Ne o? nasıl öğrendim mi? Bu önemli değil. Önemli olan böyle birşey yapman. Gerçekten bunu senden beklemezdim. Artık seni tanıyamıyırum"
"Bak düşündüğün gibi değil. Yani ben sadece.."
"Sebep önemli değil Brenda ve şimdi gitmem gerek...
~
"Bay Clifton gelebilir miyim?
-Gel Yoongi
"Efendim konu Sierra mı?"
-Yoongi ikimizde biliyoruz. O büyü normal herkesin yapabileceği bir şey değil. Ve yapan kişi kesinlikle sonlara doğru pişman olduğu için durmamış. Biri onu durdurmuş. Sadece bunu kim yapar nasıl yapabilir ki?
Keskin birşeyle yapmış çünki izler daha yeni solgunlaşmış. Sierra ya baygınmış ya da o an bayılmış"
Yoongi bay Cliftonun işareti üzerine gösterdiği kolatuğa geçip oturmuştu.
"Bay Clifton belkide....belkide ona herşeyi anlatmalıyız. En azından bildiğimiz kadarını"
-Olmaz. Yapamayız Yoongi. Daha öncede konuştuk. Sakın sen de birşey söyleme. Bu herşeyi mahveder. Ne olacağını ne tepki vereceğini bilemeyiz.
"Peki ya biz ona söylemezsek daha kötü şeyler olursa. Yaa hatırlarsa herşeyi?
-sadece beklemeliyiz. Beklemekten başka çaremiz yok Yoongi. Bekleyip göreceğiz.
~ Sierra Günler günleri kovaladıkça her günün ne kadar hızlı geçtiğini anlıyordum. Her geçen gün daha iyi olduğumu, daha fazla şey öğrendiğimi anlıyordum.
Bu gün Blake beni çalıştırdığı uzun sürenin ardından Bay David'i bizi izlemesi için çağırmıştı. Bay Clifton bir işi vardı o yüzden burada değildi.
Tamam bir birimizle dövüşmemiz ne kadar mantıklı olacak bilniyordum ama sanırım onlara beni iyi bir şekilde çalıştırdığını, ya da kendimi geliştirdiğimi göstermek istiyordu.
Ve tabiki Dali de bunu izlemek için bekliyordu. Diğer herkes muhtemelen o an yemek yemek için aşağıda olacaklardı.
Bir süre sonra bay David hemen gelip yerini almıştı.
Tabi hemen yanlarında Dali ve Brenda vardı. Brendanın neden geldiği hakkında hiçbir fikrim yoktu.
-Sierra istersen başlayalım. Ne dersin? Blake hemen karşıma geçerek gülümseyerek sormuştu. Peki o neden yoktu ya da neden gelmemişti. Acaba haberi mi yoktu. Klasik buz küpü işte...
"Şey olur tabi"
-Dali başka biri gelmeyecek değil mi?
Hayır Blake başlayabilirsiniz....
Derin bir nefes alarak zihnimdeki tüm düşünceleri bir kenara attım.... şimdi iyi iş çıkarmak zamanı.
İlk olarak Blake'den bir atak bekliyordum ve düşündüğüm gibi olmuştu. İşte şimdi başlıyoruz.
Sanırım bunun bir sonu olmayacaktı sonuçta bana öğrettiği taktikleri ona karşı kullanıyordum. Tam o sırada Blake hiç düşünmediğim bi atağa geçerek ceketimden tutup çekmişti. Bu şekilde savunma yapamayacağım için hemen dönerek ceketin üzerimden çıkmasına neden olmuştu.
Ve o an Blake elindeki ceketle şaşkınca bana bakıyordu. Bay David biranda ayağa kalktığında hemen onlara doğru dönmüştüm.
"İşarett....." Dalinin sessizce fısıldayışını duymuştum. İşaret mi? Hepsi omzuma bakıyordu. Sol omzuma baktığımda garip bir işaret olduğunu farketmemle gözlerim kocaman açılmıştı. Bu da neydi böyle? Daha önce böyle birşey yoktu. Ben böyle birşey görmemiştim...
-Blake hemen geri çekil!!!!
Bay David yüksek bir sesle bağırdığında ne olduğunu anlamamıştım. Dali korkmuşcasına elleriyle ağzını kapatmış bana bakıyordu. Gerçekten ne oluyordu.
Bay David biranda üzerime yürüdüğünde yerimde kaskatı kesilmiştim. Blake ondan hızlı davranarak önüme geçmişti "Bay David biz ona soralım. Herşeyin bir açıklaması vardır"
Bay David onu bir kenara itekleyerek hemen sıkıca kolumdan tutmuştu.
"Kimse bana karşı çıkmasın. Yoksa çok kötü şeyler olacak anladınız mı beni. Bu kız zaten buraya geldiği gün ölmeliydi"
Ne? Ben ne yapmıştım ki şimdi? Yine neler dönüyordu?
Bay David kolumdan sıkıca tutarak kendiyle birlikte koridorları sürüklemeye başlamıştı.
"Bay David neler oluyor? Bir şey söyleyin lütfen"
"Bence nefesini boşuna tüketmek yerine son dualarını etsen iyi olur"
Bu sefer kolumu daha çok sıktığında canımın yandığını hissetmiştim.
Ama durmuyordu...
Kendimi yemekhanede bulmuştum. Herkes burdaydı. Ve hepsi bana ve beni zorla sürükleyen bay David'e bakıyordu.
Biz girer girmez herkes hemen ayağa kalkmıştı.
Bay David biranda kolumu bırakmıştı. Ben sabahtan beri sıktığı için acıyan kolumu tutmaya çalıştığımda biranda ellerini saçlarımda hissetmiştim.
"Yeter. Neler oluyor ? Bana bu şekilde davranamazsınız"
Sert bir şekilde saçımdan tutarak sürükleyerek biranda tam merkezde sertçe itmişti. Dengemi kaybettiğim için kenidimi yerde bulmuştum. Etraftaki herkes bana acıyarak ve korkuyla bakıyordu.
-Birde ne olduğunu soruyor? Ne kadar saklamayı düşünüyordun söylesene.... o omzundaki işaret ne biliyor musun?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Evet yine heyecanlı yerinde bıraktım.. Evet bilerek yaptım hihiii... Ama siz yinede yazara kızmayınoluy muu? Zaten hızlı atıyorum yeni bölümleri
