ဒိုင္း!!!
" ... "
" ေခါင္းေဆာင္!!!! "
မွန္းထားသည့္အတိုင္းပါဘဲ က်ည္မလြဲသြားပါဘူး ပိုဆိုးတာက က်ည္ဆံသည္ အာဏာ့ရင္ဘတ္မွေဖာက္ဝင္သြားျခင္းျဖစ္သည္။
ရင္ဘတ္မွေဖာက္ဝင္သြားေသာက်ည္ေၾကာင့္ ေျမႀကီးေပၚဒူးေထာက္ရက္လဲက်သြားရသည္။ မွန္သြားသည့္ ဘယ္ဘက္ရင္ဘတ္ကိုလည္း လက္ျဖင့္ဖိထားရေသးသည္။ စိမ့္ထြက္လာေသာေသြးမ်ားနဲ႔အတူ ေဝဝါးလာေသာအျမင္အာ႐ုံမ်ား။ အျမင္အာ႐ုံေတြလုံးဝေပ်ာက္ကြယ္မသြားခင္ေျပာသြားေသးသည့္စကားက ဝဏၰကိုတည့္တည့္စိုက္ၾကည့္ကာ
" ကတိတည္ပါေစ " တဲ့ေလ။ အာဏာမင္းျမတ္ဆိုတာ ဒီလိုလူပါဘဲ။ ဓားျပတစ္ေယာက္ျဖစ္ေပမဲ့ အမ်ားအတြက္ဆိုအသက္စြန႔္ရဲတဲ့လူတစ္ေယာက္။
" ေခါင္းေဆာင္ ေခါင္းေဆာင္!! သတိထားပါဦးဗ်ာ က်ဳပ္တို႔ေဆး႐ုံသြားၾကမယ္ "
ငေမာ့တစ္ေယာက္ ျပာယာေတြခပ္ေနကာ လက္ထဲကေသနတ္ကိုခါးမွာျပန္ထိုးလိုက္ၿပီး အာဏာ့ကိုယ္ကိုမကာမနည္းထိန္းထားရသည္။ ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းကေရာက္ေနၾကမွန္းမသိသည့္ကိုယ့္လူေတြကလည္းေျပးလာကာ အာဏာ့အားထိန္းကူသည္။
" စိုင္းဝဏၰ ခင္ဗ်ားကတိကိုခင္ဗ်ားတည္ပါေစ "
" စိတ္ခ်ပါ စိုင္းဝဏၰဆိုတဲ့ငါက ယုတ္မာခ်င္ယုတ္မာမယ္ ကတိသစၥာဆိုတဲ့သတ္မွတ္ခ်က္ကို ေလးစားတဲ့လူတစ္ေယာက္ပါ မင္းတို႔သာစိတ္ခ်လက္ခ်ေနၾက ေအာ္မင္းတို႔ေခါင္းေဆာင္ကိုေသခိာဂ႐ုစိုက္လိုက္ဦးေနာ္ ေနာက္၃လက်မွအားမရွိျဖစ္ေနရင္ ငါဆိုတဲ့ ေကာင္ကညႇာေနမွာမဟုတ္ဘူး "
ဝဏၰတို႔အားေက်ာခိုင္းကာ သတိေမ့ေမ်ာေနေသာေခါင္းေဆာင္နဲ႔အတူ ႐ြာကိုဒုန္းစိုင္းျပန္ခဲ့ၾကသည္။ အခ်ိန္ကလည္းညေရာက္ေနတာေၾကာင့္ေမွာင္ေနေလၿပီ ပုံမွန္ထက္ျမန္တဲ့ႏႈန္းနဲ႔ျပန္တာေၾကာင့္ ည၉နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာ႐ြာျပန္ေရာက္သည္။ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေခါင္းေဆာင္အား ဆရာေလးတို႔အိမ္ကိုသယ္သြားရသည္။
" ဆရာေလး ဗ်ိဳ႕ဆရာေလး "
ညႀကီးမင္းႀကီးအိမ္ေရွ႕ကေခၚသံေၾကာင့္ ေကာင္းကင္လည္းအျမန္ထကာ အိမ္ေရွ႕ထြက္ၾကည့္ရသည္။
YOU ARE READING
??????????????
Romance" ????????????????????????????????????? ???????? " " ???? ??????????????????????? ????????????????????? "
