ik met beide voeten op grond sta, word ik alweer van de grond geplukt en over James' schouder gegooid. 'Ik weet niet of jij het ook weet maar ik heb 2 prachtige benen waar ik zelf mee kan lopen' zeg ik zuchtend. 'Mooie benen heb je zeker' grijnst James. Ieuw. 'Je weet wel dat ik 17 ben hé?' Vraag ik in shock terwijl ik nog steeds over zijn schouder hang als een zak aardappelen. 'Ja maar je word toch bijna 18' antwoord hij. Maar hoe weet hij dat?

Eenmaal aangekomen in 'mijn' kamer zet hij me weer meer. 'Ja dankjewel' zeg ik beledigt. 'Je moet je leren gedragen Julia, je gaat toch nooit ontsnappen' zegt hij kil. Ik heb even geen zin in zijn hoofd dus ik loop naar het bed en laat me erop vallen. 'Oja en nog een ding' zegt hij als hij in de deuropening staat. 'Jij slaapt bij Nathan vannacht' zegt hij en loopt de deur uit. 'WACHT WAT?!' Roep ik uit en schiet overeind. Gaat niet gebeuren. Ik spring gwn het bed af en bons hard op de deur. 'JAMES!' roep ik uit. 'Jezus wat is er' komt er van de andere kant van de deur vandaan. 'Ik haat je' sis ik en trap hard tegen de deur aan. 'Jezus Juul! Gedraag je!' zegt James pissig. Hij trekt de deur open en sleurt meer aan mijn arm mee naar een kamer. Hij slaat de deur met een klap dicht en loopt dreigend op me af. Maar ik verzet geen voet.

'Ik ben zo klaar met jouw gedrag!' Zegt hij pissig maar rustig. 'Laat me dan vrij dan heb je geen last meer van me!' Roep ik. 'Jou vrij laten?' vraagt hij lachend. Ik knik kort. 'Maar schat dan heb ik toch niets meer aan je' zegt hij en trekt me naar zich toe. 'Laat. Me. Los.' sis ik. Ik kijk hem woedend aan, en hij mij met een blik vol lust. 'Laat. Los.' Sis ik weer. Aangezien James niets doet bevrijd ik mezelf uit zijn greep. Ik plof op het bed en draai mijn rug naar hem toe.

Als hij wegloopt verschijnt er een glimlach op mijn gezicht, maar die verdwijnt al snel als ik zie wie er binnen komt lopen. Nathan. 'Over de duivel gesproken' zeg ik en kijk hem vies aan. 'Oh dit gaat leuk worden' zegt hij terwijl hij mijn lichaam scannt. 'James gaat dat nooit goedkeuren' zeg ik met een hoopje moed. 'Het was anders wel zijn idee' grijnst hij. 'Je lult maar wat' zeg. 'James zou dit niet willen' zeg ik met mijn laatste sprankje hoop. 'Je hebt je straf verdient' zegt hij simpel. Hell No. Ik trek de dekens van het bed af en ga op de grond liggen. 'What the fuck doe jij nou?' vraagt Nathan verward. 'Ja wat verwacht je nou? Dat ik gezellig mee ga doen?' vraag ik oprecht nieuwsgierig naar zijn antwoord. Ik draai me om en sluit mijn ogen. Nathan tilt me op en gooit me op het bed. Wat krijgen we nou. Ik wil weer van het bed af springen, maar Nathan gaat bovenop mijn middel zitten waardoor ik niet meer weg kan.