Pieces of an Amaranth Affection(Fate Collides Series #4)

Chapter 1

We all experienced having a low self-esteem, at masasabi ko na sobrang nakakapagpahina 'yun ng pananaw natin sa buhay. Pakiramdam natin sa lahat ng pagkakataon tatawanan tayo ng mga taong nasa paligid natin. Pakiramdam natin pangit na pangit sila sa atin.

But, I've learned loving myself more if they can't do that for me, I can atleast love myself. Walang ibang taong mas magmamahal sa atin ng higit pa sa pagmamahal natin sa sarili natin. There are times that if you needed someone in times of difficulties, they aren't available. But, yourself is always there. So before you love someone else, love yourself first.

Nakilala ko sa iisang klase ang mga kaibigan ko na sila Cosette, Zades and Cassy. I can really say that you can usually find true friends in college, sobrang swerte mo kung nagstay na matalik mong kaibigan ang mga kaibigan mo noong highschool. I had friends but they didn't stay for long.

Pinakilala ako ni Cose sa mga miyembro ng banda sa University namin. Hindi ako mahilig manood sa mga bands but I once heard them perform, I can say na magagaling sila. Tinignan ko silang lahat at nanlaki ang mga mata ko na nandito ang ex ko na si Darrel. Although our relationship before was purely puppy love but still, it's awkward as fuck.

Napatingin ako sa isang miyembro ng banda nila. Parang pamilyar ang isa sa kanila, nakatitig siya sa akin at parang masama ang loob sa akin.

“Lander, may klase na tayo.” Sambit ni Darrel.

“Oo, susunod ako.” Hindi niya tinatanggal ang tingin sa akin nang sinagot niya 'yun. Napaiwas ako ng tingin, shit naalala ko siya. Siya ata 'yung nasukahan ko kagabi.

Agad akong nag-iwas ng tingin at nagpaalam na mauuna na. Tumakbo ako palabas ng cafeteria at tinakasan ang mga titig ni Lander. Shit, nakakahiya talaga ako kapag lasing. Nasukahan ko pa siya, what should I do? Friend din siya ni Cosette. Hindi ko siya maiiwasan palagi. Should I approach him and apologize? How!

Sa sumunod na klase 'yun lang iniisip ko, hindi naman ako masyadong nahihiya sa mga kagagahan ko sa buhay pero iba talaga ang kahihiyan na ginawa ko kagabi. Sumuka lang naman ako sa hindi ko kilala, kung minamalas ka pa nga, kaibigan din ng friend ko.

Nagkaroon ng preparation para sa foundation day sa University namin. As usual, I'm the leader. Madalas kahit ganito ako kahilig sa mga party, I never set aside the importance of Education. Katunayan, masyado akong competitive, mataas kasi ang pangarap ko. Sa sobrang taas ng pangarap ko, alam ko na walang kahit sino o kahit ano ang makakapigil sa akin na abutin ang mga iyon.

Katulad ng usapan kahapon about sa mga plano sa booth, pinagpatuloy namin ang meeting. Nakilala ko sila Cosette, Cassy at Zades dahil kaklase ko sila. Hindi ko akalain na sa simpleng pagkakaroon lamang namin ng sobrang interest sa fashion, mas lumalim ang pagkakaibigan namin.

Natapos ang klase at nagmamadali akong inilagay ang mga libro sa locker ko bago umuwi. Akmang isasarado ko na ang locker nang mayroong pumigil na kamay doon.

“So.. Naih right?”

Halos mapatalon ako sa gulat nang sumulpot sa harapan ko si Lander. Nag-init ang pisngi ko nang maalala ang pagsuka ko sa kaniya sa party kagabi. Shit..

“Yes, why?” Maangas na sambit ko. Parang namangha siya sa paraan ng pagsagot ko sa kaniya. Hindi ko aaminin agad na natatandaan ko siya. Masyadong nakakahiya ang kagagahan ko kagabi.

“I know you remember me.”

Sinarado ko ang locker ko at tinalikuran siya, agad naman siyang sumunod at hinawakan ang bag ko kaya halos matumba ako.