A badboy with problems

-pov Finn-

"Maar vind je het een goed idee?" vroeg Meave toen ze klaar was met de hagelslag opruimen en ik en Meave haar moeder de rest van de tafel hadden opgeruimd.

"Ja prima, maar wanneer wil dat doen dan?" vraag ik.
"Misschien heeft hij zondag tijd?" vraagt ze.
"Ik hoop voor je dat hij morgen niet hoeft te werken." zeg ik een beetje bijdehand.
"Nou vraag het hem." zegt Meave bijdehand terug.
Ik zucht en pak mijn telefoon. Het laatste appje dat ik naar mijn vader had gestuurd was toen in het ziekenhuis... Het deed pijn om te zien hoe weinig contact we eigenlijk hebben...

Finn:
Hoi pap, ben je morgen vrij?

"Gestuurd." zei ik tegen Meave en voordat ik het doorhad, kreeg ik een melding.

Pap:
Ja hoezo?

Finn:
Het blijkt dat jij en de ouders van Meave elkaar al kennen, dus het leek haar leuk om eens af te spreken.

Pap:
Meave?

Finn:
Ja mijn vriendin. Zij was er ook toen je me kwam bezoeken in het ziekenhuis.

Pap:
Ohja zij! Maar is goed. Hoelaat en waar?

"Hij vraagt hoelaat we afspreken." zeg ik tegen Meave.
"Doe maar 2 uur." zegt ze.

Finn:
Om 14.00u bij het huis van Meave haar ouders. Het adres moet ik even opzoeken en stuur ik vandaag nog wel even.

Pap:
Is goed.

"En?" vroeg Meave toen ik mijn telefoon uit deed en in mijn broekzak deed.
"Hij komt morgen." antwoord ik.
"Yes!" zegt ze blij. "Ik vertel het vanmiddag wel even tegen mijn ouders, maar die hebben op zondag nooit wat te doen dus het maakt waarschijnlijk niks uit." voegt ze eraan toe.
"Is goed." zeg ik.

-Pov Meave-

***

De volgende ochtend werd ik wakker en zag ik dat Finn nog sliep, dus ik liep naar beneden om een lekker ontbijtje te maken.
Mijn ouders waren er niet, want ze waren naar de kerk. Ik ben zelf wel gelovig opgevoed, maar ik heb er zelf voor gekozen om niet meer naar de kerk te gaan.

Terwijl ik bezig was met een omelet maken, kwam Finn naar beneden gelopen.
"Hey." zei ik vrolijk.
"Hey." zei hij slaperig terug en liep naar me toe.
Hij gaf me een kus en leunde met zijn hoofd op mijn schouder terwijl hij achter me stond.
"Lekker geslapen?" vroeg ik.
"Ja." antwoorde hij en haalde zijn hoofd weer van mijn schouder.
"Moet ik iets doen?" vroeg hij.
"Je kan de tafel wel even dekken." antwoorde ik en Finn deed een keukenkastje open en pakte er een bord uit.
"Au k*t." zei Finn pijnlijk en het bord viel uit zijn hand, in scherven op de grond.
Ik keek verbaasd om.
"Wat is er gebeurd?" vraag ik terwijl ik naar de scherven op de grond kijk.
"Verkeerde hand." zegt Finn lachend.
"Domme." zeg ik lachend terug.
"Wacht, blijf staan." zeg ik tegen Finn en ik pak de stoffer en blik.
Ik veeg de grotere scherven op en pak daarna de stofzuiger om de hele kleine stukjes op te zuigen.
"Je kan weer veilig lopen." zeg ik lachend.
"Sorry van het bord." zegt hij een beetje schuldig terwijl hij een ander bord uit het kastje pakt. Nu wel met zijn goede hand.
"Mijn ouders kunnen er heus wel eentje  missen." zeg ik lachend. "Doet je hand nog pijn?" vroeg ik.
"Nee, was gewoon een pijnsteek." antwoord hij.

-pov Finn-

Het is half twee. Het moment dat mijn vader komt, komt steeds dichterbij.

Meave had het tegen haar ouders verteld dat hij kwam, en ze hadden er beiden helemaal zin in, want blijkbaar is Meave haar moeder altijd mijn vader zijn beste vriendin geweest. Als Meave haar moeder het nummer van mijn moeder nooit aan mijn vader had gegeven, was ik er misschien niet eens geweest. Misschien was dat wel beter geweest, dat mijn ouders elkaar nooit hadden ontmoet.

Iets na tweeën werd er aangebeld.
"Doe jij maar open." zegt Meave tegen mij en ik sta op van de bank. Ik loop naar de deur en doe hem open.
Daar staat mijn vader.

"Ha zoon!" zegt hij vrolijk als hij mij ziet.
"Hey pap." zeg ik terug. Ondertussen is Meave ook al naar de deur komen lopen.
"Hoi! Meave was het toch?" vraagt hij aan Meave.
"Ja klopt! Kom verder." antwoord ze en mijn vader loopt naar binnen. Ik doe de deur achter hem dicht en loop daarna achter Meave en mijn vader aan naar de woonkamer waar Meave haar ouders zitten.

Als mijn vader de woonkamer inloopt en Meave haar ouders ziet zitten, blijft hij staan. Meave haar ouders staan op van de bank.
"Mike? Lena?" zegt hij verbaasd. Meave haar vader komt op hem afgelopen en hij geeft hem een knuffel.
"Ik heb je gemist." zegt mijn vader emotioneel.
"Ik jou ook." zegt Meave haar vader terug. Daarna geeft hij snel Meave haar moeder een knuffel.
"Wat heb je een prachtig huis gekocht." zegt mijn vader bewonderend.
"Ja, nadat jij verhuisde, moesten wij ook wel." zegt Meave haar vader lachend, maar ik merkte dat het grapje niet helemaal lekker viel bij mijn vader.

"Mam? Hoe kan het eigenlijk dat jullie al heel lang  vrienden zijn maar ik en Finn elkaar niet kenden?" vroeg Meave aan haar moeder, terwijl ze naast mij stond, met haar arm om mijn middel geslagen.
"Jullie wilden volgensmij niks met elkaar te maken hebben, want jullie vonden elkaar helemaal niet aardig." antwoord Meave haar moeder lachend.
"Oh, maar dat is nu nog steeds zo." zegt Meave plagend.

Mijn vader bleef heel lang, omdat het best gezellig was. Nou ja, voor Meave en haar ouders en mijn vader was het heel gezellig, maar voor mij iets minder.
Ik zat vooral een beetje na te denken over Guus en over mijn moeder.
Mijn vader vertelde ook een paar grappige verhalen van vroeger over mij, wat Meave natuurlijk helemaal geweldig vond, en waar ik waarschijnlijk heel m'n leven mee word gepest.

Het ging ook heel veel over waterpolo. Vooral over vroeger.
"Op jouw leeftijd Finn, zat ik al bij een van de grootste clubs van Nederland, dus je loopt een beetje achter." zei mij vader plagend.
"Wij spelen gewoon in de eredivisie, maar ja maar een iemand kan de beste zijn van de familie." zei ik bijdehand terug. "Maar komen nooit echt scouts bij school, dus als ik van school af ben, is er meer hoop. Maar ja, voorlopig kunnen we nu nog even niet spelen." voegde ik eraan toe.

Rond 22.00 uur gingen ik en Meave terug naar school, en mijn vader bleef nog bij Meave haar ouders.

"Vond je het leuk dat hij er was?" vroeg Meave aan mij, onderweg naar school.
"Het was wel leuk." antwoord ik een beetje emotieloos.
"Fijn." zegt Meave terug.

Authors Note.
Eeyy 🦶
Alsjeblieft, een hoofdstukje van bijna 1100 woorden op je bakkes.

Ik heb nie heel veel te zeggen, dus ja joe.