Put ü First

Trey Pov
  
  

"Morning." Bungad ni eddie pagkalabas ko ng kwarto, may hawak itong tasa sa isang kamay.
  
  
 
"Morning ed." Bati ko din sa kanya.
  
  
  
"By the way trey, i set you an appointment with Mrs. Alvarez." Pormal na saad nito.
 
  
 
"You did what?" Napakunot ang noo ko sa sinabi niya.
  
  
 
"You heared me trey."
 
  
  
"I mean why, eddie? Nag aaksaya ka lang ng pera sa kanya." Pagtukoy kay Mrs. Alvarez, She my psychiatrist.
  
   
  
"You need her trey."
  
  
 
"I don't need her ed. She doesn't even know how i really feel inside! She just acting like she care, like she know what i feel. Pero hindi ed, nagpapangap lang silang naiintindihan ka nila dahil sa pera! Pagod na ako sa mga ganyan ed, kaya hayaan mo na ako." Na iinis kung sabi kay eddie.
  
  
 
"Okay fine. Ikaw na nga yung tinutulungan eh! Malaki ka na, Bahala ka na sa buhay mo!!" Padabog itong umalis. At naiwan na naman akong nag iisa. See? Nobody's wanted to stay with me. But its okay, dapat nga sanay na akong ganito, sanay ng mag iisa.
  
   
  

   
  

   

    
   
   

  
____
 
  
Nakatayo ako sa isang malaking gate. It's been a year since nung huli akong nandito. Huminga muna ako ng malalim bago ko pinindot ang doorbell.
  
  
 
"Trey?" Gulat na sabi ni nanay celia pagkabukas niya ng gate.
     
  
 
"Nanay." Masayang bati ko dito. Lumapit siya sa akin at niyakap ako ng mahigpit.
  
  
 
"Namiss kita dito anak." Naiiyak niyang sabi. Si nanay celia kasi yung nag alaga sakin simula nung namatay si mommy ko. "Namiss ko din kayo nay."
  
   
  
   
"Buti naman at hindi kayo pinaalis dito?" Tanong ko kay nanay celia. Ngumiti lang ito ng matipid at Iginaya niya ako papasok.
  
 
 
"Sige na nak, may gagawin pa ako. Andun si Sir David sa office room niya." Pagtukoy nito sa ama ko.
 
   
 
Bago ko pa katukin ang pintuan sa office room ng ama ko ay may narinig akong nag salita sa likod. "What the hell are you doing here?"
 
  

Humarap muna ako sa kanya. "May sasabihin ako kay dad." Sagot ko dito.
 
  
  
"Ano ba yun?" Tanong pa nito.
  
  

"Wala ka ng paki dun." Naiiritang sabi ko. Ayaw kung kausapin talaga tong babaeng to.
  
  
  
Biglang bumukas ang office room at iniluwa nun si dad. "Nandito ka sa pamamahay ko, and you should respect my wife trey!"
  
   
  
Ito yung dahilan that's why i hate being here in this house. It's his wife that i don't like.
  
  
 
"Alright fine. Gusto ko lang sabihin sayo na nag file ako ng one month leave. Magpapahinga muna ako." Walang ka emo emosyon kung sabi sa kanya. Nagpapaalam lang ako sa kanya para makahanap agad siya ng pansamantalang papalit sakin. Vice president ako sa kompanya niya. Gusto ko munang magpahinga, I want to relax and stay ayaw from stress kahit sa maikling panahon lang.

  
 
"Okay." Maikling tugon nito. Naglalakad na ako palabas. Yun lang naman yung gusto kung sabihin eh. Ganito lang din kami mag usap nitong ama ko.
  
  
 
"Trey." Rinig ko tawag niya kaya napatigil ako pero hindi ako lumingon sa kanya.
   
  
 
"Take care." Pagpapatuloy niya. Tss... napailing nalang ako at nagpatuloy nang lumabas.
  
  
   
  
  
 
Pagkapasok ko sa condo ay nagtaka ako dahil may dalawang maleta dito sa living room ko. Kanino 'to?
  
  
  
  
   
   
   
    
   
   
   
  
   
  
  
  
   
  
   
   
    
 
 
   
    
   
   
    
    
    
    
    
    
  
   
   
 
   
   
   
   
   
  

   
    
 

▪▪▪▪
Short update.😊