The Great Assassin Is Reincarnated As The Weakest Princess (BOOK 1)

Mavenia's Point of View

"Ano bang problema mo, Prince Robin?!" Rinig kong sigaw ng isang babae sa nagngangalang Robin.

"It's fucking none of your business! Get out of here!" Balik namang sigaw nito pero goodness gracious ang cold ah?

Well, same kami. Sa kung sino lang yung malapit sa akin doon lang din naman ako malambot.

"Duh?! What's wrong with you?! Bumisita lang naman kami!" Sigaw naman ng isa pang lalaki.

"Hindi ko yan kailangan! Ang kailangan ko ay ang magising ang kapatid ko!" Galit nang sigaw naman noong nagngangalang Robin.

"Bakit ba umaasa ka parin na magigising iyang kapatid mong mahina! Eh, patay na nga hindi ba?!"

"Shut up! Hindi pa patay ang kapatid ko!"

Kapatid? Princess? Ano bang pinagsasabi ng mga ito?

And just what the fuck?! Ano ba ang mga pinaggagawa ng mga 'to?! At sino-sino naman 'tong mga gagong ito?!

Tang-ina lang po sa lahat ng lugar na pwedeng pag-awayan dito pa talaga sa kwartong may natutulog!

But wait? H-Hindi ba dapat patay na ako?! A-Anong nangyayari. Bigla ko namang naramdaman na may biglang umupo sa gilid ng kama sa may bandang uluhan ko.

"Wala na, nabaliw na ang prinsipi Robin dahil sa pagkamatay ng bunsong kapatid niya."

"Natural lang din naman yan kapatid niya yan eh."

"Tss, deserve naman ng weak na yan mamatay!"

"Ang harsh mo kay princess Raven!"

"Manahimik na nga lang kayo! Hayaan nyo na ako dito!" Inis na may halong galit na sigaw nitong nasa tabi ko.

Napansin ko namang nagsitahimikan ang mga ito. Bruh, para na tuloy akong chismosa dito.

Naramdaman ko namang may humawak sa buhok ko kaya agad kong hinawakan ang kamay nito at iniwaksi.

Sa lahat ng ayaw ko ay yung hinahawakan ang buhok ko. Dahan-dahan naman akong nagmulat ng mata.

Gago kay sakit naman sa mga mata itong ilaw na'to! Hindi ba sila marunong magsarado ng kurtina?

I blink thrice kasi my visions are still blurry. At noong nabalik na ay kitang kita ko na ang kabuuan ng kwarto.

It has a cream color with a wine color curtain. Lame, not my taste. I also saw four men and 4 women.

Lahat sila ay tulala lang at parang gulat pa. Tyaka naman natauhan yung isang kulay gray ang buhok at lumapit sa akin para alalayan akong umupo.

Sinamaan ko naman ito ng tingin. " I don't need assistance. Hindi pa ako lumpo." I said using my cold tone.

I won't trust anyone of here. Every kindess they'll show, it might be just a show to get your trust. Like what Austine did.

Mas maganda kung ganoon na ang mindset ko. Tama, ayuko ko ng maulit pa yung nangyari sa akin.

I look at the people here. Lalo na yung pinagsabihan ko kanina na hindi ko need ng tulong. Gulat at parang nasaktan siya sa sinabi ko. As if I care?

"M-My little sister! Y-You're a-alive!" Masayang ani nito habang umiiyak.

Yumakap din ito ng mahigpit sa akin na siya namang ikinakunot ng ulo. Teka? Ako? Kapatid niya? Nagkakamali ata siya?! Wala akong kapatid!

Akmang itutulak ko na sana siya nang siya na mismo ang kumuwala sa yakap. "May masakit ba sayo? Anong nararamdaman mo? Ayos lang ba yung pakiramdam mo?" Sunod-sunod nitong tanong na may pag-alala.

"Who are you?" Yun lang ang lumabas sa bibig ko. Ano pa ba ang eni-expect ko eh, hindi ko naman talaga siya kilala.

Gulat naman ang makikita sa mukha nito, halatang hindi makapaniwala sa tanong ko. "H-Hindi mo ba ako m-matandaan? A-Ako ang p-pang-apat na kuya mo, Raven. Ako ang 4th Prince Robinson Roel Alcantara." Ani nito.

Grabe, ang haba ng pangalan. "M-Mira, call the healer!" Tarantang utos naman nang nagngangalang Mira. Sa tingin ko ay isa itong katulong dahil halata naman sa suot nito.

Agad naman nitong sinunod at lumabas. Maya-maya pa't dumating na rin si Mira, kasama nito ang lalaking medyo may katandaan na at satingin ko ay nasa mahigit kwarenta anyos na.

"Mr. Shaw, maari nyo po bang e-check ang aking bunsong kapatid? She can't remember me-" hindi natuloy ang sinasabi ni Robin nang bigla namang magsalita itong Mr. Shaw kuno na healer.

"Mahal na prinsipi, walang galang na po ngunit, expected ko na po ito sa prinsisa. Hindi ko rin inaasahan na mabubuhay siya muli sapagkat segurado naman po kami na wala nang buhay ang prinsisa kaya isa rin po ito sa dahilan kung bakit nagkaganito.

At isa pa po ay wala nga po talaga siyang maalala tungkol sa inyo, bagamat kung akala ninyong nagpapanggap lamang na wala siyang ala-ala, totoo po iyon sapagkat may kakayahan po akong bumasa ng isip at ngayon ay puno ng katanungan ang prinsisa sa kanyang isip. " Mahabang aniya naman ng healer.

Anong pinagsasabi nitong matandang 'to? Too naman yung part na marami akong katanungan pero hindi ibig sabihin wala akong ala-ala.

I mean meron pero as Mavenia not as Princess Raven. Maya-maya din ay umalis na rin itong healer.

"Out" I said coldly dahilan para mapabalik sila sa urat. "Do I need to repeat myself?" I asked with a same tone.

As you know, I am soft to those people who are only close to me, if you're not one if them, then get out of my face. You are not important.

Tulala lang ang mga itong tumango at isa-isang lumabas. Tsk, lalabas din pala. Para kasi silang mga bingi kanina, makareact parang di nila inaasahan yun.

Bored naman akong napatayo sa kama at pumunta sa may isang pinto, at pagbukas ko ay ito nga ang banyo.

Agad naman akong pumunta sa salamin at, "What the fucking hell?! This face will be accepted as a clown!" Inis kong sabi habang nakatingin ang repleksyon ko sa salamin.

Tanggap ko naman na naito na ang bago kong katawan, na ito na ang bago kong buhay. Kanina ko pa rin na kasi iniisip ito. Nareincarnate ako bilang isang prinsisa. Tsk, pero at least mukhang masaya rito.

I can feel a killing intent a while ago from the girl who has the ability of invisibility. Heh! Akala niya yata hindi ko siya naramdaman.

Napangisi naman ako habang nakikita ko ang sarili ko sa salamin na ngayon ay nahilamusan ko na.

Ang ganda pala nitong babaeng ito tapos, nag-m-make up pa, halata namang hindi marunong.

"Hmm, I think everyone hates you here. Well, then... Let's make a lil fun." Nakangisi kong ani bago sinuntok ang salamin na ngayon ay nag crack.

Nagdurogo naman ang kamay ko pero agad ko rin naman napansin na bigla itong umilaw, the color is light but gold light. It heal itself! Cool!

- TO BE CONTINUE -