?talyan(+18)

Keyifli Okumalar

Durmadan koşuyordum. Neden kaçtığımı bilmeden, durmadan koşuyordum. Arkamdan biri resmen haykırırken korkudan kalbim hızlıca atıyordu.

Bacaklarımı koşmak için zorladım, ama daha hızlı koşamıyordum. Nefesim tükenmişti. Panikten ne yapacağımı bilemez halde kaçıyordum. Kimden kaçtığımı bilmiyordum.

Saçlarımda bir el hissettiğimde çığlık attım. Aynanda yere düştük. Yakalanmıştım. Saçlarımdaki elleri kıvvetlenmişti.

Yolun sonu gelmişken yüksek sesli tekrar çığlık attım. Ayağa kalkmaya çalışırken boğuşuyorduk.

"Alya!" Bu defa başka bir ses duydum. Güven vericiydi.

Ayağa kalkmayı başarmıştım ama kaçamamıştım.

"Alya!" O ses tekrar geldi. Kimdi bu? Az önce korkudan titrerken içimi rahatlatan bu ses kimindi?

Ben dalgın bir haldeyken yüzüme yediğim sert bir darbeyle yere doğru tekrar düştüm.

"Alya!"

İrkilerek gözümü açtım. Ricardo yüzümü avuçlamış endişeyle bana bakıyordu. İlk birkaç saniye etrafa baktığımda hala evde olduğumu farkettim.

Az önce rüya görmüştüm. Rüyadan dolayı sırılsıklam terlemiştim.

Eliyle yüzüme yapışmış saçlarımı geriye doğru itti.

"Kabus mu gördün sen?" Sesi ılımlı çıkmıştı.

"Evet." Dilim damağım kurumuştu. Zar zor yutkunurken anlamış olacak ki ayağa kalkıp masadaki bardağa sürahiden su doldurdu.

Beni oturur pozisyona getirdiği sırada kolumda serum olduğunu farkettim. Kaşlarım çatılırken suyu bana doğru uzattı ve içmeme yardımcı oldu.

Suyu hızlıca içip bitirdiğimde az da olsa rahatlamıştım.

"Bana ne oldu?" Elimin tersiyle ağzımı sildim.

"Bayıldın. Sebebini anlamadım. Benden sakladığın bir sorun mu var?"

Milano! Bana Milano'ya gideceğimizi söyledi. Bu düşünceyle gözlerim tekrar doldu. Nasıl gidecektim? O şehirde nasıl duracaktım?

"Ricardo, ben Milano'ya gelmek istemiyorum." Bir çırpıda söylemiştim.

"Milano'yla ilgili bir şey var ama bana söylemiyorsun, Alya." Şüpheci bakışlarının altında kalmıştım.

"Söyleyemem." Duraksadım. "Sadece o şehirden korkuyorum. Bende büyük bir travması var."

"Kim sana ne yaptı da böyle bir travman oldu? Söyle, canını yakan kimse onu kendi ellerimle öldüreyim!" Gözlerinde gördüğüm ifadeyle aniden sinirlendiğini anladım. Beni içten içe korkutmuştu.

"Ricardo, lütfen. Ben konuşmak istemiyorum." Bir süre sessizlik olduğunda bahçeden içeriye bir adam girdi. Ricardo'nun öfkesi dinmişe benzemiyordu.

"Merhaba, Alya Hanım. Ben Ricardo'nun arkadaşı Serkan. Doktorum." Kendini tanıttığında bende kendimi tanıttım.

"Şimdi kolunuzdaki serumu çıkartacağız." Kolumdaki serumu çıkartmak için bana doğru geldi.

"Sizden kan da aldık. Tahlil sonuçların yarın çıkar. Herhangi bir sorun olursa ben Ricardo'yu bilgilendireceğim." Kolumdaki serumu konuştuğu sırada çıkarmıştı.

"Şaun nasıl hissediyorsunuz?"

"İyiyim, baş ağrım var biraz."

"Başınızdan herhangi bir darbe almamışsınız. Ricardo'nun anlattığına göre sizi tutmuş. Eğer darbe alsaydınız detaylı bakmak için hastaneye gitmenizi önerirdim. Ama gerek yok, ağrı normaldir."