ក្រោយពីយ៉ុនហ្គីបញ្ជាហើយដេវីតក៏ប្រញាប់ទៅចាត់ការចាប់យករាងតូចមកខាងក្រៅភ្លេតតែម្ដង។
ក្រាក!!
សម្លេងទ្វាររបស់ដាក់អុីវ៉ាន់បានបន្លឺឡើងរាងតូចជីមីនដែលញ៉ាំបាយឆ្អែតហើយគេងលក់នោះក៏ភ្ញាក់ឡើងនាយតូចបើកភ្នែកឡើងឃើញមនុស្សមាឌធំៗមួយក្រុមចូលសម្ដៅមករកខ្លួន។
«ពួកឯង!ចង់ធ្វើស្អីទៀតហើយ?»ជីមីនសួរឡើងទាំងសម្លេងញ័រចូលមករកគេពេលណាមិនដែលល្អនោះទេ។
«ចាប់ក្មេងននេះមក»ដេវីតបញ្ជាទៅកាន់កូនចៅក្រោមឱវាទឲ្យទៅចាប់យករាងតូចជីមីន។
«ន៎ែ!ពួកឯងចង់ចាប់យើងទៅណាលែងទៅលែងហ្ហឹក!ហុឺ!!លោកពូជួយខ្ញុំផង»ជីមីនយំស្រែកហៅអ្នកជាពូឲ្យមកជួយខ្លួនពេលត្រូវគេចាប់លីដូចជាសំឡីដើរយកទៅមិនដឹងថាយកទៅណានោះទេ។
រាងតូចប្រឹងរើបម្រះតាំងពីគេចាប់មករហូតដល់កន្លែងដែលគេយកមកដាក់វិញ។
«អ៊ុំខ្ញុំផ្ញើរអ៊ុំជួយងូតទឹកសម្អាតខ្លួនឲ្យក្មេងនេះផងនេះជាបញ្ជារបស់ចៅហ្វាយព្រោះថាយប់នេះចៅហ្វាយនឹងសប្បាយជាមួយនឹងក្មេងនេះ»ដេវីតបញ្ជាឲ្យអ៊ុំមេផ្ទះហូល័រជួយសម្អាតខ្លួនឲ្យជីមីនហើយនាយក៏ដើរទៅបាត់។
«អ៊ុំៗ!ហ្ហឹក!ជួយខ្ញុំផងណាអ៊ុំណាជួយខ្ញុំរត់ចេញពីទីនេះផងណា»ជីមីនចាប់ដៃអ៊ុំស្រីមេផ្ទះយំអង្វរឲ្យគាត់ជួយនាយចេញទៀតតែវាពិតជាគួរឲ្យស្ដាយគាត់មិនព្រមទេគាត់និយាយភាសាកាយវិការព្រោះថាគាជាមនុស្សគរតែត្រជៀកគាត់មិនធ្ងន់នោះទេ។
«....»ស្រីធ្វើកាយវិការប្រាប់ទៅកាន់រាងតូចជីមីនថាគាត់ជួយអីមិនបាននោះទេ។
«អូរ...ព្រះអើយជីវិតខ្ញុំម៉េចក៏ចួបរឿងយ៉ាប់បែបនេះហ្ហឹក!សុំទោសណាអ៊ុំ!ហ្ហឺយ!មិនដឹងថាអារោគចិត្តនោះវាចង់ធ្វើស្អីខ្ញុំនោះទេ»ជីមីនននិយាយទាំងអង្គុយចុះធ្វើមុខស្អុយប៉ែទោះជាចង់យំក៏យំលែងចេញដែរពេលនេះ។
«.....»អ៊ុំគរព្យាយាមធ្វើកាយវិការកុំឲ្យជីមីននិយាយអ្វីពូយ៉ុនហ្គីទៀតមិនចឹងសូមកបីតែជីវិតក៏គេរក្សាមិនជាប់ដែរ។
YOU ARE READING
??? ??????????????????????????
Romance????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????????
