"I-i don't know what to say." James said crying.
Natawa naman si Richard kaya hinila nya ito ay niyakap ulit.
"Stop crying, para ka namang bakla nyan eh." He said.
Natawa naman si James.
"Mga anak."
Pareho naman silang napalingon at doon ay nakikita nilang umiiyak ang Mommy nila habang ang Daddy naman nila ay nagiging emosyonal na din pati na rin ang mga magulang ni Rachel.
They've been waiting for this to happen for a very while now, and finally it happen.
"I'm very happy that you both patch the rift between you two." Their mom said crying.
Ngumiti naman silang dalawa before giving their mom a very tight embrace with their dad also.
It was a very beautiful scenery for that very beautiful afternoon. Naayos na din sa wakas ang lahat ng anumang hindi pagkakaunawaan sa pagitan nila at ngayon pweding-pwedi na silang magsimula ulit ng bagong buhay nang wala ng iniisip na sama ng loob.
Rachel was right we have forgive everyone that hurt us specially if its our love ones because at the end of the day they're your family and also forget. Forget everything painful that happened but not the lesson that it teaches you to become a better version of yourself and that made you stronger to goes on to life.
I think finally we can truly start our forever here. Mas masarap pala talaga ang pakiramdam kapag alam mong wala ka ng dinadalang mabigat sa dibdib.
Richard said to himself.
"I love you." He mouthed to his wife whose widely smiling at them.
She was about to answer him when...
"Moooommmmyyyy." Symphony scream crying.
***
RICHARD
After we patch everything between us we decided to celebrate it with a family outing. Now, nasa byahe kami papuntang Batangas for weekend.
"Ano James akala ko ba may ipapakilala ka samin? Nasaan na?" Tanong ko sa kanya.
Nasa iisang van lang kasi kami para daw mas sulit yung bonding kung sabay-sabay kaming pupunta.
"Nasa hotel na daw sya malapit lang kasi daw sya ngayon sa Batangas kaya dumeritso na sya don. Wait lang kasi wag masyadong atat dude." He answered. "Just focus dyan sa landian nyo." He added.
Natawa naman ako sa sinabi nya pati na din yung parents namin pero mukhang hindi natuwa ang misis kaya ayon sapak ang napala nya.
"Arayy."
"Yung bibig mo alam mong may mga bata." Rachel said.
"Oh bakit kala nyo hindi napapansin ni Miggy yang mga pasimpleng hawak ng asawa mo dyan sayo? Tsaka yung minsanang halikan nyo dyan sa likod?" Sabi pa ni James as if making a stand talaga.
Napatingin naman kami sa gilid namin at doon namin nakita nga katabi nga pala namin si Miggy sa pinakalikod na seat since si baby girl namin eh nasa mamita nya.
"Ahm. You want me to transfer my seat mommy, daddy?" Miggy shyly said.
"Pwedi nak?" Pilyo kong sabi.

BINABASA MO ANG
In Between
FanfictionI never intended to hurt you but I never expected to fall in love with him too. - Rachel I was hurt but what can I do if you two love each other. I don't want to be in this situation but we're here now, I can't do anything. - James I love her and I...
Chapter 42
Magsimula sa umpisa