?????????????????????????

🚩Chapter - 163
Arc_7.နေရာလွဲမှားနေသောသမီး [ 29]

_____

နွေဦးအစောပိုင်း၏ညများက အေးစိမ့်နေဆဲပင်…။

Dမြို့၏မြောက်ဘက်ရှိ အိုဟောင်းနေသောမြို့လေးတွင် ရှစ်နာရီမတိုင်ခင်တည်းကပင် မှောင်နေပြီဖြစ်သည်။ လမ်းပေါ်တွင် သွားလာလှုပ်ရှားနေသည့်သူများက အနည်းအကျဥ်းလေးသာရှိနေပြီး လမ်းဘေးနှစ်ဖက်မှ ဆိုင်များကလည်း ညနေပိုင်းတွင် စောစောသိမ်းကြ၏။ လမ်းမထက်၌ ဝါကျင့်ကျင့်လမ်းမီးရောင်များကသာ အထီးကျန်ဆန်စွာနဲ့ တဖြတ်ဖြတ်လက်၍ ရှိနေသည်။

မှောင်မိုက်နေသောညကိုအခွင့်ကောင်းယူ၍ သေးငယ်သောအရိပ်လေးတစ်ခုက တိတ်ဆိတ်‌နေသော လမ်းမထက်တွင် အလျင်စလိုပြေးလာသည်။ ထိုအချိန်တွင် လမ်းထောင့်မှ ကိုယ်ပိုင်ကားတစ်စီးက ဖြေးညင်းစွာမောင်းထွက်လာ၏။ ထိုကားကိုမြင်သောအခါ အရိပ်လေးက ကြောက်လန့်သွားပုံရပြီး အဆုံးမရှိသော လမ်းကြားထဲဝင်ပြေးဝင်သွားလေသည်။

ဟူထုံလမ်းကြားတွင် အလင်းရောင်တစိုးတစိမျှမရှိဘဲ နေ့စဥ်စွန့်ပစ်ထားသည့်အမှိုက်များက နံရံတွင် ပုံထပ်နေကာ ထိုအမှိုက်ပုံနားတွင် ယာယီနေနေကြသော ခွေးလေခွေးလွင့်နှစ်ကောင်လည်းရှိ၏။

“ဝုတ် ဝုတ်…ဝုတ် ဝုတ် ဝုတ်”

ဟူထုံလမ်းကြားထဲသို့ ရုတ်တရက် မဖိတ်ခေါ်ဘဲရောက်ရှိလာသည့် ဧည့်သည်က အိပ်နေသော ခွေးလေခွေးလွင့်နှစ်ကောင်ကို နှောင့်ယှက်လိုက်ရာ သူတို့က ဟောင်လာကြ၏။ အရိပ်လေးက စိုးရိမ်တကြီးဖြစ်သွားပုံရကာ ခြေထောက်ကိုမြှောက်၍ အမှောင်ထုထဲသို့ အကြိမ်အနည်းငယ် ကန်လိုက်လေသည်။

“မဟောင်နဲ့ မဟောင်နဲ့”

အသံကိုတမင်တကာ နှိမ့်ပြောနေသော မိန်းကလေးအသံက အက်ရှရှနှင့်…။

အကန်ခံလိုက်ရသော ခွေးနှစ်ကောင်က မြေပေါ်သို့လဲကျသွားပြီး ညည်းတွားလာသည်။

“မဟောင်နဲ့လို့ပြောနေတယ်လေ”

ကျန်းယိုက သူမ၏အပေါ်ထပ်ကုတ်ကို တင်းကျပ်စွာ ဆွဲယှက်လိုက်သည်။ သူမစိတ်တည်ငြိမ်သွားချိန်၌ တစ်ခုခုကို တက်နင်းမိလိုက်သကဲ့သို့ ခံစားလိုက်ရ၍ မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်၏။