抖阴社区

Chapter 6

1.2K 152 2
                                        

Chapter 6

Nisha's POV

Turns out nangangamusta lang si Mama at tinanong kung kailan ko ipapa-check up si Loki (our family dog that is a husky).
I replied na sa next saturday siguro at isasabay ko na lang si Evangeline at Annabel Lee (my chihuahuas).

As soon as I hung up agad kong pinuntahan si Hans na kumakain pa towards the front door of his house.

“Napano ka, girl?” he asked na hawak pa rin yung plato nya.

“I need to go, like as soon as possible. Please, tell Lucian at yung kambal na may emergency lang.” I said and worry suddenly crosses his features.

“Emergency? Anong emergency?” he asked and I raised my left hand.

“The emergency is that bali na yata ang mga buto ko sa kaliwang kamay.” I said and let out a massive sigh then shaking my head.
“No, seriously. Walang emergency. I just need to get away from Lucian kasi sobrang clingy nya. Nakaabang ba naman sa pinto ng banyo at muntik ng baliin ang kamay ko so I wouldn't leave him?” I said and my hand throbbed painfully when remembering that scene.

“Baliin?” he asked again.

“Yup. He refused to let my hand go and gusto nya sagutin ko yung call ni Mama sa harap nya, I mean wala namang mali dun but personal yun besh. Kung di ko lang sinabi sakanya na kailangan ko ng privacy ay di nya yun bibitawan at eto pa besh. Makinig ka.” I said nung nilagay nya yung plato nya sa taas ng drawer na pang decoration or whatever it is called.

He raised both of his hands.
“Opo, Ma'am. Nakikinig po ako.”

“He was demanding na bumalik ako dun, can you believe that?! Not only is he clingy pero demanding pa nya! Ay ewan, aalis nako bago pa sya makahalata.” I said and gaze desperately at Hans.
“Baks, look. Wag na wag mong sasabihin kay Lucian ang address ko o address ng parents ko okay?”

He nodded,
“Oh sige. He was a big fan of you so I thought na magkakasundo kayo.”

I sighed,
“You thought wrong then.”

“Gusto mo bang kausapin ko sya?”  he asked and I shook my head.

“No need, ayoko ng gulo. Gusto ko lang lumayo sakanya. Alam mo naman na ang pinaka-ayoko sa lahat ay ang dikit ng dikit sakin.” I said at tumango sya.

“Alam ko yun, sige na alis ka na baka hanapin ka nun dito.” Hans said and I nodded and went to my car when I noticed a red slim car next to it.

“Kotse ni Lucian yan, sige na alis ka na.” Pabirong pagtataboy ni Hans and I just chuckled and sumakay na sa kotse ko.

“Nisha!” Hans called and binaba ko yung bintana ko to hear him better, his head went inside my window.
“Sigurado ka bang ayaw mo kay Lucian? Kahit one night stand lang?” he asked wiggling his eyebrows.

I rolled my eyes,
“Nah. Baka habang ginagawa namin yun, ay leeg ko naman baliin nya.” I said which earned a laugh from him.

I rolled the windows up nung lumayo na sya and started to drive.
Thankfully, the roads are wide at walang gaanong kotse.
My mind then went back to Lucian.
Am I bad person dahil na imbis na kumprontahin ko sya ay eto ako at iniiwasan sya?
Well, it doesn't make me a bad person but it certainly makes me a coward.
Pero ganun naman talaga ako diba? Duwag. Afraid of confrontations and afraid of someone personally hating me.
Kung iiwasan ko nga si Lucian then gano katagal?
I mean, I would still reply to his messages and calls because I don't want to look rude pero siguro dapat magprepare nako ng notebook kung saan ko isusulat lahat ng mga excuses ko if he ever asked me to  hang out with him.

P.S. Obsessively In Love With YouTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon