MASK | min yoongi

Gecenin bir saati bölüm yayınlamak keyifli oluyor.
Satır arası yorumlarınızı cidden çok seviyorum. Atanlar kendini biliyor, teşekkür ederim. Aynı zamanda oy verenlere de😘

" Kahve için teşekkür ederim." diyerek bir yudum daha aldım üstünden duman çıkan köpüklü kahveden.

" Önemi yok."

Gülümseyerek yüzüne bakmamın hemen ardından bakışlarımı samimi döşenmiş mutfakta dolandırmaya başladım. Neredeyse her renk var gibi gözüküyordu ama.. neden özellikle pembe eldivenler ve önlük?

" Pembe mi?" dedim kendime engel olmayarak.

Hafif bir kahkaha attı Namjoon.

" Mutfakta en çok Seok Jin zaman geçirir. En sevdigi renk olmasa da baya sever pembeyi. Burayı da o düzenledi zaten."

" Seok Jin ve pembe.." diye mırıldandım. Geldiğimden beri bir kez olsun gülmeyen çocuk pembe gibi tatlı bir rengi mi seviyordu yani?

" Hm şey, anlatmak istemezsen anlarım ama, ne oldu da evden kaçtın? Cidden merak ediyorum."

Bir süre gözlerine baktıktan hemen sonra bakışlarımı yere kaçırdım ve derince bir nefes aldım.

" Yoongi'nin saçma sapan davranışları yüzünden annemden tokat yemis olabilirim."

" Omo! Ciddi misin sen?"

" Malesef evet.."

Derince bir nefes alarak koltuktaki oturuşunu düzeltti ve kahveyi masaya koyarak bana doğru çevirdi bedenini. Ona bakma geregi hissederek döndüm.

" Yoongi pisligi ne yapmıştır kim bilir yine? Cidden elimde kalacak bir gün."

Alt dudağımı dişledim.

" Ne yaptı bilmiyorum ama kafana takma lütfen. Annene durumu güzelce açıklamayı dene. Eminim anlayacaktır."

" Bu durum o kadar karışık ki, kesinlikle Yoongi'nin dediğine inanacaktır."

Tekrar derin bir nefes alıp verdi. Ortamda tamamen sessizlik oluştuğunda yutkunarak derince bir nefes alıp verdim. Annemin bana vurduğu o an ve Yoongi'nin söyledikleri saçmalıklar aklıma gelirken sinirle dişlerimi birbirine bastırma geregi hissetmistim.

Senden nefret ediyorum Min Yoongi..

Elimde tuttuğum sıcak kahveden bir yudum daha aldım ve dolan gözlerime lanetler ederken masaya bıraktım bardağı.

" Saat geç oldu gibi, yatabileceğim bir yer var mı?"

" Ah evet, misafir odasında kalabilirsin."

Teşekkür ettiğimi belirtircesine gülümsedim ve kafamı salladım hafifçe. O da elindeki kahveyi bıraktı ve ayağa kalktı.

" Gel seni götüreyim."

" Olur."

Ayağa kalktım ve o yavaşça mutfaktan çıkarken peşinden ilerlemeye başladım. Salondan geçerek hemen sağdaki koridora girdimizde biraz daha hızlanarak yanından ilerlemeye başladım.

Gözlerim biraz daha dolmaya basladıklarında onlara durmalarını söyledim ve Namjoon'un bahsettigi misafir odasına geldiğimizde 'iyi geceler' dileyerek kendimi yatağa attım.

Tanrım, bu evde uyumama sebep olan o kişinin uyuyamamasını sağla lütfen..

***
" Yoon, saat öğleden sonra. Kalk artık. Kahvaltı hazırladım o kadar."

Gözlerimi arka arkaya hızlıca kırpmamın hemen ardından odaklanmaya çalışarak bakışlarımı Namjoon'a çevirdim. Bana gülerek bakan suratını gördüğümde yüzümü eksiterek ellerimle gözlerimi ovalamaya başladım.