The Poser

2 months later

January 2018

Eureka POV

I must say wala na yata akong pag asa dun sa ini stalk ko sa dummy account ko. Di naman ako napapansin. Nakakasad na ha? Halos lahat ng post niya nag comment ako kasama na din yung mga posts na nag comment siya nag cocomment din ako.

Sayang naman. Until may isang post ako na binigyan ng comment then I logged out kasi madami nang costumers. So work mode on muna tayo mga beshy. Nung nagcoffee break ako ay binuksan ko ulit yung dummy account ko. And Viola! Nagcomment din siya mga besh! Kilig si ako. So nag comment ulit ako na umaagree ako sa sinabi niya. Comment ulit siya. Halos parang kami na nga yata ang nag uusap sa comment thread na yun. After a few minutes may nag add friend sa akin. Nung tinignan ko kung sino yun, it was her! Ommo! Ayeee!! This is it na mga bes. I paused for a while kasi mukha na akong tanga na nangingiti dito mag isa.

Its been four years since my last relationship. Sa isang lesbian, a butch. I don't even consider myself as a bisexual though nagkaroon na din ako ng boyfriend na lalaki. Basta ganun guys. I don't wanna label myself.

Natapos lang ako sa pag iisip nung tinapik ni Kira yung balikat ko.

"Lalim ng iniisip ah?" sabay bigay ng slice ng choco cake. Hmmm... kakagutom.

"Not really, thanks dito sa cake" sagot ko naman habang sumusubo.

"Alam mo, may something talaga sa'yo. Hindi ko lang masabi kung ano basta may something talaga." Habang nakatingin sa akin at hinihimas yung baba niya akala mo may balbas.

"Whatever!" wala sa mood kong sagot.

"Ang maldita mo talaga. Its been four years beh, bitter ka pa ba?" pang aasar na naman niya.

I didn't even bother to answer her.I just gave her a "don't you dare start look" at itinaas niya yung dalawang kamay niya na parang sumusuko. Itinuloy ko nalang ang pagsubo sa pagkain ko. Yeah. Maraming nagsasabi na ang laki daw ng pinagbago ko. Was it my fault? Maybe I've just become cold hearted dahil sa mga pinagdaanan ko. And I'm not bitter anymore, parang nasanay na rin ako sa pagiging emotionless ko.

"Anyway, let's get back to work na bes." sabi niya pagkaraan.

"yeah! I'll just finish this." Sagot ko naman.

Nang bigla kong maalala yung cp ko. Oh my! Nakalimutan ko!.

I accepted her friend request. Then biglang may nag pop sa messenger ko. Pagtingin ko. It was her! ito na talaga mga bes! Wala nang urungan to! 

Hanu daw? Ano to giyera? 

Lahh. . Ano ba tong nagyayari sa akin?

Kinakausap ko na sarili ko mag isa. 

Hindi ko namalayan na nakangiti pala ako habang pabalik na sa trabaho. Hindi ko alam pero parang ang gaan ng pakiramdam ko ngayon. Parang na recharge ako bigla. Haha

Pagpasok ko sa kusina, nagtatakang tingin ang nakita ko sa mga kasamahan ko.

"Why?" Pagtataray ko sa kanila. Oo na mataray na talaga ako. Bigla naman sialng nagbawi ng tingin at pinagpatuloy ang ginagawa nila. They didn't even answer my question. Takot kasi silang sumagot.

"Bes, sino nagpapangiti sa'yo?" biglang tanong ni Kira.

"Huh?" tinignan ko siya na parang nagtataka.

"It's been a long time bes since I saw that kind of smile in your face" sagot niya.

"I don't know what you're talking about" sagot ko naman habang sinusuot ko yung hairnet ko.

"We'll talk later"bulong ni Kira. Hindi ko nalang siya pinansin at nagsimula nang magluto ng order.    

But then hindi na rin kami nakapag usap after kasi mas nauna akong nag out sa kanya. Pagod na ako eh sa I went home agad. Haha. Feeling conyo. .