Reborn to be a Diva [BXB, MPREG]

Year 2024; 7 years ago...

=•=•=•=•=•=

Jericho Gail Serrano

Madilim ang kalangitan. Malamig ang simoy ng hangin. Talagang hahanap-hanapin mo ang mga inuming magpapainit ng katawan mo.

Umaga ngayon ng linggo, at umuulan pa na talaga namang nakakatamad bumangon. Kaya lang feeling ko magiging unproductive lang ako 'pag nagpadala ako sa katamarang ito. Teh, tama na! Over-over na ang tulog mo.

Pero sa totoo lang, feeling ko ay kulang pa rin ako sa tulog dahil nagpuyat na naman ako kagabi kababasa ng 抖阴社区. Hindi ko ba alam kung bakit ako halinang-halina sa kababasa, lalo na about BL ang binabasa ko. Pero pagdating sa textbooks... Dili na lang ako magtalk. Tarush!

Ich-check ko sana ang phone ko pero naalala kong lowbat nga pala ito, kaya ay pinili ko na lang na tumulala sa kisame ng aking kwarto at italukbong ng kumot ang buong katawan ko hanggang leeg. Ginaw!~

Grabe magalit si Elsa for today's video, mukhang sinugod yata ang kaharian ng Arendelle kaya natrigger at naibato ang crystal snowing temperature feels dito sa Pinas. Pati kalangitan di pinalampas. Iba ang topak ni Elsa ngayon, mukhang nagwarlahan sila ni Anna. Frozen 'yarn!?

"'Nak? Jecho? Gising ka na ba?" rinig kong tawag sa akin ni Papa na papalapit sa kwarto ko.

JECHO!? YIKES! Sino ba 'yorn!? It's Gail for you, 'Pa! Hmp, kung hindi ka lang gwapo at cute, warla ka talaga sa kilay kong matalas Papa. Siya lang naman ang ina-allow kong itawag akong Jecho. Palayaw ko kasi iyan na gawa at tawag sa akin ni Papa na siya lang din ang nakakaalam. For Elsa's sake! Dapat siya lang talaga dahil nagiging lalaki ako tuwing naririnig ko iyan. Pero ayon nga, pagbigyan natin. Gwapo eh. Ginamitan ako ng kanyang husky, dark and handsome voice card. Isama pa ang fez. Chos!

"'Nak, ano ba? Kanina pa ako tawag nang tawag sa'yo. Hindi mo yata ako naririnig?" Suway sa akin ni Papa na nasa harapan ko na pala at nakakahiya lang dahil nakita ako nitong papikit-pikit gawa ng aking mahiwagang daydreaming thanks to my beautiful brains. Oh, brains, plural 'yorn! Marami akong brains, octopus kasi ako. Char!

"'Paaa. Of course, rinig kita. Eh, nagmumuni-muni lang muna ako, kaka-restore lang ng diwa ko eh." Sabi ko rito habang tumitingin sa kanyang katawan. Hubad-baro kasi ito ngayon at naka-shorts lang which is gawain niya naman talaga rito sa bahay lalo na 'pag walang pasok. Kita ko 'yung namumutok niyang 6, or 8 packs? Ah ewan, basta 'yung freshly-baked abs niya. Mukha siyang 6 packs kung titignan sa malayuan pero kapag malapitan, para siyang 8 packs dahil meron pang extra 2 small packs of abs malapit sa pusod nito.

Gesh... Eng sherep nemen ng breakfast ke.

"Tsk. Hindi ka pa rin ba sanay sa nakikita mo, 'nak?" Sabi nito sa akin habang nakangisi. Well, to answer your question, my beloved father... HINDI PO. Hindi talaga, huhu. Sorry na agad. Alam mo, hindi mo talaga mahahalata kay Papa na 33 years old lang ito dahil sa angking kagwapuhan at kakisigan nito. Anlalapad ng biceps, shoulders pati chest. Suki kasi ng gym malapit dito sa amin noon 'yan si Papa kahit hanggang ngayon pa rin naman. Ang dami na ring nagbalak na bihagin ang puso nito, mapababae or kahit mga kalahi kong berde ay hindi nakakaligtas sa taglay nitong kakisigan. Bonus na ang gwapo-gwapo pa.

"Hahaha, biro lang. Baba ka na roon, mag-almusal ka na ha. Batang 'to, kakain ka na naman tanghalian na." Sabi nito sa akin. Well sa tru lang. I don't feel eating at breakfast kasi hindi pa ma-feel ng beautiful tummy ko ang pagkagutom. Ganiyan talaga siya, may sariling sched kung kailan niya gusto magkaroon ng laman. Hoy, pagkain tinutukoy ko ah, hindi junakis. Wala tayo non!