MASK | min yoongi

Bu ara uyku problemim olduğu için uyuya kalıyorum hep.
Sonunda yayınlayabildim.
Son bölümler pek içime sinmiyor. Umarım siz begeniyorsunuzdur.
Lütfen çokça yorum bırakın 😙

Telefon melodi sesi kulaklarıma işkence uygulamaya devam ederken zorda olsa gözlerimi açmaya çalıştım. Bu neydi böyle? Yoongi'yi beklerken uyuya kalmış olmalıydım. Hafifçe gerindim. 

Kolumu yastığın altından çıkararak yatakta doğrulmaya çalıştım. Kolum uyuşmuştu ve bu cidden berbat hissediyordu. Ama bundan önce düşünmen gereken şey şu çalan telefon olmalıydı.

Bir süre gözlerimle etrafı süzdüm. Kendime gelmeye çalışıyordum ama uyku bütün bedenimi ele geçirmiş gibiydi. Gözlerimi kırparak kendime gelmeye çalıştım ve elimle yataktaki çalan telefona uzandım.

" Efendim?"

" Yoon.."

Hızla kendime gelerek yatakta tam anlamıyla doğruldum ve karşıdan gelen sesi dinlemeye başladım. Yani, Yoongi'nin sesini.

" Y-Yoongi, neredesin sen? Neden beni telefonla arıyorsun? Bir şey mi oldu? Söyle bana bir şey. Hala neden gelmedin?"

" Yoon, sana sana sadece tek bir şey söyleyebilirim. O da...  Bay Jung ne derse desin yapma anladın mı?! Yoon- ah, ah! Yoon ciddi- Yeter bu kadar oyun!"

Bay Jung'un sesi kulaklarıma dolduğunda gözlerim şaşkınlık ve korkuyla büyüdü.

" Yoon, beni iyi dinle. Sana açık ve net söylüyorum, yaptığınız şeyin bedelini en çok Yoongi olmak üzere ağır ödeyeceksiniz."

Korkuyla yutkunmaya çalıştım.

" B-Bay Jung.. lütfen bir şey yapmayın ona, lütfen..''

Yüksek desibelli bir kahkaha sesi geldi telefondan. Gözlerimi kısa bir süreliğine de olsa yumarak sakin kalmaya çalıştım.

" Bir şey yapmamak mı? Öldürmeyi düşünüyorum onu ben şu an! Neden biliyor musun?! Her şeye burnunu soktuğu için! Her şeyi mahvettiği için!"

Ö-Öldürmek..

" Bay Jung.. lütfen yapmayın. Lütfen yapmayın! Lütfen! Bir şey yapmayın ona lütfen! Lütfen!"

Gözlerimi kapatarak derin bir nefes alıp vermeye çalıştım.. Gözlerim, yavaştan dolmaya başlıyordu. Korkuyordum. Tanrım deli gibi korkuyordum. 

" Sana zavallı kişileri savunmamanı söylemiştim. Ama dinlemedin beni. Sonuçlarına katlanacaksın."

" Bay Jung-" demek için ağzımı acıyordum ki yüzüme kapanan telefonla sustum. Gözümden ilk damla yaş düşmüştü. Hayır..

Telefonu kulağımdan çekerek gözlerimin önüne getirdim.

" Hayır.."

Kafamı sağa sola hızla salmaya başladım.

" Hayır!"

Zor da olsa yataktan kalkarak odanın içinde dolanmaya başladım. Bay Jung.. biliyordum, böyle bir sey yapacağını biliyordum! Yalnız başına çıkmamalıydı Yoongi, biliyordum! Başına bir sey geleceğini biliyordum!

Öldürmeyi düşünüyorum..

" Yapamaz.. yapamaz.. o kadar ileri gidemez.. yapmaz.. yapamaz.. yapamaz!"

Kendimi tekrar yatağa bırakarak derin nefesler alıp vermeye, kendimi sakinleştirmeye çalıştım ama yapamıyordum. O kadar korkuyordum ki bir şey olacak olmasından kalp atışlarımı bile kontrol edemiyordum.