CATCH ME I'M FALLING

Szeyl's POV...

I immediately get my phone in my pocket on my way to Karma's location. I called his brother to inform him. Hindi pwede walang makaalam na iba dahil mukhang delikado ang kung sino mang nakabangga ni Karma.

"Kuya Ryan... nasa panganib si Karma tulungan moko" agad na bungad ko kay kuya Ryan sa kabilang linya.

"Wait, what?.... ano na naman ang ginawa nya" kalmado pero ramdam ko ang inis sa tono ng pananalita nya.

"Kuya yung babae nya may asawa at hindi ko alam kung bakit parang iba ang kutob ko sa mga nangyayari... pakiramdam ko mapapahamak si Karma" maluha luha ko ng sabi kay kuya.

"Don't cry, Szeyl...ok popontahan ko kayo sundan muna sya sabihan moko kagad kapag nahanap muna siya.... I'll be there as soon as possible, " deretsong saad nya at binaba na ang tawag.

"Shit!!..." mura ko ng makita si Karma sa isang mamahaling restaurant pumasok.

Karma's POV

Kita kung nakaupo na si Nadia sa isang sulok halata ang pagkislap ng mata nya ng makita ako. Wala akung nararamdaman kundi galit dahil sa pagsira nya sa tiwala ko.

I mean we fuck,we make out kulang na nga lang e buntisin ko siya para maging akin na talaga siya, pero malalaman ko kasal na pala siya.

Naghahanap ako ng mapapangasawa hindi ko pingarap maging kabit ng kung sino man. I walked toward her direction. Tinanggal ko muna lahat ng emosyong meron ako maski galit sa puso ko ay tinggal ko muna upang pakinggan ang mga sasabihin nya.

"Maraming salamat dumating ka Karma.... I thought you'll never be here" malumanay na saad nya.

"What do you need, Nadia tapos na tayo... wala na akung balak pang makipagbalikan sayo kung yon ang sadya mo" deriktang sabi ko habang nakahalukipkip at deretsong tinitigan siya.

"I'm not here to bring you back, Karma.. pero gusto ko lang na maging maayos ang paghihiwalay nati-" hindi ko na siya hinayaan pang patapusin sa sasabihin nya dahil sumabog na ako sa galit.

"What?... maayos?! naririnig mo bang ang sinasabi mo Nadia matapos ng ginawa mo sa tingin magiging maayos tayong maghihiwalay" Hindi makapaniwalang tinignan ko siya habang umiiling may diin ang bawat salitang namutawi sa bibig ko.

"Look, Karma, I do love you.. alam mo yan.. natatandaan mo pa ba noong unang beses tayong nagkita iniligtas mo ako para hindi mabundol ng rumaragasang kotse," huminto siya saka nagpunas ng luha. Hindi ko alam kung bakit pero kahit katiting na awa ay hindi ko maibigay sa kanya dahil na rin siguro sa ginawa nya

"Ginamot mo ang mga sugat ko... noong araw na 'yon ay tinanong kita kung ayaw gusto mong malaman kung saan nanggaling ang mga sugat kung ginagamot mo.... pero sabi mo personal kung problema yon kaya you didn't want to interfere " pagpapatuloy sa kwento nya noong una kaming magkita.

"Noong araw na yon tumakas ako sa asawa ko dahil sinaktan nya ako.... sa tuwing nagagalit siya ay sakin nya ibinubunton ang lahat ng galit ny-" hindi na nya mabigkas ng maayos ang huling salita dahil uyimik na ito at may mounting hikbi ng kumakawala sa labi nya.

"You know what, pwede pa akung maawa sayo e.. kung nag sabi ka lang ng maaga pero pasensya na Nadia I don't have impathy on you" and with that I leave her crying and sobbing. Mali na kung mali pero nasaktan din ako after a month of being in love with her ganito ang magiging katapusan namin. I'm not sorry for making her cry kung totousin kulang pa ang iyak nya sa sakit na nararamdaman ko.

You can't blame me kasi minamahal ko sya may plano na nga akung pakasalan siya, but what she did is unforgivable.

I rushed to walk and proceed to my car. Hindi kalayuan sa restaurant kung saan naisipan ni Nadia makipagkita.

I manoeuvre my car, leaving the restau. On my way may namataan akung SUV na sumusunod sakin. Pero pinagsawalang bahala ko ito dahil baka magkaparehas lang kami ng rota.

Ilang saglit pa ay parang nakikipagkarera na ang driver ng SUV uunahan nya ako tapos mahuhuli naman sya. "Tss.. kaskasero amputek!" Wala sa mood na saad ko.

Nag concentrate nalang ako sa daan para madali ng makauwi ng bigla akung pantayan ng SUV at binaba ang glass window nito saka may tumutok sakin ng baril.

Sa gulat ko ay nakabig ko kagad ang manibela ng sinasakyan ko paponta sa kung saan. Namalayan ko nalang na binabaybay ko na pala paatras ang daungan ng mga malalaking shipments galing sa iba't ibang bansa.

Medyo pinabagal ko na ang takbo sa pag aakalang titigilan na ako ng kung sino man ang sumusunod sakin, pero mali ako mas lalo lang itong umusad paponta sa kinaroroonan ko.

Nanlalaki ang matang kinabig ko ulit ang manibela para umandar paatras hindi ako pwedeng paabante dahil bukod sa makipot ang daan ay baka bigla nalang akung barilin ng kung sino man na syang humahabol sakin.

"What the fuck!" Malutong na mura ko ng mapagtantong nasa hangganan na ako ng pantalan isang kabig ko lang ng manibela ay sure akung mahuhulog na ako sa dagat.

When I'm about to step out at my car. The SUV bumped on the front of my car, dahilan para mabagok ang ulo ko. Nanlalabo ang paningin ko ng kapain ko ang ulo ko ay may nakita akung pulang likido ng syang sanhi ng panlalabo ng paningin ko.

Inangat ko ulit ang paningin ko para sana kilalanin man lang ang taong may pakana nito. Pero sa kasamaang palad ay tuluyan na nilang nahulog ang sinasakyan ko. Hindi ko alam kung bakit hindi ako makagalaw at buksan man lang ang pinto ng kotse para sana iligtas ang buhay ko.

Siguro nga ito na ang katapusan ko napangiti ako ng mapait sa isiping 'yon. Hindi man lang ako nakapagpaalam ng maayos sa mama at kapatid ko. Ang pangit ng pagkamatay ko. Pupusta ako mahahanap nalang nila ang katawan ko kapag subrang laki na ng tyan ko at ubos na ng kung ano-anong isda ang mga natitira ko pang laman sa katawan. Jusko ang sama na nga ng pagkamatay ko mamamatay pa akung pangit.

When im about to close my eyes. I saw someone diving in my direction. It was a girl. Oh god, thank you for being kind to me. Pangit man ang pagkamatay at itsura ko atleast, I saw a beautiful lady in my last breath. And with that, I closed my eyes.

PURPLEHEARTYBABY101