抖阴社区

Chapter 18 - Aertheia Academia

389 16 6
                                    

Raven's Point of View (Ravenia)

Maaga akong nagising ngayon not because I am excited dahil ito na ang araw na papasok ako sa Academia kung saan pumapasok ang kakambal ko.

Kundi dahil ay excited akong pahirapan at i-torture ang mga taong nambully sa kakambal ko. Isn't it so wonderful?

*Knock*  *Knock*  *Knock*

I heard it three times and I know it's Mira. "My lady, your highness... Gising na po ba kayo?" Magalang at mahinhin nitong tanong.

Of all maids, si Mira at Jhurix lang talaga ang hindi na nauutal kapag kinakausap ako.  "Princess?" Tawag ulit nito sabay katok.

"Yes, I'm already awake." Aniya ko at nag-patuloy sa pagsuklay ng buhok ko. "Maligo na po kayo mahal na prin—" before she finished I cut her off.

"Already done." I said.

"Ahm, princess Raven, may I come in?" Marahang tanong nito. "Yeah." Tipid kong sagot rito. Agad din naman itong pumasok at nadatnan akong inaayos na ang buhok ko.

"Let me help you, your highness." Pormal na saad nito. Hindi naman ako nagpatumpik-tumpik pa at agad kong ipinaayos ang aking buhok.

Damn... I miss my long midnight hair. My sister's hair was inherited by our father the king... While mine is from our mother, the Queen.

"You're so beautiful, Princess Raven. Pero seguro mas gaganda kapa po lalo kung ngingiti ka po. Miss ko na po yung dating Prinsisa Raven na laging nakangiti." Ani nito habang parang inaalala niya ang mga naging ala-ala niya sa aking kakambal.

I just gave her a cold look kaya naman ay napayuko ito. Wala na akong dqhilan para ngumiti pa. Yung lalaking pinagkatiwalaan ko ng buong puso at itinuring na kaibgan at nakakatandang kapatid, tinraydor ako... Pinatay ako.

At yung kakambal ko na siya na lamang ang naititira sa akin kinuha rin sa akin. May pamilya pa nga ako pero sila naman ang naging dahilan ba't nawala ang kakambal ko.

"Kahit kailan ay hindi na ako makakangiti pa... Pagkat wala ng sayang nararamdaman ang puso kundi galit at puot na lamang..." Mahinang aniya ko sa aking sarili sa kawalan.

I don't know if I hear that. I don't care though.

"We're done, your highness. Let's go to the dining hall na po. I'm sure the King and Queen and the royalties are there waiting for you." Mahabang aniya na ikinakot ng mata ko.

Tsk. Seriously. Waiting for me? Can't they just eat without me? It may be more lovely if hindi ko sila makakasabay pang kumain. Baka may mapatay lang ako doon sa hapag kainan pag hindi ako nakapag timpi sa ugaling meron sa kanila.

"Your higness?" Tawag nito muli sa akin. Bumuntong hininga na lamang ako tyaka tinignan ang sarili kung ayos na ba ako.

Napaginhawa naman ako dahil sa gamda ng ayos ko ngayon. Ang ganda ng uniform ng academy nila kambal. Inferness.

Kitang kita nito yung mapuputi na hita at ang kurba kong katawan este sa katawan ng kakambal ko. I'm sure maraming maiinsecure sa ganda ng kambal ko.

 I'm sure maraming maiinsecure sa ganda ng kambal ko

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


(A/N: The uniform looks like this. Anyways, credits to the rightful owner of this photo. For imaginary purposes only.)

"Yeah, let's go." Tipid na aniya ko at nagsimula ng maglakad patungo sa silid-kainan.

"Wow, you're so hot and pretty baby!" Nakangiting papuri ng reyna.

I scoffed. Pinagtitinginan din ako ng iba pang mga royalties. Why are they here? Did they not have their own palace?Palagi ko na lang silang dito nakikitang kumain.

"No greetings? Dear?" Tanong ng hari. I mentally rolled my eyes at bumuntong himinga. "Greetings to the sun and moon of the Aquateria Kingdom. Your majesty, the King and  Queen." Pormal na bati ko rito.

Agad namang nawala ang ngiti ng reyna dahil sa ginawa ko. What now? Is there something wrong? If there is... Well, I don't care either.

"Baby, you don't have to be formal. We are your parents after all." Yeah, our parents who neglects their own daughter just for their adapted one.

Wala na akong ibang sinabi pa at umupo na lamang. Hindi ko na pinansin ang mga ito at nagsimula ng kumain.

"Done." I said ng matapos nakong kumain. Saglit lang din naman dahil bukod sa mabilis lang ako kumain kunti lang din ang kinakain ko.

Madali lang ako mawalan ng gana sa pagkain lalo na kaoag hindi ko ito hilig. "Huh? But baby, ang kunti lang ng kinain mo. Kumain ka pa ng marami." Aniya naman ng inang reyna.

"I don't like the food." Makahulugan kong aniya. "A-Ah, ganun ba. Ahm, ano ba ang gusto mo?" Utal na tanong nito. Hindi pa naman ako nakasagot ay bigla naman akong napatingin sa gilod ko.

Siniko naman ako ng katabi kong kapatid. It was Robin.

"Sis, napa straight forward mo naman. Si mommy pa naman ang nagluto nito." Aniya.

"I'm just telling the truth." Ikli kong pahayag at tumayo. "Excuse me. I'll go ahead." Aniya ko. "Saan ka pupunta?" Tanong ng ama kong hari.

Hays bakit ba ayaw nilang manahimik na lamang?! Kapag ako'y hindi mskapagtimpi sa kanila sususnugin ko talaga itong palasyong ito!

"Mauuna na po akong pupunta sa Academia since they are not done eating yet." Mahabang pahayag ko at tumalikod.

"Hey, sis. Wait up! Sasabay ako sayo!" Rinig kong sigaw ni Robin pero hindi ko na ito pinansin pa at nagpatuloy sa paglakad. Nandoon na rin naman na sa karwahe ang aming mga kagamitan kaya hindi ko na kailangan pang mag-abala pa para dito.

"Why are you here?" I asked coldly to this brother if mine na talagang subrang kapal ng mukha at dito sa karwahe ko pa talaga sumakay.

"I told you, sasabay ako sayo.", aniya nito na may malaking ngiti pa sa labi. Tss. Hinayaan ko na lamang ito at pumikit mona. Buti naman at hindi siya nag-iingay.

Ilang ikli lang ng oras din ay nakarating na kami sa Aertheia Academia. I can say that this academy is so luxurious.

The academy is distinctive red brick buildings, lit up against the darkening sky. A statue sits prominently in the center of the grassy quad, and several small tables and chairs are scattered around, suggesting a peaceful and perhaps even studious atmosphere. The architecture is striking, with Gothic and Victorian details visible in the building's design. The overall mood is serene and academic.

 The overall mood is serene and academic

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


(A/N: The uniform looks like this. Anyways, credits to the rightful owner of this photo. For imaginary purposes only.)

Ang ganda ng Academiang ito pero yung mga nag-aaral lang yung pangit. Pangit na nga ang mukha hindi din binawi sa ugali. Hays.

"Welcome to Aertheia Academia, lil sis!" Nakangiting bati ni Robin. Kasunod rin pala naming pumasok ang iba pang mga royalties.

— TO BE CONTINUED —







The Great Assassin Is Reincarnated As The Weakest Princess Where stories live. Discover now