Crazy Beast

"Here we are."

I heard Mario said as I dejectedly looked outside of the car. We're outside of some kind of a mansion. According to Mario, ito raw ang dating main territory ng mga Infierno bago sila lumipat sa isla. Pero kahit na lumipat na sila, hindi naman ito ibinenta o kung ano pa man. May mga tao pa rin dito, at karamihan ay ang mga dating tauhan ng Tatay ng asawa ko.

Speaking of my husband. That fucker. Hindi ko na alam ang dapat maramdaman, pakiramdam ko na lang ay mababaliw ako sa mga nangyayare. Ang taong lagi kong inaalala at hinahanap, hawak pala ng lintek na lalakeng 'yon! Alam niya kung gaano ako kadesperadong mahanap si Tito Orene. Alam niya na nagpatulong ako kay Rosa. He fucking knows yet he acts like he didn't knew a thing about him?!

Ang mas kinakasakit pa ng puso ko ay kung alam din ba ito ni Rosa? Siya nag-volunteer na manguna sa paghahanap kay Tito. Does she know all this time? Did she just betrayed me? Lied to me?

Hindi ko na alam kung sino ang pagkakatiwalaan pa. Matapos lahat ng mga nalaman ko, alam kong wala na talaga akong kakampi ngayon. I'm too upset and hurt to even think about someone other than Tito Orene and my son of a bitch husband.

"Well, my job here is done. I pissed your husband, and you finally found your old man. Isn't it great?" Mapang-asar na sabi ng lalakeng nasa passenger seat. Sinamaan ko naman siya ng tingin sa rearview na ikinatawa niya. "What? I'm just lightening up the mood."

Inirapan ko naman siya at bumaba na sa sasakyan. Nakita ko naman sila Keagan at Kael na naghihintay doon. Did they also knew?

"Hey beautiful." Napatingin ulit ako sa sasakyan at nakababa na ang binata ng kotse sa side ni Mario para makita ko ito nang maayos. "Kung magsawa ka sa asawa mo. I'm always here to keep you company. I'm confident that I'm better in bed than him." Then he winked at me.

I frowned. "Just go away."

Nagkunyare pa ito na parang nasaktan habang hawak hawak ang dibdib niya. "That's so mean!" Tsaka muli itong tumawa. "Well I would glad to help you again but I don't want to push Cypher's buttons. Hindi na nga niya irerenew ang samahan ng clan namin, papatayin niya pa kami. So I can't take the risk anymore... for the meantime." He grinned.

Isasara na niya sana ang bintana nang pigilan ko naman ito. "Thank you... I guess." I mumbled. Kahit na ginawa niya lang ito para inisin ang asawa ko, at least siya rin naman ang naging dahilan para malaman ko kung saan at ano ang kalagayan ni Tito Orene ngayon.

Then he evilly smiled at me. "Good luck, Mistress. Hope to see you still alive next time." Then he closed his window as his car immediately went off.

Napahinga na lang ako nang malalim habang pinapanood palayo ang kotse niya habang may mga nakasunod din itong ibang sasakyan ng mga tauhan niya. Lumingon na muli ako sa panibagong mansion na tatahakin ko. It's scarier this time. It's magnificent but it is more intimidating than the one on the island. At hindi mo rin mahahalata na matagal na itong nakatayo rito. Kitang kita sa nagdaan na panahon ay alagang alaga pa rin ang lugar.

As much as I want to admire the place, I can't help but feel down when I clearly remember why I am here. Kahit na ramdam ko ang bigat ng loob kong tumuloy sa mga paa ko, lumakad pa rin ako palapit sa kambal.

"Are you okay? They didn't hurt you, right?" Nag-aalalang tanong ni Keagan habang inoobserbahan din ako ni Kael.

Are they really concern? Or they're just pretending? Did they also knew something? I don't know what to think anymore. I really like these twins and it breaks my heart at just the mere thought about them keeping something important to me.