CONQUERED

21

"چی باعث شد اینجوری فکر کنی؟"

دوباره روم خم شد و زیر گوشم رو محکم مکید و تو گوشم گفت

"لویی اینو بفهم....تو برده ی منی.... ذهنت، روحت، بدنت...
همه مال منه...هر وقت بخوامت میتونم ازت استفاده کنم"

وقتی جملش تموم شد، لاله ی گوشم رو گاز گرفت و روش فوت کرد.
اون می خواد بدنم رو بهش بدم، اون می خواد هر وقت که اراده کرد ازم استفاده کنه ولی من اینو نمی خوام.

چیزی برای از دست دادن ندارم....
نمی خوام بدنم رو هم بهش بدم...
اون کشور، اعتبار و آیندمو گرفت...
نمی تونم بزارم بدنم رو هم تصاحب کنه...

سرم رو به شدت تکون دادم که باعث شد ازم فاصله بگیره و صاف رو سینم بشینه.دستامو کشیدم تا باز بشن ولی بی فایده بود. خودمو تکون میدادم و تلاش میکردم از رو سینم بلندش کنم

"نه...بلند شو....تو حق نداری به بدنم دست بزنی...تو منو اسیر کردی ولی دلیل نمیشه بهم دست بزنی"

با صدای بلندی گفتم و سعی کردم تکون بخورم ولی با دستای بسته چیکار میتونم بکنم؟

"من هرکاری بخوام میکنم....تو مال منی"

هری بلند داد زد و سعی کرد حرکت پاهامو کنترل کنه

"ولی بدنم مال تو نیست!"

منم با صدای بلندی داد زدم و بلافاصله سیلی ای رو صورتم حس کردم

"هست....بدنت هم مال منه...تو برده ی منی"

هری با صدای بلند گفت و کلافه موهاشو عقب زدو تلاش می کرد منو متوقف کنه ولی مدام تکون می خوردم و سعی میکردم از خودم دورش کنم

"من بردتم ولی هرزت نیستم که بهم دست درازی کنی"

با صدای بلندی گفتم و باز تلاش کردم تا دستامو باز کنم ولی وقتی از روم بلند شد و از کمربندش که روی زمین بود، خنجرش رو برداشت ، متوقف شدم و با تعجب نگاش کردم
چرا این خنجر لعنتیش گم نمیشه؟

"ساکت شدی ؟"

پوزخندی زد و دستی به لبه ی تیز خنجرش کشید و دوباره روی تخت اومد. من فقط با ترس نگاش میکردم. از این خنجر خاطره های خوبی ندارم.

پاهاشو دو طرفم گذاشت و رو سینم نشست و چاقو رو نوازشوار روی صورتم میکشید ولی نمیدونست با همین کارش چقدر منو میترسونه.

سعی کردم صدامو آزاد کنم و به برق چشماش توجه نکنم. با لکنت پرسیدم

"می خوای_می خوای چیکار کنی؟"

چاقو رو اروم از روی گونم کشید و بالا رفت و رو پیشونیم نگه داشت، نفس های نا منظم میکشیدم و قفسه ی سینم به شکل وحشتناکی بالا پایین میشد

"می خوام کاری کنم همه بفهمن صاحب این بدن ،منم"

صاحب این بدن؟...
چیکار می خوای بکنی؟...