???????????? ????????????? ??????????????????????

Ch 291-295

အချိန်စောနေသေးတာမို့ ကုချင်းယောင်က မှောင်ခိုဈေးကွက်ကို သွားပြီး ငွေနဲ့ ပစ္စည်းဟောင်းတချို့ကို လဲလှယ်ခဲ့သည်။

ဒါပေမဲ့ အခုအချိန်တွင် မှောင်ခိုဈေးကွက်ရှိ အစားအစာများက အရင်တစ်နှစ်ကလို တန်ဖိုးမရှိတော့ပေ။

အခုခေတ်က တစ်နှစ်ထက်တစ်နှစ် ပိုကောင်းလာပြီး အရင်နှစ်တွေကထက် စားနပ်ရိက္ခာတွေ ပိုများလာတယ်။ မနှစ်က သူတို့ဘက်က အထူးနှစ်။ နှစ်ကုန်မှ စားနပ်ရိက္ခာ ဝေငှတာ။ ဒါ့ကြောင့် အဲဒီတုန်းက စားနပ်ရိက္ခာက ရှားပါးပြီး ဈေးအရမ်းကြီးတယ်။ နောက်ပြီး ဒီနေရာက ဆင်းရဲပြီး စားစရာ သိပ်မရှိဘူး။

ဒါပေမယ့် မနှစ်က ရိတ်သိမ်းတာ အရမ်းကောင်းတယ်။ အစေ့အဆန်ရလာတဲ့အခါ အရင်ကလောက် မရှားတော့ဘူး။ မှောင်ခိုဈေးကွက်မှာ စားနပ်ရိက္ခာတွေ ပိုများလာတယ်!

အခုအချိန်တွင် ဆန်ချောက တစ်ကျင်းလျှင် နှစ်ယွမ်သာ ကုန်ကျပြီး အစေ့ကြမ်းက ပိုလိုတောင် စျေးသက်သာတယ်။

အသားဈေးက အတူတူပဲ။ နည်းနည်းဘဲ ကျသွားတာ။ အခုက တစ်ကျင်းကို ၁၁ ၁၂ ယွမ်။

Ch 292

ကုချင်းယောင်က လဲလှယ်ထားတဲ့ ၁၀၉ ယွမ်ကို ကြည့်ပြီး မျက်မှောင်ကြုတ်လိုက်သည်။

ဒီလိုအခြေအနေမျိုးကို သူမ မြင်တွေ့ဖို့လည်း မျှော်လင့်ထားသည်။ တကယ်တမ်းပြောရရင် လူတိုင်းရဲ့ဘဝဟာ ပိုကောင်းလာသလို စားစရာတွေလည်း အများကြီးရလာတယ်လို့ ဆိုလိုသည်။

ဒါပေမယ့် ဒါက သူမ ကိုယ်တိုင်အတွက် တကယ်ဘဲ ကောင်းတဲ့ကိစ္စမဟုတ်ဘူး!

အစားအသောက်ကို ပိုက်ဆံအများကြီးနဲ့ လဲလှယ်လို့ မရတော့ဘူး။ သူမလက်ထဲမှာရှိတဲ့ ပိုက်ဆံက သူမလိုအပ်ချက်နဲ့ မပြည့်မီဘူး။

သူမရဲ့နေရာလွတ်ထဲတွင် အထောက်အပံ့များစွာ ရှိတယ်။ အခုအချိန်က ကုန်ကျစရိတ် ဈေးအကြီးဆုံးအချိန်။ နောက်ကျရင် ပိုက်ဆံအများကြီး မရနိုင်တော့ဘူး။

ကုချင်းယောင်က ခေါင်းငုံ့ကာ အစားအစာ များများလဲလှယ်နိုင်ရန် နည်းလမ်းရှာရနေလေသည်။