-Para po ito sayo <333
Chapter 09.
Gabi na ng matapos kong turuan si zane sa assignments niya kaya bumalik na ako sa kwarto ko ng biglang may tumunog
*Eeeeeeeek*
teka ano yun? ano yung tumunog?! tumakbo ako sa baba hindi ko na sinuot pa ang salamin ko, Si zane wala naman sa couch na tinutulugan niya, nagdahan dahan akong kunin ang baseball bat na binigay sakin ni daddy nung nakaraang christmas. Teka pinasukan ba kami ng magnanakaw??!!
I opened the door and looked down the hall…
Tumingin ako sa baba si zane nandun nakaupo mukhang takot na takot pinaandar ko na rin ang mga lights kasi ang dilim na...
“Zane, Ano ginagawa mo dito?” tanong ko sa kanya pero pinigilan niya ako
“SHH!” see? hahaha ang cute niya, bat kaya siya natatakot, iba yung reaction ng mukha niya eh kaya yun tinuro niya sakin yung butiki, yung feeling na matatawa ako sa kanya kasi grabe ang sungit niya tapos takot sa butiki. WOW! HAHAHAHA
“Zane, Ano ba butiki lang yan!" sabi ko sa kanya, pinipigilan ko na ngang tumawa eh. grabe siya
*EEEEEK*
Bigla ulet nagulat si zane sa tunog ng butiki kaya mas ngumisi ako sa kanya
“HA! So ang magaling na zane ay takot pala sa butiki!” naka tingin ako sa kanya na naka taas pa yung kilay ko
ngayon alam ko na kung ano katapat ni zane. tsss
Si zane naman ayun bigla nalang napatingin sa akin mula ulo hanggang paa, hindi naman maayos yung buhok ko dahil gulong gulo na siya and wala din akong salamin, and napansin kung yung tingin ni zane parang di siya makapaniwala sa nakikita niya tss ano namang problema ng lalaking 'to? Kung makatingin sagad!
“Sino ka?” grabe ginagago ba niya ako? hindi niya ako kilala, nakakita lang ng butiki nagka amnesia na agad ang loko -.-'
“Ano pinagsasabi mo?” nagtatakang tanong ko sa kanya
“Chin?” tanong niya sakin na parang hindi talaga sure na ako 'to -.-'
“Bakit sino pa ba tao dito?” inis na sagot ko sa kanya, nakalimutan ba daw ang mukha ko
Zane leaned in and touched a lock of my hair which made me flinch and he stared straight into my eyes. They seemed to look blue in the moonlight, not brown, and very hypnotic. Then… he leaned in…closer…and closer…
“U-uy zane ano gagawin mo?!” kinakabahan ako kasi lumalapit siya sakin ng sobra
“Pabango mo yung parang kay chin...wow grabe chin ikaw ba yan, you look so different pag wala kang salamin, seriously di talaga kita na recognized!” sabi niya na parang nanalo siya sa lotto
“Zane, my sakit ka ba? Of course, ako 'to ako naman ngayon ang magtatanong, BAKIT KA NANDITO SA BABA, GABI NA KAYA” sabi ko sa kanya, gabi na tapos nandito pa siya sa baba -.-'
“I was thirsty and my back started aching so I went out to get some water. Until…may nakita akong butiki…” sagot nya kaya naisip ko na naman na takot pala siya sa butiki and gusto ko ng tumawa
"Ah okay" yun lang tapos bumalik nakami sa taas, napansin ko mukha yatang sinisipon si zane, ugh sana di niya ako mahawaan..
--
Zane’s POV:
Grabe ngayong naka balik na ako sa kwarto ko hindi padin mawala sa utak ko yung mukha ng asawa ko, there I said it asawa ko . ang ganda talaga nya and hindi ako makatulog dahil sa kakaisip sa kanya, bat siya nakasalamin ang ganada niya pag wala yung salamin na yun, hays bakit feeling ko nilalamig ako.
Kinaumagahan nagising ako dahil nakarinig ako ng tubig sa bathroom, siguro gising na si chin I tried to get out of my bed but my body was so tired…I could barely move. I felt so dizzy and the need to sleep more. The bathroom door in my room opened and chin came out dressed in her uniform…and her glasses and ponytail.
Kailan ba niya tatanggalin ang salamin niya? Seriously gagawa ako ng paraan para di na nya masuot yung glass niya *Evil Grin*
“Zane gising na, uy gising ka na jan mal-late tayo sa school” sabi nya sakin na parang kahapon ganito ako sa knya.
“Masama pakiramdam ko di muna ako papasok ngayon…" sabi ko sa kanya, masama talaga pakiramdam ko kaya di nalang muna ako papasok. bahala na, tiningnan naman ako ni Chin tapos kinapa niya yung noo ko
“Zane, may lagnat ka kaya dito kana muna and uminom ka ng gamot ah” sabi niya na parang nag aalala siya
Di ko na siya sinagot nagkumot na ako siya naman lumabas at pagkapasok niya may dala siyang thermometer at gamot..seriously? I hate medicine.. -__-
“Zane bumangon ka muna jan inumin mo 'to” sabi niya na nakaupo siya sa kama ko
“Ayoko inaantok na ako...” tipid kong sagot
“Zane seryoso bumangon kana kasi jan titingnan ko lang kung mataas ba lagnat mo” tuloy pa niya dahil wala na akong magagawa kasi sadyang mapilit siya bumangon na ako..
“Ah~” I opened my mouth and let the thermometer in. After a few seconds Chin pulled it out and looked at it.
"Taas ah! Sige dito ka na muna, inom ka ng gamot ah! Papasok na ako" Chin, lalabas na sana siya ng kwarto namin ng tawagin ko siya..
“Teka lang” sabi ko sa kanya
“Ano?” chin, nakatingin siya sakin na para bang sinasabi niya na *ano nagmamadali ako* -.-'
"bakit mo ginagawa toh like? Taking care of me?” nakakapagtaka kasi ang sungit ko sa kanya tapos nagagawa pa nyang maging mabait sa 'kin
"Hindi ba obvious? Shempre ayoko lang na mahawaan mo ako ng sakit mo, ayoko magkasakit noh" sabi niya, haynako sana hindi ko nalang tinanong. akala ko pa naman nag aalala siya sakin yun pala hindi. psh!
-----