Stand Still: Please Stay

"Anong klaseng tanong 'yan Dianne?" naiirita kong tanong.

"A stupid but significant question." Seryoso niyang sagot.

Nangingilid na ang luha ko pero kailangan ko pigilan. Ipinangako ko sa sarili ko na hindi na ako iiyak nang dahil kay Joshua. Alam ko na tama ang gustong i-point out ni Dianne pero hindi ko matanggap.

"You need to move on Anna. Not for me. Not for Gabriel. But you have to, FOR YOURSELF."

Tuluyan na akong naiyak sa sinasabi ni Dianne. Yumakap ako sa kanya, in the hopes of having her strength pero bigo ako. Her strength isn't my strength.

***

"Good morning, Miss Jean." Bati ko.

"Buti naman at naisipan mo na pumasok." Ngumiti lang ako sa kanya.

"Gabriel, Anna's here." Sigaw niya kay Gabriel na halos kadarating din lang.

"Good. Brief her kung anong meron today."

Isang linggo akong absent. Pinahupa ko muna lahat ng gumugulo sa isip ko. At ito ako ngayon, parang bago na naman sa paningin ng iba.

"Hi!" bati ng isang babae na mas maliit kesa sa akin. Siguro ay nasa early 30's siya. Mahaba ang blonde niyang buhok na halos umabot na sa balakang niya. She's wearing glasses, yung heavy duty glasses kaya hula ko ay nasa technical team siya ng department ni Lance.

"I'm Shiela." She offered a handshake na tinanggap ko naman.

"Anna Miller. Gabriel's new secretary."

"So, you're that famous new girl?"

"Famous?" kumunot ang noo ko. "I'm not famous."

"Anna!" tawag ulit ni Miss Jean. Hindi na naituloy ni Shiela yung sasabihin niya.

"Yes po?" sabi ko nang makalapit ako sa kanya.

"Reserve a table for seven at Scotty's Restaurant. Book two hotel rooms. Presidential suites na pala with king-sized beds. Pakihanda na rin ng conference room. Make sure na malamig sa loob kapag dumating na ang bisita ni Gabriel."

"Okay po. What time kailangan yung reservation sa restaurant?"

"Lunch time. And yung rooms, as soon as possible."

Ginawa ko lahat ng utos ni Miss Jean. Nahirapan lang ako sa paghahanap ng presidential suites. Halos lahat kasi ng magagandang hotels ay fully booked.

"Hello. Do you have vacancies?" tanong ko sa receptionist ng last hotel na nasa list nina Gabriel. "Thank God! Presidential suites? Dalawa? King-sized beds? ... Finally! ... The rates please?"

Kumuha ako ng memo pad para isulat. Isang twenty five thousand at isang fifty thousand.

"Thanks. I-confirm ko muna sa boss ko, then I'll get back to you. Please don't accept reservations kung hindi pa ako tumatawag ulit." Paki-usap ko sa receptionist. "Talaga? Thank you sir."

Binaba ko ang telepono at lumapit kay Miss Jean.

"What is it, Anna?" tanong niya.

"This are the rates ng presidential suites sa Fairmont Le Chateau Frontenac."

"It doesn't matter, Anna. If it's available, take it. The company can afford it." Mataray na sagot ni Miss Jean. Pressured na siguro siya sa work load niya at sa pagdating ng mga bisita ni Gabriel kaya hindi ko na lang pinatulan.

I dialled the hotel's number again nang makalayo na ako kay Miss Jean.

"Hi! It's me again. Anna Miller." Bati ko ulit sa receptionist na kausap ko kanina. "I'll take them both. Have them ready after lunch. ... It's ready? ... Better. Thanks."